Omdat we toch in de Kunsthal waren voor de schoenententoonstelling pikten we ook de expositie De Tweede Wereldoorlog in 100 voorwerpen mee. En eerlijk gezegd was die veel interessanter.
Elk voorwerp werd getoond op een eigen console, met een beknopte tekst erbij en soms nog een speaker waar je een stukje audio kon horen.
Bij de knikkerdoos van Anne Frank vermeldde de tekst dat de kinderen die weggevoerd werden zeiden: Ik ga strooien, wat betekende dat ze hun knikkers uit het raam op straat gooiden opdat de achterblijvende kinderen ze daar zouden vinden. Even beklemmend was de afscheidsbrief die een man aan zijn vrouw schreef, wetende dat hij kort daarna gefusilleerd zou worden. Een teddybeertje, hevig gekoesterd door een vrouw die geen speelgoed meer had, bleek na 60 jaar een schat te bevatten, in zijn lijf waren munten verborgen. Een kleine motorfietsje dat aan een parachute was neergedaald, theelepeltjes, bij wijze van verzet uit muntjes gemaakt, een radio verborgen in een boek, de Nederlandse vlag, elk voorwerp vertelde zijn eigen schrijnende verhaal.Indrukwekkende tentoonstelling, nog te zien tot en met 5 mei.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten