Gebarentheater

Een vertelvoorstelling met gebaren èn eten, wat zou dat zijn? Mijn dove zus en ik togen gisteren naar zaaltje Merlijn om het uit te testen. We belandden in een ruime huiskamer waar drie tafels waren gedekt voor de gasten. Karin Snoep, de organisator, verwelkomde ons en legde het verloop van de avond uit. Om en om verhalen luisteren en lekker eten, dat was het idee. De andere gasten waren niet alleen doven maar ook theatermakers, geïnteresseerden in gebarentaal of mensen die daar via hun kinderen of werk mee te maken hadden of gewoon vrienden van de kok, bleek later in het gesprek. Dat is meteen ook een van de leuke dingen van deze formule, je kijkt niet alleen naar het optreden maar je raakt ook in gesprek met de andere gasten.
Anne van Delft en Tineke Williams begonnen met hun voorstelling door langzaam binnen te sluipen als de twee bevriende jakhalzen Kélilé en Demné op zoek naar eten, likkebaardend en met rollende ogen, de hoofden dicht naast elkaar, je ziet er duidelijk twee jakhalzen in. Anne vertelt en Tineke vertolkt in gebaren waarbij haar achtergrond als mimespeelster duidelijk naar voren komt. In het verhaal komen veel dieren voor, grappig hoe raak sommige gebaren daarvoor zijn: de das is het gebaar van een streep die over het hoofd loopt en het gebaar voor ekster is klapwieken en dan iets wegpakken. Ook deden er een aap, een luis, vlo, koe en een kreeft mee, dat is al een aardig gebarenvocabulair.
Het verhaal bleek een verhaal, in een verhaal, in een verhaal, in een verhaal te zijn, in feite allemaal fabels uit het Indiase fabelboek Pantchatantra. Voor zowel de doven als voor de horenden was het spel boeiend en geestig, de dames zijn ook erg goed op elkaar ingespeeld.
Het eten was heerlijk. Net als de fabels ook uit India. Linzensoep en daarna een buffet met kip, spinazie, ananas, kekerwerwten en salade, allemaal even lekker. Tot slot nog een toetje met kaneelijs en een soort dikke zoete brei, mmm!
Al met al een bijzondere en smakelijke avond, vonden zus en ik.
Tot slot nog even over de locatie: zaaltje Merlijn was ooit het huistheater van Rikkie en Slingertje, voor de vijftigplussers onder ons een begrip. Sporen zijn nog hier en daar in het huis te zien, Tovenaar Merlijn staat in de huiskamer en in de hal en in de w.c. hangen marionetten. Mevrouw Baartmans vertelde dat er nog steeds regelmatig poppenkastoptredens plaatsvinden.