woensdag 31 maart 2010

Een handgemaakt kunstvoorwerp

Kijk eens wat ik vandaag uit de oudpapierbak op mijn werk viste!
Een heus Handgemaakt Kunstvoorwerp, het staat er op! Nr. 18 uit een serie van…? Met handgeplakte schoen, auto en cactussen, een label met touwtje en lakzegel en met de hand ingekleurd. Nog niet echt iets om mee naar Tussen kunst en kitsch te gaan, maar het voegt toch wel iets toe aan de voorstelling Artefactotum, want daar is dit het affiche van.

dinsdag 30 maart 2010

Schooljongen in oorlogstijd

Henk Wieringa was acht toen de oorlog uitbrak. Zoals veel kleine jongens verzamelde hij alles wat hij interessant vond en dat was in die tijd natuurlijk van alles wat met de oorlog te maken had. Verschil met die andere kleine jongens is dat Henk zijn spullen al die jaren bewaard heeft en dat wij ze nu ook nog kunnen zien. Zijn schatten van toen zijn tentoongesteld in het Noord-Hollands Archief. Een kleine, mooi vormgegeven tentoonstelling, interessant omdat het een beeld geeft hoe een kind de oorlogsjaren beleefde. Zo hangt er een half afgemaakte kleurplaat waarop je in detail kunt zien hoe het dagelijks leven was in de oorlog. Ook bewaarde Henk bonnenboekjes, (lege) gedropte conservenblikjes, sigarettendoosjes, een brok muur, schietschijven en granaatscherven.
Het schijnt dat mevrouw Wieringa erg blij is met haar opgeruimde zolder.

zondag 28 maart 2010

Millenium 3

Het is beslist niet aan te raden om deze film te gaan zien zonder voorkennis van het boek. Mijn belezen vriendin was heel positief over de film, maar voor mij was het een lange zit (148 minuten!). Hoofdpersoon Lisbeth Salander knapt weer op van haar verwondingen uit deel 2, een stel oude mannetjes die al met één been in het graf staan schieten elkaar dood, (dat ruimt lekker op) en na een rechtzaak met een eeuwig zwangere advocate moet Lisbeth op het laatst alleen nog even wraak nemen op haar gestoorde halfbroer maar uiteraard lukt dat uiteindelijk. Van de drie Millenniumfilms vind ik deze wel de minste. Weinig actie en tja, je moet dus eigenlijk echt eerst de 651 bladzijden van het boek doorwerken...

vrijdag 26 maart 2010

Artefactotum

In de nieuwste produktie Artefactotum van Rieks Swarte werkt hij samen met de Vlaamse Annelies van Hullebusch (met sappig accent!). Vanuit de Toneelschuur lopen we achter de gids aan naar de werkplaats van Rieks. Het blijkt het voormalige Candletheater te zijn. Het theater is ontmanteld maar voor deze gelegenheid is een tijdelijke tribune gebouwd. Vandaar kijk je op de werktafel en attributen. Als Rieks en Annelies spelen, lijkt het of je echt kijkt naar twee spelende kinderen die met veel fantasie en plezier avonturen bedenken. Ze gebruiken voor hun verhaal weinig tekst, maar des te meer spulletjes als geknutselde huizen, een papiermaché Grote Kerk, paardjes aan touwtjes, wattenwolkjes en papieren schimmenspelpoppetjes. Het verhaal gaat over een jongen en een meisje die allebei verdrinken en elkaar diep onder de zeespiegel weer tegenkomen (geloof ik tenminste).

Leuk om zo een kijkje in de keuken te krijgen, alhoewel de voorstelling wel erg kort en misschien daardoor wat mager is.

dinsdag 23 maart 2010

Zusjes

Deze dames zie ik geregeld in de Leidsebuurt rondscharrelen. Altijd samen, stijf gearmd, de een de boodschappentas, de ander de wandelstok. Zusjes (denk ik).
Ze hebben toch maar weer mooi de winter doorstaan.

maandag 22 maart 2010

De gouden capuchon

Frank van Rijn fietst al jaren de wereld over en daar kan hij smakelijk over vertellen. In De gouden capuchon gaat de reis van Doldersum naar India, ach ja waarom niet, hij heeft de tijd en als je stevig doortrapt kom je er vanzelf. Op zijn droge manier beschrijft hij de onherbergzame natuur, de kou die hij als zonaanbidder vreselijk vindt en de zware fietstocht door Kirgizstan, China en Nepal.
Het contact met de bevolking beperkt zich tot handen- en voetenwerk en het laten zien van wat foto's van thuis. Helaas zijn dat er maar twee waaronder een foto van Frank poserend bij de molen van Ruinen. Al trappende komen er hele filosofieën bij hem op zoals deze: als je thee verwacht en je proeft de aangeboden yak-thee dan smaakt het smerig, maar als je bouillon verwacht en je proeft dezelfde yak-thee dan smaakt het best. Frank's conclusie: smaak hangt dus niet alleen af van iets en je eigen smaak maar ook van de verwachting die je ervan hebt.
Op de mooie foto's met knalblauwe luchten poseert de schrijver meestal tuttig bij zijn fiets.
Inspirerend boek om te lezen als je van fietsen houdt. Waarschijnlijk zal ik deze tocht nooit nafietsen, maar die molen in Ruinen die ken ik dan weer wel!

zondag 21 maart 2010

Lente


De eerste keer dat ik dit jaar in de tuin zat. Goddelijk. Precies op 21 maart.


zaterdag 20 maart 2010

ABC


Het begint al wat voller te worden in de gang van het ABC. Het Zwaan-Kleef-Aan project wordt langzaam aan wat bekender. En kijk, wie hebben we daar? Mijn buurman de parlevinker die een tijd geleden de telefoongids heeft gesierd met zijn winkeltje op het Spaarne.

Op de muren verderop is nog plek zat voor je kunst/knutselwerk, dus grijp je kans.

In een van de zalen presenteert Chris Hoefsmit zijn panoramafoto’s van Haarlem. Soms is het een puzzel wat waar is door de vertekening van de enorme telelens die Chris gebruikt. Originele gesigneerde afdrukken uit het boek Haarlems Landschap zijn te koop voor € 15,-.
De vloer is belegd met foto’s uit het Haarlemboek. Wel eerst even de blauwe slofjes aan…

donderdag 18 maart 2010

Te huur

Kost en inwoning, gegarandeerd kattenvrij.

dinsdag 16 maart 2010

Kwartet

Mag ik van jou, van de uithangborden De Vergulde Salm?
Kwartet!


maandag 15 maart 2010

Water voor de olifanten

Sara Gruen heeft grondig onderzoek verricht naar circussen in vroeger tijden en daar is Water voor de olifanten uit ontstaan. Hoofdpersoon Jacob Jankowski is door een samenloop van omstandigheden net geen dierenarts geworden en belandt per ongeluk in een circus dat per trein door Amerika reist in de jaren dertig. Hij wordt daar verliefd op zijn latere vrouw en vat een diepe liefde op voor olifant Rosie. Hij blikt terug op zijn leven als hij als 93-jarige man voor zijn deur een circus ziet verrijzen. Mooi boek, met veel vaart geschreven, geeft een interessant inkijkje in het keiharde bestaan van circusartiesten in Amerika in de jaren dertig. Spannend en romantisch en als je van olifanten houdt is dit boek helemaal een must.

zaterdag 13 maart 2010

Heden stad

Erg leuke speelse voorstelling: Heden Stad van Hotel Modern. De hoofdrolspelers zijn attributen zoals blikjes, dozen, broodjes en ketchupflessen. Met grote kartonnen dozen worden flats gesuggereerd, en kadetjes zijn de auto’s. Logisch dat een wit knipbrood dan een bus is. Geluidseffecten maken het af, als je een stelletje voetbalfans hoort brullen en je ziet dan twee kluitjes rommelige bierblikjes aan een stokje dan neem je moeiteloos aan dat dat de supporters zijn. Na de voorstelling mag je op het toneel rondneuzen, leuk!, en krijg je een DVD mee met interviews met de ‘hoofdpersonen’.
Fijn dat deze voorstelling weer hernomen is zodat de late ontdekkers van Hotel Modern er ook nog van kunnen genieten.

donderdag 11 maart 2010

East meets west

Leuk: een rondleiding in de Selimiye Moskee Het gebouw staat in Haarlem Oost naast het Reinaldhuis en is ontworpen door Fedde Reeskamp. Het bevat niet alleen een gebedsruimte maar er is ook een kapper, een kookruimte en een kantineachtige ruimte waar gisteren een flink aantal Turkse mannen voetbal zat te kijken. Mijn collega's en ik werden welkom geheten met een glaasje thee en we kregen tekst en uitleg over de moskee en daarna een rondleiding. Interessant om zo allerlei informatie te krijgen over de moskee zelf maar ook over de islam. Grappig dat er een groepje jongeren heel relaxed zat te babbelen in de gebedsruimte, dat zul je in de katholieke kerk niet zo gauw zien.
Na de rondleiding werden we ingewijd in de geheimen van de Turkse keuken onder leiding van een charmante Turks meisje. We maakten semra (samra?), een hapje in druivenbladeren, mmm, heerlijk.
Voor wie nieuwsgierig is, elke laatste zondag van de maand worden rondleidingen georganiseerd, een aanrader!

dinsdag 9 maart 2010

Letters

Niet alleen heerlijke kitscherige plaatjes staan er in Het Weekblad Cinema en Theater van 1932, maar ook prachtige lettertypes:





vrijdag 5 maart 2010

Cinema en theater

Gekregen! Een jaargang van Het Weekblad Cinema en Theater uit 1932.
Films waar ik nog nooit van gehoord heb, maar vol met prachtige plaatjes zoals deze:

woensdag 3 maart 2010

Warm welkom (2)

Loop ik gisteren nietsvermoedend door de Grote Houtstraat, sta ik daar ineens oog in oog met Henk Gemser! En met Sven Kramer! En Erica Terpstra! En Willem-Alexander! Nee, dat is niet waar. Trouwens, ik liep ook niet nietsvermoedend door de Grote Houtstraat. Niemand liep gisteren nietsvermoedend door de Grote Houtstraat om half vijf. Want daar kwamen de Olympische helden aan! Ik keek uit naar een praalwagen of iets dergelijks, maar ze kuierden gewoon over straat, met een sleep Haarlemmers achter zich aan die ook allemaal nog de Grote Markt op wilden. Waar het al bommetje vol was en waar Wolter Kroes stond te galmen. Waar de huldiging plaats vond en het heel eventjes een joelende kolkende massa was.

dinsdag 2 maart 2010

Warm welkom


Loutje is er klaar voor! Voor de huldiging van de Olympische spelers vanmiddag is hij zorgzaam in een warme sjaal gewikkeld. Er zijn behoorlijk wat meters gebreid, complete bejaardenhuizen zijn in de breipen geklommen en ook vrouwenkoor Malle Babbe heeft een flink aandeel geleverd.
De hele Grote Markt is trouwens erg leuk aangekleed, met schemerlampen, een megatelevisie en een haardvuur, met als centraal thema breien.