Spontaan spreken – vrij verwerken, dit is de titel van een schoolboekje uit de jaren vijftig dat ik bij de kringloop scoorde. Er staan alleen maar plaatjes in, ik denk dat het idee was om er met de kinderen een goed gesprek over te voeren. De plaatjes zijn zeer gedateerd en daardoor weer heel schattig. Kijk zelf maar naar dit kindje dat in bed ligt. Het is lente, de bomen zijn kaal, maar op het tafeltje staat al een bakje met bolletjes. Moeder zwaait vader uit, of zou het de dokter zijn? Er staat wel heel nadrukkelijk een drankje naast het bed. Wij vijftigplussers hebben natuurlijk al gezien dat het hier om een opklapbed gaat. Op de volgende pagina wordt dit fenomeen nog even uitgelegd. En dan krijgt het inmiddels weer gezonde kind, horror, een prik! Een struise verpleegster maant de kinderen in een rij, er is geen ontsnappen meer mogelijk. Mosterd na de maaltijd nu ze alweer beter is, zo zou ik me de discussie in de klas kunnen voorstellen.
dinsdag 12 oktober 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten