zaterdag 24 juni 2017

Badkamergalm

De vijfde editie van de eerste jaargang van de Badkamergalm was weer verrassend. Het stapellied van Jan-Willem van Velzen (dat is een lied a la Catootje naar de Botermarkt) was een groot succes. Alles kwam voorbij, de Albert Heijn en het Badhuisplein tot Happy Snack en een kippenhok en dan als refrein: Ooh, die moohooie (3x) Leidsebuurt!
De avond werd geopend door het trio Tout Miel dat, omdat het thema meezingen was,ook echt populaire franse liedjes bracht. Het publiek voelde zich niet te beroerd om Non, je regrette rien mee te brullen. Hun pianist speelde daarna nog drie eigen nummers.
Na de pauze een wat merkwaardig optreden van 'de kleine Friese Mug', die waarschijnlijk denkt dat er een stand-up comedian in hem schuilgaat. Ik begreep het niet helemaal, maar goed, daar is een open podium ook voor. Ferenc Schneiders las een zelfgeschreven verhaal voor over een professor en een operazangeres, zo toch aanhakend bij het thema. Hij heeft een prettige voorleesstem en het verhaal had een leuke onverwachte twist. Laatste nummer van de avond werd gezongen door de 3 J's, de twee Jan Willems en Jarvis zongen een ode aan de Leidsebuurt op de melodie van Ooh, Waterlooplein, een waardige afsluiter van het seizoen.

donderdag 22 juni 2017

Stokrozen

Het is werkelijk een plaatje, dit muurtje met stokrozen. Allemaal spontaan opgekomen, resultaat van géén onkruid wieden! Gezien in de Prins Hendrikstraat, hoek Wilhelminastraat.

woensdag 21 juni 2017

ZomerExpo 2017

De ZomerExpo van dit jaar, waaraan jong en oud, rijp en groen mee kon doen heeft als thema water. De tentoonstelling staat in de Fundatie in Zwolle en is weer van een enorme diversiteit. Erg leuk om te zien hoe de kunstenaars zich hebben laten inspireren door het thema. Bij binnenkomst stuit je meteen op een regenjas die overal plooien heeft die juist bedoeld lijken om het water op te vangen. Aan de achterkant van de jas staat dan ook een van hetzelfde materiaal gemaakt emmertje, geestig.
Er hangen veel foto's waar dat ene portret van een zwemster opviel door de grote rode ogen (Remke Spijkers).
Een prachtig papierwerk is een groot vel met allerlei golvende vouwen van Mathilde van Wijnen.
Grappig is het portret van een vrouw met krullers in haar haren (Willy van der Beek). Het werd meteen een gespreksonderwerp tussen een groepje toeschouwsters.
Erg sfeervol vond ik Natte ochtend, een werk van Evert Schellens. Je ziet een natgeregend fietspad naast een bushalte, in de verte rijdt een fiets weg.
En als laatste noem ik nog het levensechte beeldje van een vrouwtje in badpak met een waterijsje in haar hand (Miriam Meulepas), aandoenlijk mooi.
ZomerExpo 2017 staat nog tot 20 augustus, de moeite waard.
.

maandag 19 juni 2017

Houtfestival

De muziek is deze keer eigenlijk nogal langs me heen gegaan, maar toch had ik een reuze plezierige middag op het Houtfestival. Mooi weer, een schaduwplekje onder de bomen, wijntje erbij en af en toe een oude vriendin of bekende die kwam bijkletsen. En mijn schetsboek natuurlijk want de modellen zaten voor mijn neus. Volgens mij hadden die ook allemaal een prettige dag alhoewel je dat op de tekeningen misschien niet terugziet ...

zaterdag 17 juni 2017

Dag van de Architectuur 2017

Marjolein van Eig ontwierp het brugwachtershuisje dat bij de Melkbrug staat. Het huisje was vandaag te bezichtigen omdat het Dag van de Architectuur was. Het huisje is maar klein dus veel tijd kostte het niet maar het was toch wel heel leuk om even in de schoenen van de brugwachter te mogen staan.
Maarten Busker, die min of meer het voortouw had genomen met het initiatief tot de bouw introduceerde Marjolein. Ze vertelde dat de verkiezing van haar huisje (voor de voorgeschiedenis klik hier) haar de stap heeft doen zetten om als zelfstandig architect te gaan werken. Het huisje moest hufterproof worden, reden voor Marjolein om de gevel uit te voeren in in- en uitspringende bakstenen, daar kun je geen mooie graffity op maken. Ze koos ook voor baksteen omdat het dan mooi aansloot op de bestrating. Omdat  ze aan allerlei maten gebonden was koos ze ervoor om de werkruimte boven te maken. Zo heeft de brugwachter een goed zicht op beiden zijden naar het Spaarne. Niettemin is het bedieningspaneel van de Melkbrug toch buiten geplaatst, zo heb je meer contact met het publiek. Dat dat handig was bleek wel meteen toen de brug open ging, de brugwachtster kon een niet oplettende mevrouw even waarschuwen dat de boom naar beneden ging.
Het dak van het huisje is afgewerkt met leisteen, aan de zuidzijde afgewisseld met leien waarin zonnecellen verwerkt zitten. De goot is heel subtiel in dat dak weggewerkt en de afvoerpijp loost meteen op het Spaarne zodat het riool niet onnodig belast wordt. Het huisje is binnen inderdaad piepklein maar heel praktisch ingericht. Mocht het niet  meer in gebruik zijn dan kan er een vakantiehuisje worden gerealiseerd, slim. Als finishing touch is het huisje versierd met een haan en een hond waar 's avonds subtiel licht doorheen valt. Deze dieren waren vroeger symbolen van energie en waakzaamheid, een verwijzing naar het transformatordeel onder het huisje.

vrijdag 16 juni 2017

Broers

In de film Broers zien we de jongste broer, Lukas, enorm opkijken naar zijn oudere broer Alexander. Alex is roekeloos, leeft graag op het randje en is bij veel mensen populair. Luuk is veel schuchterder maar wordt toch meegesleept als Alex onverwacht de benen neemt en naar Frankrijk vertrekt. Luuk blijft zijn broer bewonderen maar als die dan zelfs zijn vriendinnetje afpakt wordt het Luuk teveel en hij gaat weer naar huis. Het enige mobieltje dat we in de hele film zien (heel apart in een film die in deze tijd speelt) brengt slecht nieuws en Luuk keert weer terug naar Frankrijk.
Een bijzondere film door het onderwerp, dat toch heel alledaags is maar eigenlijk niet zo vaak een thema is in films. Mooie beelden, niet in het minst door de fotogenieke Luuk gespeeld door Jonas Smulders.

zondag 11 juni 2017

Wijze les

'Altijd blijven lachen' staat er met grote witte letters geschreven op deze spoorbrug in Deventer. Misschien een boodschap van de NS die ons vandaag twee maal extra liet overstappen toen we terugkeerden van ons weekendje daar?

vrijdag 9 juni 2017

Sams Wijsje

Na eerdere versies in andere steden was er nu ook in Haarlem een 'Wijsje'. Sams Wijsje wel te verstaan, waarbij Sam staat voor de drie voorletters van de dames die het organiseerden. Het idee is om op verschillende plekken in de binnenstad een voorstelling in de ruimste zin van het woord bij te wonen. Dus liepen we gisteren achter de man met de vlag aan die ons naar interessante plekjes leidde. Achter de schermen van de oude V & D zagen we een dansvoorstelling en in het voorleeskeldertje van de bieb vertelde een jongeman over techno en dancemuziek. Je moet ervan houden maar de echte lieffhebbers mochten ook zelf aan de knoppen zitten. Vervolgens ontving straatpastor Joris Obdam ons in Stem in de Stad waar we in de kelderkapel getrakteerd werden op soefimuziek. Sfeervol en passend in de ruimte. Op een volgende locatie zong Marta Rosa voor ons. Ze heeft een mooie stem en werkte met een loop waardoor het geluid wat voller werd. Als laatste waren we te gast bij Hein Bierman waar een vrolijk trio de bank had veroverd. Ze heten Pinata en speelden vrolijke Latijns Amerikaanse muziek. De afterparty was in het Patronaat waar de grote broer van Pinata optrad, een feestelijk slot. Leuk initiatief dit Sams Wijsje, heel gevarieerd en als geheel prima geslaagd.

