zaterdag 30 april 2011

Brik


Wat hebben ze nu weer bedacht, de mannen van De Kift? Er staat een groot soort draaiorgel op het toneel, gemaakt van oude stofzuigers, zinken emmers, muziekinstrumenten, fietswielen en zo te zien een hoop oud roest. Het hangt van touwtjes aan elkaar en af en toe geeft iemand er een slinger aan zodat het orgel een muzikale rol kan spelen in Brik, het nieuwste album. Het is even wennen aan de nieuwe liedjes, maar zoals gewoonlijk gaan de mannen er eensgezind en enthousiast tegenaan, zodat het weer een puike avond wordt.
En de schare fans wordt steeds groter, dat komt natuurlijk door mijn eigen wervende stukjes haha, gisteren stonden ze in de aardig volle grote zaal van het Patronaat in plaats van de kleine.
Klik hier om een stukje te luisteren.

vrijdag 29 april 2011

Vliegboot moederschip

Bizarre scènes, grappige vondsten, gruwelijke filmpjes, het nieuwste stuk van Hotel Modern: Vliegboot Moederschip, was weer een bijzondere ervaring. Deze keer is het vooral Herman Helle die op de voorgrond treedt. In korte scènes speelt hij een dolgedraaide moderne bloemist, een declamerende dichter of een huisarts die zijn keramiekverzameling toont. Als hij dia's gaat vertonen begint dat hilarisch. Op bijna elke dia is zijn eigen hoofd te zien en op de achtergrond staat het onderwerp van zijn interesse. Blijkbaar is Helle wel heel vaak op juiste moment aanwezig om een botsing of ongeluk vast te leggen. (Gelukkig is daar internet: Helle werkt al sinds 1986 aan de fotoserie Being there, zie hier). Ook speelt hij fantastisch een gestoorde sadistische kabouter, iets wat ook heel grappig begint en steeds gruwelijker vormen aanneemt. Nog zoiets wat heel onschuldig begint: een filmpje over een over het strand waaiend bolletje, de muziek zwelt aan en, is dat nu echt een lichaam onder water, is het een lijk? De ene dode na de ander verschijnt in de film, sommigen lijken in scène gezet, sommige 'levens'echt, heel bizar.
Als laatste wandelt Herman Helle met een kleine camera aan een stok door het decor, dat heel vernuftig bestaat uit in formatie gezette kartonnen dozen, afdruiprekjes en potten met knakworsten, alsof het een maquette van een stad betreft. De beelden worden op een groot scherm geprojecteerd en nu blijkt dat we ons bevinden op Vliegboot Moederschip samen met een aantal prominenten zoals Margaret Thatcher, Idi Amin en Adolf Hitler. De situatie is nijpend, er is nog maar weinig zuurstof en geen reddende planeet in zicht. Onderkoeld commentaar van Helle: Hij is niet mijn favoriet maar in dit soort situaties weet Hitler toch altijd het hoofd koel te houden.
Als afsluiter van deze avond werd iedereen weer uitgenodigd om een kijkje op het toneel te nemen, waar ik een scherf van een 'authentiek' Delfts Blauw bordje bemachtigde. Eenmaal thuis ontdekte ik dat het blauwe patroon er met viltstift op getekend was.

woensdag 27 april 2011

Voorjaar

Alles groeit en bloeit
En dan is dit alleen nog maar in de achterom...

dinsdag 26 april 2011

Originals

Zou het een succes worden: Originals, de nieuwe lijn van de Schalm?
Het ziet er tiptop uit, de collectie bestaat uit simpele modellen, piekfijn uitgevoerd in oude stoffen, net wat er voorhanden is, (vandaar de naam Originals). Er is een pakkend logo, er is een luxe folder gemaakt, en zelfs de prijskaartjes stralen een verzorgde aandacht uit. Tassen zijn er ook, gemaakt van het leer van oude bankstellen, bestempeld met het logo. Ze zijn schitterend, met een voering gemaakt van een gebloemde of gestreepte stof, net wat er dan ook beschikbaar was.
Maarrrr, de gemiddelde Schalmbezoeker komt niet voor een rokje van 70 euro, maar is op snor naar een koopje. En een tas van meer dan 100 euro gaat het budget ook ruim te boven.
Het probleem van de collectie Originals is dat ze in de winkel van de Schalm hangt. Deze lijn moet de winkel uit, naar een exclusief boetiekje, zodat het stempel van tweedehands niet meer aan de producten kleeft. Misschien naar de naastgelegen winkel waar nu de fietsen staan?

maandag 25 april 2011

Druk

Ja hoor, het is een beetje mooi weer en het is meteen een drukte van belang op het water. Het is nog net geen file daar op de Leidsevaart.

zondag 24 april 2011

Pauni Trio

Twee keer eerder heb ik ze al gezien, het Pauni Trio. Gisteren traden ze op in het Mondiaal Centrum (prettig zaaltje trouwens). En weer was ik onder de indruk van hun zuivere stemmen die zo mooi combineren met elkaar. En van de Bulgaarse liedjes die ze zo prachtig met dat kelige geluid weten te brengen. Luister hier voor een indruk.
Het klapstuk was trouwens Nederlandstalig: een loflied op Theo waarvoor ze een vrijwillig slachtoffer in de zaal aanwezen. Ik dacht eerst dat het een Oud-Nederlands liedje was, maar toen ik woorden verstond als: Opel Kadett en Zwarte Cross wist ik beter. Erg grappig en schitterend gezongen.

zaterdag 23 april 2011

Keukenhofje

Van een vriendin gekregen, bloembollen waaruit deze prachtige papegaaietulp is gegroeid. Een soort minikeukenhof tussen het woekerend maagdenpalm, lievevrouwbedstro, campanula en de oprukkende aronskelken.

vrijdag 22 april 2011

Buitenkansje

Heerlijk weertje hè?

Bijkomend voordeel van dit weer is dat er in winkels nog wel eens een deurtje open staat dat anders gesloten blijft voor het publiek. Zoals in de Schalm: hier is zicht op een piepklein binnenplaatsje dat gedomineerd wordt door een oude fabrieksschoorsteen. Het is de schoorsteen die je ook op deze plaatjes kunt zien. Hij staat er al een tijdje.

Spannend ook, zo'n laddertje, maar ik heb het toch maar niet gedaan.

donderdag 21 april 2011

Zonsondergang

Je moet er snel bij zijn want zo'n grote rooie bol zakt razendsnel.

woensdag 20 april 2011

Ariadne


Ik was jaren geabonneerd op Ariadne toen ik nog fanatiek handwerkte. Nu brei en borduur ik bijna nooit meer en Ariadne ook niet want dat is nu een woonblad geworden.
In de kringloopwinkel vond ik een exemplaar uit 1970, vol met borduurpatroontjes.
Wie kent onderstaand tapisseriewerk nog? Het hing toendertijd in vele huiskamers.
Ik vond het toen al spuuglelijk, en nu eigenlijk nog steeds.

dinsdag 19 april 2011

Gebroken

Een fascinerend boek: Gebroken van Daniël Clay. Het verhaal, over een asociaal gezin dat de buurt terroriseert, wordt verteld door het 11-jarige meisje Skunk dat in coma ligt. Je weet dus eigenlijk al meteen dat je een boek leest met een niet zo prettige afloop. Toch blijft het pakkend, het boek leest als een trein. Buurjongen Rick wordt in elkaar geslagen door de woedende vader van het gezin als zijn dochter heeft verzonnen dat Rick haar heeft verkracht. Deze gebeurtenis grijpt Rick zo aan dat hij daardoor gebroken is, zo blijft Skunk hem ook noemen en vandaar de titel. De vijf dochters van de buurman pesten Skunk en terroriseren de hele school en de buurt en niemand is bij machte iets te doen. Door de gebeurtenis met Gebroken volgen allerlei andere elkaar op en zo ontwikkelt zich een onvermijdelijke afloop. Tragisch, hartverscheurend, maar ook warm en geestig is dit boek. Het is een debuut uit 2008 en maakt zeer nieuwsgierig naar meer.

maandag 18 april 2011

BUUV

Heb je een vraag? Wil je bijvoorbeeld eens een eind met de hond wandelen maar hèb je helemaal geen hond? Of wil je graag je Frans uitproberen maar ken je niemand die dat spreekt? Of heb je twee kaartjes voor een concert maar ken je niemand die mee wil? Of ben je niet zo thuis in de computer en zou je graag op weg geholpen willen worden? Meld je dan bij de Haarlemse BUUV!
Sinds november is BUUV actief om vraag en antwoord bij elkaar te brengen. Het gaat om kleine niet-commerciële dingen waar je vroeger, ja inderdaad, voor naar de buurvrouw zou stappen. Maar misschien wil je wel iets doen voor een ander: voorlezen, een stoepje vegen, een boodschapje doen, of (ja, het stond er echt!) wil je graag het Hollandse lied zingen voor anderen? Ook dan kun je terecht bij BUUV. Hang een kaartje met je vraag of aanbod op het BUUV-prikbord, er staat er onder andere eentje in de bieb aan het Doelenplein en eentje bij de Schalm, en voor je het weet ben je gekoppeld.
Deze zelfde BUUV had de hand in de gezellige keukenconcerten.

