woensdag 30 juli 2014

Ideetje

Leuk ideetje in de etalage van de Apple Store in de Grote Houtstraat, deze bloemachtige figuur gemaakt van, tja, wat is het, het lijken oude posters met de kleurige kant naar binnen, maar ongetwijfeld is het nieuw ontwikkeld reclamemateriaal.

dinsdag 29 juli 2014

Noordwaarts

Een boek om in één ruk uit te lezen: Noordwaarts (Northline) van Willy Vlautin. De 22-jarige Allison heeft weinig grip op haar leven. Haar vriend behandelt haar als een stuk vuil, ze drinkt teveel en tot overmaat van ramp is ze ook nog zwanger. Ze is als de dood dat haar vriend daarachter komt want dat het niet snor zit tussen hun twee beseft ze maar al te goed. Ze vertrekt stiekem uit Las Vegas naar Reno om daar te bevallen en staat haar kind ter adoptie af. Ze probeert een nieuw leven op te bouwen maar hoe doe je dat als je zelf altijd maar aan je lot bent overgelaten? Ze vlucht in dromen over Paul Newman, haar held.
Je zou haar zelf wel willen redden, zo zie je haar tobben. Het boek zit, mede door de korte hoofdstukken vol vaart en je blijft geboeid door Allison's armzalige pogingen om iets van het leven te maken. Goddank gloort er aan het eind van het boek een klein beetje hoop voor haar.
Willy Vlautin is behalve schrijver ook muzikant en hij maakte de CD met melancholieke instrumentale muziek die bij het boek hoort, 'de soundtrack van het boek.'

maandag 28 juli 2014

Ruilen?

Er is geen kind dat tegenwoordig nog suikerzakjes spaart of lucifermerken (die bestaan misschien niet eens meer), laat staan sigarenbandjes nu er niemand meer wordt geacht te roken. Vroeger spaarde ik alle drie en ik word nog steeds nostalgisch als ik ergens een oud plakboek met een verzameling tegenkom.
Vandaag kreeg ik van een onbekende gever een tasje vol met sigarenbandjes, nog keurig rond, net van de sigaar afgehaald. Alsof ik een schat kreeg! Er zitten echte kunstwerkjes bij, serieus, ik zou ze bijna weer in een album gaan plakken.
O, help, ik zie twee verschillende van een serie, en nu wil ik de andere bandjes ook hebben, daar gaan we weer...

zondag 27 juli 2014

Reuzen

Intrigerend, deze reuzenkoppen achter het raam. Gezien aan de Gedempte Oude Gracht bij het atelier van Rieks Swarte.

zaterdag 26 juli 2014

Waarneming (2)

Omdat ik het zo'n leuk idee vond, die plantennamen in de stad, viel mijn blik onmiddellijk op mijn 'eigen' onkruid. Dat moest ook een naam krijgen. Dus de plantenboekjes erbij gehaald en volgens mij is dit de Canadese Fijnstraal (nu maar hopen dat ik het goed heb).
Aangenaam kennis te maken! Geen onkruid meer, maar een Plant Met Een Naam.

vrijdag 25 juli 2014

Waarneming

Iedereen weet natuurlijk wel wat een paardenbloem is, maar glad vingergras of klein kruiskruid, dat is toch weer andere koek. Wat leuk dan, dat iemand dat wel weet en ons er even op wijst. Heel simpel, met een krijtje op de stoep geschreven en een pijl naar het plantje, midden in de winkelstraat.
Er is trouwens een website waarop je zelf waarnemingen (zoals dat heet) kunt toevoegen. Erg leuk om te zien wat er zoal in je eigen stad groeit en bloeit en daar zag ik ook wie de schrijvers waren van deze plantennamen. (klik hier en hier).


donderdag 24 juli 2014

Openluchtgalerie

Het is brutaal, maar ik vind het ook wel geestig: een buitenmuur van een lelijk gebouw benutten als tentoonstellingspaneel. Op de hoek Europaweg/Schipholweg heeft iemand met flinke klodders lijm zijn kunstwerk opgehangen. Het lijkt een foto waarin het masker getekend is. Rechtsboven staat als signatuur: Sicarius.
Weer eens wat anders dan graffiti.

Nou, wie volgt?




dinsdag 22 juli 2014

Zebrarups

De sint-jacobsvlinder legt haar eitjes op het jacobskruiskruid. Handig want haar kleine rupsjes lusten die plant graag. Die rupsjes heten weer zebrarupsen, je snapt wel waarom. Het jacobskruiskruid is giftig, maar dat hindert deze rups niet, die wordt door het eten van deze plant zelf ook weer giftig, dus oneetbaar voor andere dieren waardoor zijn voortbestaan goeddeels is verzekerd.
De natuur zit handig in elkaar.
(Allemaal geleerd tijdens mijn privé-excursie).

maandag 21 juli 2014

Mevrouw Slak

Visite!
Onaangekondigd glijdt ze mijn huis binnen, nieuwsgierig om zich heen kijkend met haar ogen op steeltjes. Kennelijk bevalt het haar wel hier want ze zet er flink de pas in.

zondag 20 juli 2014

Lucht

Een lekker ruim onderwerp waar je alle kanten mee op kunt: Lucht. Na de vorige zomertentoonstellingen van De Hallen: Zee, Landschap en Romantiek is de zomerexpositie dit jaar gewijd aan wolken, regenbogen en zonsondergangen. Het is een mooie veelzijdige expositie geworden met uitersten als het romantische Duinlandschap met gezicht op Haarlem van Schelfhout tot het Gat in de wolk van John Körmeling, een wolkenobject-met-gat waardoorheen licht schijnt. Leuk om op deze expositie een echte Teun Hocks te zien, de kunstenaar die eerst zijn eigen decors bouwt, daarna zichzelf erin fotografeert, daarna de foto weer bewerkt met verdunde olieverf, enfin, een heel gedoe, maar het resultaat is bijna altijd verrassend en vaak hunoristisch.
In de nok van De Hallen hangen wat foto's van Rob Sweere, die met zijn project Silent Sky onlangs nog in Haarlem een foto heeft gemaakt van 35 mensen die, op hun rug liggend, naar de lucht kijken (of meestal, door de zon gedwongen, juist niet kijken) wat natuurlijk uitstekend past bij de expositie Lucht.

zaterdag 19 juli 2014

Vaartochtje

Niets prettiger in deze hete dagen dan een buurman met een boot!

vrijdag 18 juli 2014

Textiel leeft

'Een uniek boek' zegt de achterflap over het boek Textiel leeft! van Ellen Bakker en dat zou best eens kunnen. Het is simpelweg een opsomming van 250 kunstenaars die hun hart hebben verloren aan textiel. Als je het boek doorbladert verbaas je je over de veelzijdigheid van dat medium. Er is gebreid, gehaakt, genaaid, en gepatchworkt, maar dat klinkt veel te truttig voor wat het boek biedt. Ik kan beter zeggen: er is gebeeldhouwd met stof, gebeiteld in wol, geboetseerd met draden, zo bijzonder zijn de afgebeelde werkstukken.
Het boek lijkt op het eerste gezicht willekeurig in elkaar gezet. Bij nader bestudering blijkt het de kleur van de werkstukken te zijn die de volgorde bepaalt. De meeste kunstenaars krijgen een pagina toebedeeld met foto's van hun werken een kort stukje tekst over hun achtergrond, werk en gebruikte technieken en, heel fijn, hun website erbij zodat je zelf nog verder kunt zoeken. Achterin staat een alfabetische namenlijst. Zo is dit boek een prachtig naslagwerk geworden van de hedendaagse textielkunst.

donderdag 17 juli 2014

Fietsend kruis ik het spoor

Er zat ooit een rijwielhersteller in dit pand, de oude drijfriemenfabriek. Zou hij zo poëtisch zijn geweest om dit gedicht te schrijven?

woensdag 16 juli 2014

Parksessies

De eerste Parksessie van deze zomer was druk en gezellig. Het zonnetje scheen, het hele vlooienveld zat vol picknickende mensen, je kunt wel spreken van een succes.
De Dronkemansopera werd nog een keertje opgevoerd, ietsje ingedikt weliswaar, maar weer erg leuk. Het bandje Cheaters deed wat beentjes van de vloer komen, in het paviljoen kon je je laten fotograferen in een decor van Jan Heijer en op een rustig stukje gras las Jip Boxma voor bij de voorleeshut van de bieb.
Heb je het gemist? Geen nood, volgende week woensdag weer een Parksessie.

dinsdag 15 juli 2014

Oerkap

Relaxed plekje: de Oerkap, het stadsstrand bij de oude drijfriemenfabriek. De aankleding is van een aangename simpelheid net als de horeca, er zijn slechts drie soorten broodjes (allemaal even heerlijk) en 's avonds is er alleen pizza. In het zand staan tafels en stoelen, stretchers en hier een daar een loungebank gemaakt van steigerhout. Mocht het slecht weer zijn dan kun je je binnen warmen bij een houtkachel. Nou, meer heb je niet nodig.

maandag 14 juli 2014

Bob Crébas

Als polderjongen was hij er aan gewend tegen de wind in te fietsen en lang vol te houden en dat is hem later goed van pas gekomen. Bob Crébas schreef zijn autobiografie: Iedere dag vrij. Het lijkt of hij uit oude agenda's put en het is niet heel goed geschreven maar toch leest het boek van Crébas als een trein. Hij is de oprichter van Marktplaats die met de verkoop daarvan miljoenen vergaarde. Des te leuker is het om te lezen hoe hij als jongen niet goed wist wat hij wilde, en niet erg prestatiegericht was. Hij hield meer van een relaxt leven, vrijheid en muziek maken. Hij raakte verzeild in de antikernenergiebeweging en omdat die steeds groter werd en het daar wel eens van pas kon komen las hij als hobby tijdschriften over management. Na jarenlang een uitkering te hebben gekregen zette hij een kringloopbedrijf op, een onderneming die steeds meer uitbreidde, zodat hij er op den duur een salaris uit kon halen. Goedzooi, zoals de winkel heet, en later Het Goed, groeide en kreeg meer vestigingen in het land. Voortbordurend op dit succes bedacht hij Marktplaats, de digitale versie van de kringloop.
Niet het gegeven 'van krantenjongen tot miljonair' vond ik het interessantst maar vooral hoe hij zijn idealen trouw blijft en bijvoorbeeld altijd met zijn muziek bezig blijft en tijd voor zichzelf neemt. Eén van zijn uitspraken is: Lui zijn is een hele goeie eigenschap om verder te komen want je gaat nadenken hoe het slimmer kan. (Klik hier voor een inspirerend filmpje).
Crébas is met zijn geld een nieuw bedrijf gestart: Brennels, een brandnetelplantage in de polder. Hier is ook het familiepark Netl gerealiseerd met onder meer een wilde tuin, een strandje, een bamboejungle en modderglijbaan. Van de brandnetels werd milieuvriendelijke kleding gemaakt maar voor deze branche is Nederland nog niet klaar volgens een mededelingsbord dat in het park staat.
Maar ongetwijfeld komt er wel weer iets nieuws op het pad van Crébas, hetzelfde bord vermeldt namelijk ook dat ontdekt is dat brandnetelblad  1,5 tot 2 maal zoveel eiwit per hectare oplevert dan soya, dus...

zondag 13 juli 2014

Vuilfiets

Inspirerend: actie in plaats van ergernis. Een kratje voorop je fiets met de tekst: Ik erger me niet aan zwerfafval, ik ruim het op. Een grijpstok erbij en je hoeft niet eens meer af te stappen of te bukken. Slim.

zaterdag 12 juli 2014

Carmen

Gisterenavond speelde het Haarlemse Koor Lokaal hun tweejaarlijkse opera in de schouwburg. Het was enig. Niet alleen was het heel leuk om al die bekende nummers eens live te horen (Toreadóór, toreadóór!) maar ook hadden ze het heel slim aangepakt door samen te werken met Dansgroep Haarlem en de Koorschool Sint Bavo. Niet alleen waren ze zo verzekerd van genoeg publiek voor twee optredens maar ook werd de uitvoering er heel afwisselend door.
Het verhaal van Carmen is klassiek: mooie uitgekookte vrouw brengt het hoofd van twee mannen op hol en dat loopt slecht voor haar af. De regisseur heeft het verhaal in het heden geplaatst, in plaats van een stierengevecht vindt er een bokswedstrijd plaats. Niet heel logisch maar ook niet hinderlijk. Enfin, de uitvoering was prachtig. Ik heb genoten van de solisten (professionals die speciaal voor deze voorstelling zijn aangetrokken), maar ook van het enthousiaste koor, de schattige kinderen en de prachtige dans. De boventiteling maakte de opera helemaal af.

vrijdag 11 juli 2014

Oase

Een leuk cadeautje voor mijn verjaardag: een privé-excursie van vriendin K. die IVNgids is. Zij liet mij een stukje zien van de Amsterdamse Waterleidingduinen waar ik (foei) bijna nog nooit ben geweest en vertelde over zebrarupsen, jacobskruid, aangevreten dennenappels, de vinkenbaan, mosjes en damherten.
Over de damherten struikelden we bijna. Ik denk dat we er wel 40 hebben gezien, misschien wel 50. Terwijl ze ons in het oog hielden bleven ze rustig grazen of plonsden gezellig rond in een kanaaltje.
Op deze prachtige zomerse avond kwamen we verder geen mens tegen, het was een waar paradijs, logisch dat het daar Oase heet.

donderdag 10 juli 2014

Geen optie

In de verjaardagskring van een bejaard familielid worden eerst de ziektes besproken, daarna gaat het gesprek over op het reilen en zeilen van de kinderen. Een van de kinderen van mijn oom heeft problemen met zijn buurman. Oom denkt dat de buurman vast tot inkeer komt en zo niet dan weet hij nog wel een oplossing. 'Dan schiet hij hem neer' oppert één van de jongere gasten ironisch, in een poging het gesprek een luchtiger wending te geven. 'Nee', zegt één van de tantes ernstig: 'Hij heeft geen geweer'.

woensdag 9 juli 2014

Bloeitijd

Je kunst ze natuurlijk in de tuin laten staan, maar je kunt ze ook afplukken en er wat mee rond rijden...

dinsdag 8 juli 2014

Appel

Wat een leuke tent: Appel, aan het Spaarne. Ooit een wijnopslag maar nu omgetoverd tot brasserie met extra's. Appel is eenvoudig, maar kleurig en origineel ingericht. Er is een klein terras en een uitnodigende entree, volgeplakt met posters. Simpele witte tafels, een strakke witte vloer en appelgroene accenten. De vrolijke plastic vissen van Ap Esenbrink combineren daar prima bij. Aan de half gestucte, half onbewerkte muur hangt kunst van Letty Vreeken: pagina's uit een Frans lesboekje waarop Letty heeft 'doorgetekend' aan de illustraties, verrassend en origineel. Verder is er een bibliotheek: een ruimte met makkelijke fauteuils, vloerbedekking gemaakt van oude buitenlandse kranten en een grote kast met onder andere kunstboeken. Aan de muur fotocollage's van Paul Peters. In de kinderhoek, waar de kinderen op een geïmproviseerde tafel kunnen spelen, meldt een waarschuwend bordje: Children left unattended will be given espresso and a free puppy. Ha, dat zal ze leren...  En dan hebben we nog het toilet, al even smaakvol en origineel ingericht: er staat een kleine draagbare televisie op een laag tafeltje en op kleurige plakbriefjes kun je zelf een boodschap achterlaten.
Tot zover het interieur. Over het eten kan ik kort zijn, geen idee. Ik heb zelfs geen kaart ingekeken, alleen koffie gedronken en die was prima. Wel vermeldt de website dat je er kunt eten bij 'le patron' à € 14,50 voor een driegangenmenu, nou, geen geld natuurlijk. En Appel organiseert ook nog cabaret- en muziekavondjes, enfin, in de gaten houden die zaak.

zondag 6 juli 2014

Bibliotheekbloknoot

Ai, een beklad bibliotheekboek denk je natuurlijk bij het zien van deze foto. Nee, nee, het is een briljant stukje hergebruik. Dit afgeschreven bibliotheekboek (De beproeving, van Doeschka Meijsing)  is ontdaan van zijn inhoud, de kaft is gebruikt als canvas voor een kunstwerk en als je het openslaat zit er een notitieblokje in. Enig!
Ook weer van die leuke winkel Jans Pakhuys.

zaterdag 5 juli 2014

Naar Vore!


Niet dat ik een liefhebber ben van voetbal, integendeel, maar ik vond het wel erg leuk dat echtgenoot met deze bal als trofee thuiskwam na een concert van De Raggende Mannen, (bekend van, zoals ze zelf zeggen: tumultueuze kamikazeconcerten).


Luister naar hun voetballied Naar Vore! 

donderdag 3 juli 2014

De meermin

Het Ampzing Genootschap laten optreden in een bootje bij een wijnhuis, dan vraag je erom. Geen wonder dat de burgemeester himself een lege wijnfles in de gracht gooide. Dit gebeurde vandaag bij de onthulling van het meerminbeeld aan de Nieuwe Gracht naast wijnhuis Vinites. Burgemeester Bernt Schneiders las bij wijze van speech een stukje voor uit het meerminnenboek waarin een burgemeester een wijnfles in de gracht gooit, een soort Droste effect dus, vandaar.
Het meerminbeeld staat als een sirene op het hoekje van de Nieuwe en de Bakenessergracht. Eric J. Coolen heeft het gemaakt nadat hij en Michaëla Bijlsma via hun Spaar Haarlem plaatjesboeken op het spoor waren gekomen van het verhaal van deze meermin. Te mooi om te laten, eh, lopen vonden ze, et voila, hier is ze dan, Haarlems eigen kleine meermin.

woensdag 2 juli 2014

Etalagekasteel

Wandelend langs de Gedempte Oude Gracht trok dit kasteel mijn aandacht. Alsof het losjes op karton was geschilderd (en dat was het  waarschijnlijk ook), met veertjes als parmantige pluimpjes op de torenspitsen. Het stond in de etalage van, ja van wat eigenlijk? Aha, that explains: in het raam ernaast stond een bordje met de tekst: Rieks Swarte, theatermaker. Natuurlijk.

dinsdag 1 juli 2014

MooiZooi!

Mooizooi is niet alleen een begrip in Haarlem voor de winkel met restmaterialen, er is ook een tentoonstelling met die naam. Kunstenaars met een beperking lieten zich inspireren door het werk van Jopie Huisman en schilderden alledaagse dingen op doek, maar ook op stoelen, koffers en servies. Het grootste deel van de werken hangt in het Jopie Huisman Museum in Workum, maar een paar van de schilderijen hangen in het Jans Pakhuys in Amersfoort, gecombineerd met Huismans werk zelf. Er hangen stillevens met schoenen en met kleding, waaronder een heel sfeervolle met een werkjas in groen en blauw.
Jan van der Linden schilderde Jopie Huisman tussen zijn rommeltjes naar het bekende zelfportret waarop hij rustig een sjekkie draait.