dinsdag 6 juni 2017

Karavaan (2)

Het festivalterrein van de Karavaan in Alkmaar zag er erg leuk uit. Een vrolijke fontein van badeendjes, een uitkijkpost waarin kinderen naar boven klommen en een plek waar lege drinkpakken werden verwerkt tot manden en zittingen van krukjes en strandstoelen, een erg vrolijk gezicht. Zelfs de parasol was van drinkpakken gemaakt.
Maar het pronkstuk vond ik de Gedachtentafel. Een prachtig gedekte tafel, compleet met een languit liggend speenvarken. Elk couvert was anders aangekleed, allemaal in de sfeer van de (denkbeeldige) gast. Via een koptelefoon konden we de verhalen horen van deze gasten. Bij een bord gemaakt van onderdelen uit uurwerken mijmerde een man over tijd.
Maakster Ola Szostak
vertelde dat de teksten zijn opgetekend naar ware verhalen en dat bijvoorbeeld het verhaal van een anorexiapatiënt nogal eens wat emoties losmaakt. De aankleding van de tafel was fantastisch, je ontdekte steeds meer details, grappig en fantasievol.

maandag 5 juni 2017

Karavaan

We deden gisteren het Retourtje Schermer, een fietsexpeditie, onderdeel van het Karavaanfestival dat zich in de Kop van Noord-Holland afspeelt. Een verrassende tocht waarbij we liggend in het gras luisterden naar de verhalen van grutto's, kunstwerk The Universe bekeken (een bol in het weidse landschap waarin je zou kunnen logeren) en de voorstelling Hellend Vlak zagen. Deze voorstelling speelde zich af op het dak van een huis dat in het water stond, geïnspireerd op de stijgende zeespiegel. Heel bijzonder om vier mensen op een rood pannendak te zien balanceren, één zelfs op hoge hakken. Af en toe vaarde er een plezierbootje langs waarvan de passagiers vrolijk naar ons zwaaiden, zonder respons. Als afsluiting was er een prima maaltijd op het festivalterrein Doelenveld.
Een erg verrassende middag, heerlijk fietsweer en leuk om iets van de omgeving van Alkmaar te zien (wat ben je snel in de polder, en wat veel molens!).

zaterdag 3 juni 2017

RIP2016live

Dat niemand ooit eerder op het idee kwam zou je bijna zeggen: een muziekavond met nummers van in het voorgaande jaar overleden muzikanten. Het concert RIP2016live gisteren in het Patronaat was veel leuker dan ik had verwacht.
De avond opende met de opwindende klanken van Emerson, Lake & Palmer die mijn generatie zo goed kent van de plaat en stoomde zo de hele avond door. Een klassieker als Waarheen, waarvoor werd door Mrs Einstein vertolkt als een soort polonaise, en Bob Fosko mocht Michel Delpeche eren 'omdat ik een huis in Frankrijk heb'. Yorick van Norden zong het prachtige A day in the live van de Beatles (producer George Martin overleed in 2016). Het nummer is al 50 jaar oud en ineens realiseer je je dat je zelf ook alweer aardig wat jaartjes ouder bent. Een ander prachtig nummer was het Amsterdam Huilt van Zwarte Riek dat Beatrice van der Poel zong, ontroerend. Mindel Koning en Bob Fosko brachten een vrolijke noot met Kijk eens in de poppetjes van mijn ogen van Annie de Reuver (foto). Verder moet ik nog even Maarten Veldhuis noemen die Leon Russell eerde met The letter en ook nog een nummer van Leonard Cohen speelde. Vanity Six kwam nog langs, Prince, David Bowie, zelfs Johan Cruijff met het nummer Oei,oei, oei, enfin, het werd een dolle avond, zo één in de trant van de I love... reeks en echt iets om te herhalen. En dat gaat ook gebeuren, het wordt een traditie belooft het Patronaat. Dus voortaan kun je je verheugen als er een artiest overlijdt.