zaterdag 16 april 2011

Romke van de Kaa

Gisteren was het Nationale Tuinontwerpdag en daarom had Bibliotheek Noord twee tuiniers uitgenodigd. Bij de één kon je een tuinontwerp laten maken en de ander hield een praatje over clematissen en onkruid. Die laatste was Romke van de Kaa, in tuinkringen een welbekende naam. Hij vertelde onder andere dat clematissen altijd gerangschikt worden onder klimplanten, maar in de praktijk als een afgezakte kous om een paal heenkronkelen in plaats van te klimmen. En dat veel clematissen misschien dan wel niet met voorbedachte rade, maar toch wel zeker worden vermoord door de beroemde dakpan waarvan men denkt dat die de voet moet afschermen. Dat is ongeveer de toon van zijn praatje, maar vooral ook van zijn boeken die erg leuk zijn om te lezen. In de pauze werden ze dan ook gretig gekocht en ijverig door hem gesigneerd.
Na de pauze besprak hij de noodzaak om onkruid te omarmen in plaats van het altijd maar te bestrijden omdat volgens hem binnen tien jaar het onkruidverdelger roundup zal worden verboden. Een interessant standpunt.

donderdag 14 april 2011

Keukenconcerten

Een énig idee: keukenconcerten. Een project van studenten van In-Holland in samenwerking met BUUV. Eten uit een 'vreemde' keuken op drie verschillende locaties, per locatie een gang, met bijpassende muziek. Zo bevond ik me gisteren met een troepje wildvreemden in een huiskamer aan de Nieuwe Groenmarkt. Er speelde een Surinaamse trompettist en er werden Indonesische hapjes geserveerd (de Surinaamse kok was onverwachts verhinderd). Vriendelijke studenten namen onze jas aan en schonken drankjes in. De stemming onder de gasten was nieuwsgierig en welwillend. Na het voorgerechtje stapten we achter onze gids aan richting Koningstraat waar we aan tafel schoven om te genieten van Portugese stokvis en een kikkererwtensalade, terwijl Daisy Correia, volgens haar flyer de jongste fadozangeres van Nederland, de muziek verzorgde. Ondertussen raakten de gasten steeds meer eigen met elkaar. Zo vertelde mijn overbuurvrouw hoe zij en haar man elkaar hadden leren kennen en dat zij een Hoa voeren, een huwelijk op afstand. Ja, zo hoor je nog eens wat.
Het laatste huis bleek de woning van dezelfde man te zijn die daags tevoor met zijn fiets voor mijn deur stond, of ik maar vast de kaartjes wilde betalen zodat de studenten geld hadden om inkopen te doen. Dit was dus de leraar die het hele project in gang gezet had. 'Ja, hij is altijd zò enthousiast, een hele leuke leraar', vertelde de student die ons later weer uitwuifde.
En hij heeft dus een Zweedse vrouw die heerlijke toetjes kan maken weten we nu. Kees Mook speelt bijpassende melodietjes op zijn viool.
Ondertussen was de sfeer in het gezelschap meer dan geanimeerd, er werd nog net niet gedanst, maar het scheelde niet veel en we deden vrienden op voor het leven. Intens tevreden, verbroederd en voldaan keerde iedereen weer huiswaarts.

dinsdag 12 april 2011

Druif

Hij doet het niet meer dacht ik van de druif in mijn tuin, toen er vorige zomer alleen maar wat kwarrige trosjes aan verschenen en dit voorjaar alles dood leek.
Dus hup, de zaag erin.
Helaas, iets te kordaat gehandeld want nu zie ik toch hier en daar wat knopjes uitbotten en wat je in alle tuinboeken leest is bewaarheid: de sapstroom is op gang gekomen.
Mijn druif bloedt.

zondag 10 april 2011

Fischer-Z

Fischer-Z, de Engelse band uit de late jaren 70 bestaat nu nog uit zanger John Watts en zijn nieuwe band. Gisteren stonden ze in een praktisch uitverkocht Patronaat. Al bij het eerste nummer, nog zonder band, kondigde Watts aan dat hij niet goed bij stem was en na het tweede nummer laste hij een pauze in om te kijken of er nog wat te redden viel aan zijn stemgeluid. Anders, beloofde hij, kregen we allemaal ons geld terug en zou hij nog een keertje terug komen voor een nieuw concert.
Na een half uurtje stond hij er weer, met zijn band, en beloofde vier nummers te spelen met zijn krakerige stem en daarna zou iedereen zijn kaartje kunnen inleveren. Maar die vier nummers werden uiteindelijk toch een compleet concert en hoe meer hij zong hoe beter hij in vorm raakte. Vele oude hits, Marliese, the Worker, Berlin, Limbo, maar ook nieuwe nummers die ik nog helemaal niet kende, maar die prima klonken. Bij een paar nummers werd hij begeleid door zijn twee lieftallige dochters als achtergrondkoortje. Tijdens de hele show werden filmpjes gedraaid, waarop ook een piepjonge John W, mèt haardos, te zien was, wel grapppig.
Al met al eigenlijk een prima concert wat mij betreft.

zaterdag 9 april 2011

HIT


Het HIT oftewel het Haarlems Interscholaire Toernooi is weer losgebarsten. Muziek, theater, dans, beeldende kunst, mode en literatuur, dat zijn de disciplines waarin Haarlemse scholieren kunnen strijden om eeuwige roem.

Een goed moment om even naar de Bibliotheek te komen, want daar staat de afdeling Beeldend geëxposeerd.
En er zijn hele leuke dingen bij, kijk even mee.

Tot en met 19 april te bezichtigen.



De prijsuitreiking is op donderdag 14 april om 16.30 uur in de Doelenzaal van de bieb.

donderdag 7 april 2011

Vacantiegroeten (2)

Ik heb het vacantiealbum helemaal doorgeplozen. Het is verbazend waar al dat bibliotheekpersoneel begin vorige eeuw al naar op vakantie ging. Mijn eigen familie ging pas voor het eerst op vakantie in de jaren vijftig, met de reisvereniging. En dan waren zij er al vroeg bij, voor de werkende klasse. Maar deze bibliothecarissen en -resses trokken al naar Cannes (1927), Londen (1928), Tanger (1928) en Parijs (1930). (Hoe komen ze toch aan dat stoffige imago vraag je je af). Hieruit blijkt wel dat bibliotheekpersoneel in die tijd uit de gegoede klasse kwam. Welgestelde dames wilden graag goed doen (en hadden daar tijd voor) en het volk ontwikkelen.
Juffrouw Veltman was één van die reislustige bibliothecaresses: "De volgende week ga ik de Stadsbibl. van Helsinki bezoeken…". (Helsinki! 1925!)
Eerlijkheidshalve moet ik vermelden dat ze ook vaak op Texel kwam.
En in Zandvoort.

woensdag 6 april 2011

Vacantiegroeten

Vandaag ontdekt, in één van de krochten der Haarlemse Bibliotheek: een album met "vacantiegroeten van het personeel der Stadsbibliotheek en leeszaal begonnen in 1922"! Om van te kwijlen zo prachtig! Het papier van het insteekalbum valt bijna uit elkaar, maar de vele ansichten zijn nog in onberispelijke staat.
Smullen maar.
Zo is er een kattebelletje uit 1924: Mijn dagelijksche bezigheid aan de keerzijde. Hoe bevalt de sluitingsweek!!!
Hartelijke gegroet allemaal, A. Veltman. Met op de voorkant twee peuters op een zandberg te Zandvoort.
Dat deze A. Veltman ook wel eens verder kwam dan Zandvoort, getuigt de kaart uit Londen. Hierop staat de tekst: Sedert maandag werken we in de Westminster Public Library.
Het uitleensysteem is hier enigszins ouderwetsch (het zou gisteren geschreven kunnen zijn) maar de boekerij vooral van de kunstafdeeling is prachtig. Na deze gaan we naar een hyper-moderne free-access bibliotheek. En dat in 1928!

Een geweldige vondst dit boek, ik ga het helemaal lezen…

maandag 4 april 2011

Schagchelstraat

Ziet er kleurig uit, daar in de Schagchelstraat.
Muziekwinkel Tipitina heeft een gezellige palmboom (mèt aap) en muziekinstrumenten aan de gevel hangen.
Buurvrouw Anita van de prentenwinkel gaf de schilder zijn congé en ging de kozijnen te lijf met schaar en lijmkwast.

Gezellig.

zaterdag 2 april 2011

Zandvoort












Hij schijnt! De zon.
Dat moet je snel waarnemen...