Next 1, 2 en 3, drie dansstukken van Leine Roebana die ik gisteren in de Toneelschuur zag. Wat vond ik er van? Mmmm, veel (willekeurig lijkend) armgezwaai en gerol over de grond, maar ook een knap staaltje lichaamsbeheersing bij breakdance. Verder een erg lelijk decor: een hek gemaakt van pallets met akelige tl-buizen erin verwerkt en lelijke kleding. Wel een geweldige zanger: Matthias Kadar. Hij zong chansons van Jacques Brel (Madeleine) en liedjes van Ramses Shaffy (Marije) en begeleidde zichzelf daarbij op gitaar, werkelijk prachtig. Maar het paste wat mij betreft totaal niet bij de dans.In deel 2 nog meer lelijke kostuums en het decor is nu 'opgesierd' met een gordijntje en stukken verkreukeld zilverfolie, nauwelijks een verbetering. De liedjes zijn nu van Nina Hagen, gezongen door Matthias, wel apart om ze door een man te horen vertolken. En de dans, heftig en ietwat onbegrijpelijk.
Maar dan wordt er een man uit het publiek gehaald. Hij gaat stijfjes wat meedansen. Hoort het erbij? Meer mannen staan op om mee te doen, het lijkt wel een flashmob. Uiteindelijk staan er zo'n acht man op het toneel te dansen, de een wat houterig en de ander swingend. Naar later blijkt, konden mannen uit Haarlem zich opgeven om hieraan mee te doen. Erg grappig en een leuk einde van de voorstelling.
De foto is van Leine Roebana.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten