Ver weg

Regelmatig staat hij in het gangetje van de bieb, misschien is de wifi daar wel het beste of wil hij gewoon wat privacy. Ik zie alleen zijn rug. Hij leunt tegen de vensterbank en ik hoor dat hij aan het skypen is met zijn gezin. Hij praat Engels en hij vertelt aan zijn vrouw wat hij gaat eten, brood met kaas en mosterd geloof ik. Af en toe klinkt er gegiechel van kleine kinderen en hij spreekt ze toe: Tag Schätzchen! Nog meer gegiechel uit zijn smartphone en vaderlijk gepraat van zijn kant. Hij geeft opvoedkundige adviezen aan zijn vrouw en vraagt naar de hond.
Als hij na een kwartiertje weer weg is vraag ik me af: is het nu armoe om zo ver van je gezin te zijn of juist rijkdom om ze elke dag even te kunnen zien en spreken?