zaterdag 31 mei 2014

Stripdagen Haarlem


Dit weekend zijn de Stripdagen Haarlem, de standhouders op de Grote Markt boften enorm met het mooie weer. Hier stonden vooral de handelaren. De tekenende en signerende tekenaars zaten in de Philharmonie. Bij Gerrie Hondius kocht ik een lootje waarmee ik een echt kunstwerk van haar hand ga winnen en, vooruit, ook maar haar nieuwste boekje Eendensoep. De tekeningen voor dit boekje maakte zij al tijdens een 24-urige striptekenmarathon in 2009. Een koopje, zes euro en voor die prijs mocht ik ook nog een 'tatoeage' uitkiezen die Gerrie op mijn arm tekende. De volgende keer staat zij hier met een echte tatoeagenaald vermoed ik, zoals zij graag nieuwe wegen inslaat.
Ook Galerie 37PK besteedde aandacht aan strips. Op de begane grond hing werk van aanstormend en al ietsje gevestigd talent en in het souterrain werk van beginnend aanstormend talent, namelijk de inzendingen voor de Benelux Beeldverhalen Prijs die op de longlist en de shortlist staan.
Nog te zien tot 22 juni.

vrijdag 30 mei 2014

Vakantiegevoel

Aah, dat vakantiegevoel dat je treft als je met het pontje het IJ over moet!

donderdag 29 mei 2014

Wijnfietstocht

Hemelvaartsdag. Dat betekent in Haarlem de Dichtlijn. Niet voor mij want ik had me al verbonden aan de wijntocht. Nou ja, ook leuk, ware het niet dat het verrassend ongezellig herfstweer bleek te zijn, dus geen zicht op zonnige terrasjes.
We fietsten van Spaarndam, via Santpoort naar het Haarlemse centrum en legden hier en daar aan voor een wijntje met een hapje. Elk café had zijn catering geïnspireerd op een land, zo serveerde Michel van het Wapen van Bloemendaal iets Chili con carneachtigs uit Argentinië en had de tapasbar op de Riviervismarkt heerlijke Spaanse vissoep. Op die plek kwamen trouwens toch Wijntocht en Dichtlijn bij elkaar: vanaf onze bank onder de terraskachel hadden we mooi zicht op een tent voor Stempels waar ladyspeaker Hans Goes (voor ons onverstaanbaar maar ongetwijfeld op enthousiaste wijze) de dichters voorstelde en inleidde. Waren we er toch een beetje bij.

woensdag 28 mei 2014

Raam

De Bibliotheek aan de Oudegracht in Utrecht is ietwat gedateerd om het maar aardig te zeggen. Maar gelukkig heeft het gebouw wel deze onverwacht mooie glas-in-loodramen.

dinsdag 27 mei 2014

All the King's Daughters

Ze kan zingen, ze is mooi, schattig en hartstikke hip en er zijn er twéé van: Nina en Laura Philips. Vanavond hadden ze hun afstudeerconcert van het conservatorium in een afgeladen Patronaatcafé vol familie en bekenden (voordeel daarvan: iedereen luistert en het is muisstil). De dames traden eerst afzonderlijk op, met eigen begeleiding en verschillende liedjes. (Ik zal hierbij even goedmaken dat Laura ,Nina , nee toch Laura, één van de twee vergat saxofonist Boris van der Lek voor te stellen, toch niet de minste, zenuwen natuurlijk). Bij de optredens bleek dat Nina, Laura , nee toch Nina, de een wat 'hupser' is dan de ander en meer met haar handen wriemelt, maar dat ze dezelfde stemsoort hebben, wat hees en slepend. Erg leuk allemaal, maar pas toen ze de laatste set samen optraden, als All the King's Daughters, dan zie je dat hier één en één drie is: hun stemmen bij elkaar zijn zo mooi, het is ja, ontroerend. En wat staan ze daarbij te stralen, het plezier spat eraf.
En heb ik dit niet al gezegd... haha, klik hier voor mijn voorspellende woorden. En klik hier voor dat mooie nummer, ik ben even de titel kwijt maar hun aanstaande EP gaat ook zo heten.


maandag 26 mei 2014

Spitalfieds

Geweldige plek: Spitalfields in Londen. Een overdekte markt waar superhippe types hun zelfontworpen kleding en spulletjes verkopen. Een vrouw met een (kennelijk is het weer hip) bloempotkapsel heeft haar kraam ingericht met kleding die is gemaakt van oude colberts en stropdassen, erg origineel. De revers van een colbertje sieren nu de halslijn van een jurkje en een bloesje is versierd met verschillende stropdassen. Een donker meisje met grote afrocoupe draagt een vuurrood bloesje met een bijpassend bol, ja, wat is het, een rokje? Het zou iedereen achterlijk staan behalve haar en dat weet ze. Ze richt haar kraam in met mooie jassen met doortrapt simpele belijning. Het ziet er allemaal superbijzonder uit. Vast werk van pas afgestudeerde modeontwerpers denk ik zo.
Aan het andere eind van de markt staan kraampjes met zelfgemaakte sieraden, hebbedingetjes, vintage en aparte tassen. Ook leuk, maar iets minder spectaculair. Vlakbij Spitalfields ligt Brick Lane en ook daar volop markt, leuke winkeltjes en eetgelegenheid.
Op naar Londen!

zondag 25 mei 2014

Just a joke

Nietsvermoedende toeristen onder neerstortend puin?
Nee, gewoon een Engels grapje. Gezien in Londen.

zaterdag 24 mei 2014

Ludwig

Een lust voor het oog en het oor, de nieuwe productie van Steef de Jong: Ludwig. Het eerste wat opvalt is het decor, een bordkartonnen kast. Als de deur daarvan opengaat staat Steef daar met een soort sandwichbord om waarop zijn kostuum is geschilderd. Als hij dan het strikje losmaakt en de pandjes van zijn 'jasje' open zwaait klapt er een klein schouwburgje tevoorschijn, mooi! Hier begint het verhaal van Ludwig, de vorst die gebiologeerd werd door de opera's van Richard Wagner en misschien ook wel door Wagner zelf. Steef de Jong vertelt het tragische verhaal van Ludwig vol vuur, met vele, hier en daar wat omslachtige maar geestige uitstapjes. Steef zingt er ook bij, hij heeft een mooie stem en wordt soms zelfs bijgestaan (op film) door een 10-koppig koor waarin we tien maal Steef de Jong herkennen, vernuftig. En dan is er nog het decor, een soort reuzenuitklapprentenboek waarmee het decor in een handomdraai veranderd wordt. Alles van karton, hierin herkennen we nog de hand van ooit leermeester Rieks Swarte.
Aanbevolen!

donderdag 22 mei 2014

Geflest

Origineel idee, dit enorme scheepje-in-fles dat dienst doet als uithangbord voor het Maritiem Museum in Londen. Wat trouwens een heel aardig museum is. Dat ontdek je omdat je er gratis naar binnen mag waardoor je denkt, ach, ik ben wel niet zo van het maritieme maar tòch even kijken, een heel luxe gevoel.
Even verderop in een oude brouwerij nog zo'n origineel flessenidee: een lamp (denk ik, of een object) van bierflesjes gemaakt.

woensdag 21 mei 2014

Beatles

Lekker nostalgisch, de tentoonstelling van Beatlesfoto's in Kunst centrum Haarlem. 50 Jaar geleden kwamen de Beatles in Nederland aan en maakten een rondvaart in de Amsterdamse grachten. Alle hysterie is door Eddy Posthuma de Boer vastgelegd, een geweldig tijdsbeeld. Confronterend hoe jong zij toen nog waren en hoe beroemd al, net zo confronterend als het feit dat alle gillende meisjes nu zo tegen de zeventig zullen zijn.
Naast de Beatlesfoto's is er nog een kleine expo met foto's van woonwagens en hun bewoners, ook van Eddy Posthuma de Boer.

dinsdag 20 mei 2014

Parkeer hier (niet)

Meer street art in Londen, maar dan van een heel andere orde dan de muurschilderingen zijn deze alternatieve parkeerplaatsen. Geestig, maar niet echt autovriendelijk.

maandag 19 mei 2014

Verf

Street art is iets wat in Londen vlijtig wordt beoefend. Vooral rond Brick Lane zijn er heel wat potten verf doorheen gegaan, geweldig!


zondag 18 mei 2014

Groeten uit Londen

Ik was even in een zonovergoten Londen. Wat heerlijk dat daar het Hyde Park is waar je bij kunt komen van alle toeristische hectiek. Het was er erg gezellig met luierende en spelende mensen.
In dit park worden grote stukken gras niet kort gemaaid maar mogen wilde bloemen en kruiden lustig groeien waardoor het er veel levendiger uit ziet, simpel idee, veel effect.

donderdag 15 mei 2014

Zondaarskind

Zondaarskind van Marion Pauw is een spannende en originele thriller. Op jonge leeftijd verliest Truitje Langhout haar familie bij een brand en komt in een Amsterdams weeshuis terecht. Hier wordt ze niet bepaald liefdevol opgenomen, zelfs haar naam wordt niet meer uitgesproken, ze wordt een nummer. Deze episode alleen al is boeiend om te lezen. Als ze ouder wordt gaat ze als dienstmeisje werken bij een rijke familie in het Gooi. Als ze zwanger raakt van de zoon des huizes krijgt ze het met diens verloofde aan de stok en wordt ernstig door haar mishandeld. Jaren later komt Truitje deze vrouw weer tegen in een bejaardenkoor en besluit dat de tijd is gekomen om wraak te nemen. Inmiddels is ze 80 jaar en wordt geholpen door de stokoude mevrouw Koe die het een geweldig verzetje vind om op haar oude dag nog mee te werken aan Truitje's plannen.
Het verhaal zit goed in elkaar. Elke keer vraag je je weer af hoe de volgende stap zal zijn. Origineel en plezierig om eens over actieve (en hoe!) oude dames te lezen.

dinsdag 13 mei 2014

7 Dagen, 7 nachten

De vader van Judd Foxman, de hoofdpersoon van 7 Dagen, 7 nachten,  is overleden en heeft in zijn laatste uren beslist dat hij wil dat er sjivve wordt gezeten. Dat betekent dat zijn vrouw en kinderen een week lang op lage stoeltjes plaatsnemen om vrienden en bekenden gelegenheid te geven om te komen condoleren. Het betekent ook dat ze een week lang op elkaars lip zitten en dat er allerlei oud zeer wordt opgerakeld. Voor Judd is alles extra pijnlijk omdat hij pas zijn vrouw in bed heeft betrapt met zijn baas, een onbeschofte radiomaker. Langzaam maar zeker worden allerlei familieverhoudingen duidelijk en komen oude liefdes weer in beeld. Tropper kan erg beeldend schrijven, bijvoorbeeld als hij het uitzicht beschrijft dat de familie heeft op de spataderen en knobbelknieën van het bezoek.
7 Dagen, 7 nachten van Jonathan Tropper is vol vaart geschreven en vaak erg grappig en het lijkt heel logisch dat Tropper het boek inmiddels ook heeft bewerkt als filmscript.

maandag 12 mei 2014

MOTI (2)

Het MOTI (Museum of the Image) in Breda is een museum over beeldcultuur. Van de tentoonstellingen die er momenteel staan sprak Waanzien me het meeste aan. Op deze expositie zie je dat je de hele dag met beelden wordt bestookt en hoe deze beelden gemanipuleerd kunnen zijn. Op een wandvullende krantenpagina staan voorbeelden van gephotoshopte en bijgesneden foto's waarbij de vraag rijst hoe deze foto's de waarheid geweld aan doen. Er hangen voorbeelden van verpakkingen met kritische kanttekeningen erbij. Dat zonnetje op het pak sinaasappelsap staat er niet voor niets, net als de koeien in het weiland op het melkpak. Een zin, opgebouwd uit logo's laat zien hoe deze beelden al in ons geheugen zijn gegrift en verder zijn er verschillende voorbeelden van gezichtsbedrog te zien.
Interessante tentoonstelling voor jong en oud.

zondag 11 mei 2014

MOTI

Gezien in het MOTI, (Museum of the image, een museum over beeldcultuur in Breda), deze vos gemaakt van gerecyclede bontjassen door het collectief Neozoon.

zaterdag 10 mei 2014

De' Medici, een vorstelijke wereld in papier

Kostuums gemaakt van papier, het sprak zeer tot mijn verbeelding. Nu heeft de maakster, Isabelle de Borchgrave, zich niet beperkt tot oude kranten, maar toch. Van vloeipapier, kreukpapier en ongetwijfeld nog meer bijzondere papiersoorten maakte zij de kleding en juwelen na van de rijke familie De' Medici. Door het papier ook te beschilderen en te bestempelen weet ze heel goed de suggestie van stof te wekken. Van dunne strookjes golfkarton (denk ik tenminste) fabriceert ze prachtige kanten kragen.
Helaas mag je nergens aan komen en zelfs geen foto's maken. Wel mogen we een kijkje nemen in haar 'atelier' waar levensgrote papieren scharen en Prittstiften voor aankleding zorgen, grappig gedaan. Hier draait een filmpje waarin we Isabelle aan het werk zien, in haar echte atelier. Samen met een heel team zet ze hier de kostuums in elkaar. Van papier kun je alles maken zegt ze, nou dat blijkt wel op deze expositie.
Te zien in het Breda's Museum t/m 15 juni.

vrijdag 9 mei 2014

Ienie minie

Knus en kneuterig, dat is het Miniaturen- en poppenhuismuseum in Breda. Met de meest gebruikte verhouding in poppenhuisland 1:12 wordt flink de hand gelicht en zo gebeurt het dat er een reuzebaby in een kamertje rondkruipt of dat een timmerman niet door zijn eigen deurtje kan maar ach, wat geeft het. Iemand heeft plezier gehad in het maken en wij hebben weer plezier om ernaar te kijken. Het museum zelf, dat onderdak heeft in een huisje in het Begijnhof in Breda, is ook ienie minie. Er staan onder meer miniatuurwinkeltjes, een miniatuur Oosterse markt, het poppengrachtenhuis van een Joods meisje en miniversies van de Catharinakerk en de koepel van Breda. De hedendaagse poppenhuizen zijn veelal gemaakt door Tine Merkx.
Als je er bent, bezoek dan ook even het toilet, want daar prijken een miniatuurwc-tje en een ouderwetse plee.

donderdag 8 mei 2014

Hollands

Hollandser kan het bijna niet. Het was december, de takken kaal. Onze Adriaan in de mist, omlijst met de Nederlandse vlag en daartussen de kreet Visch aan het Spaarne.

dinsdag 6 mei 2014

The Sapphires

Aardige film, The Sapphires, niet supergoed gespeeld maar wel met heel swingende muziek. De film is naar een waar gebeurd verhaal, over vier Aboriginalmeisjes die in 1968 een muziekgroepje vormen en daarmee voor de troepen in Vietnam optreden. In die tijd was het nog zo dat Aboriginalkinderen bij hun ouders werden weggehaald om ter civilisatie bij blanken te worden opgevoed, een schandalig gegeven wat slechts lichtjes wordt aangestipt in de film. De nadruk in de film ligt op de optredens en de verwikkelingen van de meisjes met hun vriendjes tegen de achtergrond van de oorlog in Vietnam. Prettige film met heerlijke soulklassiekers.

maandag 5 mei 2014

Open Joodse Huizen (2)

Weliswaar doodmoe waren we, vriendin A. en ik, na het openstellen van haar huis tijdens de Open Joodse Huizenroute gisteren, maar ook zeer voldaan. Stoelen regelen, de gastspreker en het publiek ontvangen en vooral heel veel verhalen horen. Niet alleen spreker Jack Eljon had zijn verhaal, maar ook zijn familieleden die de gelegenheid hadden gegrepen om hem nu eens 'officieel' te horen praten. Het publiek was heel gemeleerd. Tijdens de twee sessies zat er zo'n 30 man in de huiskamer, de oudste in het gezelschap was 92 jaar en de jongste een baby van 4 weken, die zoet doorsliep in haar wagen op de gang. Er waren buren bij, maar ook drie meisjes uit Zwolle, een Duitse student, een stel met twee jonge dochters en een student geschiedenis. Geen wanklank, iedereen was geïnteresseerd en vol lof over het initiatief. 's Avonds, bij de afsluitende bijeenkomst in de Toneelschuur, troffen we andere gastheren en -vrouwen met vergelijkbare ervaringen. Organisatoren Susanne Brieko en Natasja de Boo waren tevreden, de Haarlemse editie van de Joodse Open Huizenroute was geslaagd.
Als afsluiter traden Niki Jacobs en Pieter Jan Cramer op met jiddische liedjes, wat kon er passender zijn op deze bijzondere dag.

zondag 4 mei 2014

Open Joodse Huizen (1)

De Open Joodse Huizenroute is  dit jaar voor het eerst ook in Haarlem, in navolging van steden als Amsterdam, Tilburg en Groningen. Op verschillende adressen kon je vandaag het verhaal horen van de Joodse familie die er gewoond heeft, verteld door familie of naasten, of door de betrokkene zelf.
Jack Eljon was als kind ondergedoken in de Haarlemse Roerdompstraat. Hier woonde zijn tante die een gemengd huwelijk had waardoor hij minder gevaar liep dan bij zijn Joodse ouders. Op 3-jarig leeftijd kwam hij daar en speelde gewoon op straat met de kinderen uit de buurt. De buren, die NSB-er waren wisten dat er een razzia op komst was en waarschuwden de tante van Jack. Jack moest daar weg, maar waarheen? De enige plek die op dat moment voorhanden was was bij de buren zelf, zo werd hij midden in de nacht van 25 augustus 1942 over de schutting getild. Hij bleef daar een week of twee en daarna volgde een tocht langs verschillende onderduikadressen in het land. Helaas had niet iedereen het goed met hem voor en op één adres werd hij zelfs herhaaldelijk mishandeld. Na de oorlog werd hij weer herenigd met zijn ouders maar hij zegt hierover: 'ik had twee vaders en twee moeders, die van voor de oorlog en die van na de oorlog', zo getraumatiseerd waren zij.
Eljon leest zijn verhaal voor van papier en pas als er vragen worden gesteld merk je hoe smakelijk en levendig hij kan vertellen. Bijzonder is ook dat hij zijn verhaal illustreert met simpele en houterige tekeningen wat onbedoeld benadrukt dat dit de belevenissen van een kind zijn. Hartverscheurend moet het zijn geweest om zo jong je ouders te missen en steeds overgeleverd te zijn aan vreemden. Des te fijner daarom te zien dat zijn familie ook aanwezig was op deze middag.
Indrukwekkend om dit verhaal uit de eerste hand te horen, ik denk dat alle bezoekers het daar wel over eens waren. En trouwens ook bijzonder dat de tegenwoordige bewoners hun huis beschikbaar stelden.


Post

Fraai, deze oude gietijzeren brievenbus. De poster op de bus vermeldt het jaartal 1935. Twee inwerpopeningen, voor brieven en voor drukwerk.
Te zien in het Zandvoorts Museum.

vrijdag 2 mei 2014

Aan de slag

Ik moet nodig iets aan de tuin doen. Alles wat er groeit, groeit zeer onstuimig en doet zijn best de buurplant te overwoekeren. Maagdenpalm en Lievevrouwebedstro tieren. Gulden Roede wordt verstikt door oprukkende Lelietjes der Dalen, dat al weer bijna uitgebloeid is, onopgemerkt door mij, onattente tuinier.

donderdag 1 mei 2014

Jan Pieter de Graaf

Het was me niet zo snel duidelijk waar ik naar nu keek in het Architectuurcentrum, maar het zag er wel erg vrolijk en origineel uit. In de zaal stonden bont gekleurde tafeltjes, een beetje in de Memphisstijl uit de jaren tachtig voor wie zich dat nog herinnert. Wat een hemelsblauw kastje leek bleek tevens een model voor het strandpaviljoen Rapa Nui te zijn. Er stonden nog meer maquettes, kleine kleurige huisjes, een soort strandhuisjes blijkbaar. Aan de wand foto's van andere ontwerpen, gecombineerd met poëtische teksten. De namen Defriesemaatkast en Tov Anders deden een collectief vermoeden, maar als ik het goed begrijp is dit alles het werk van Jan Pieter de Graaf, ontwerper/kunstenaar met uitgesproken ideeën over zijn werk. Zo wil hij in 2015 graag al zijn verkochte kasten terugzien op een feestelijke bijeenkomst.
Deze interessante man maakt ook angsten-doosjes waar je je angsten in kunt opbergen om er zo afstand van te doen. De Graaf wil desgewenst de angsten voor jou verbranden.