Het zal door ons katloze huishouden komen of gewoon door het einde van de winter, maar in mijn tuintje wemelt het tegenwoordig van de vogeltjes. Enkele jaren geleden, toen Dora nog actief was gingen er hele seizoenen voorbij zonder dat we maar één vogel signaleerden.Ik moet zeggen, er gaat voor mij een wereld open. Ik zit achter het raam verscholen, vogelboekje in de hand, camera in de aanslag. Wat is het leuk om weer een nieuwe soort te ontdekken! Zoals vanochtend, toen er een klein bruin bolletje rondhupte met het staartje parmantig omhoog. Volgens mijn boekje is het een winterkoninkje. Wijdverspreid, vaak algemeen staat erbij, een doodgewoon vogeltje dus, maar voor mij nieuw en nog heel bijzonder. Als je een nieuwe soort ontdekt en de naam opzoekt is het net of je met iemand kennismaakt. Net zoals dat je van een nietig onkruidje ontdekt dat het Herderstasje heet. Ineens verandert de status van onbekend (dus onbemind) in dat van een goede kennis.
Het duurt trouwens nog wel even voor ik een vogelfotograaf van enig niveau zal zijn, mijn hemel wat is dát moeilijk! Een kat fotograferen is een stuk makkelijker...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten