Ridderronde

Tijdens ons verblijf in Maastricht, van waaruit we de Regenboogspiraal bezochten, vielen we met onze neus in de Ridderronde. Wij hadden geen idee, maar dit is een jaarlijks wielerfestijn door de binnenstad van Maastricht en dit jaar was extra uitgepakt omdat het de 25e editie was. Al op de Sint Servaasbrug schalde de commentator je tegemoet, heel verwarrend, want de man zelf stond op het Vrijthof bleek pas veel later. Tout Maastricht was uitgelopen om de wielrenners aan te moedigen dan wel rond te flaneren, het was er een uitgelezen avond voor. De Maastrichtse dames steevast op elegante hakjes en met geklede jurkjes aan, de toeristen op slippers of sportschoenen en in alle denkbare soorten korte broek, van modieus tot afzichtelijk.
Vanaf ons terrasje op de Markt zagen we keer op keer de renners langszoeven, geen idee of er kopstukken meededen, met de vaart die ze hadden was het onmogelijk iemand te herkennen. Achter de groep aan scheurden als een soort Jansen en Jansens drie cabriolets met daarin, veronderstel ik, de sponsors of andere VIPs. Weinig kans dat ze zo iets van de wedstrijd gezien hebben. Uitstappen was ook geen optie, want er kon natuurlijk niet onderweg eventjes gestopt worden. Jaja, je bent VIP of je bent het niet.
Toen de rondes gereden waren (geen idee hoeveel, het leken er 40) dromde men en masse naar het Vrijthof om gezellig na te borrelen rond In den Ouden Vogelstruys. Er was geen doorkomen meer aan, een reuze gezelige boel. Misschien moeten we ook maar eens aan carnaval gaan denken...