William Kentridge

Speciaal voor Eye gemaakt: More Sweetly Play the Dance, een film, of eigenlijk een 45 meter lange fries met bewegend beeld, door de Zuid-Afrikaan William Kentridge. Het is een fascinerende film over een parade met een brassband, dansende mensen, geraamtes, wandelende scharen, vrouwen die iets voortslepen en mensen die grote portretsilhouetten meezeulen, alles begeleid door hypnotiserende fanfaremuziek. Het is het leven in een notendop, de zwoegende, slovende en alsmaar weer opverende mens. Althans, dat zag ik erin.
De voorwerpen die meegedragen worden in de parade worden ook getoond in de expositie. Zo kun je met eigen ogen zien dat het simpele uitgesneden en zwartgeverfde figuren van golfkarton zijn, niet alleen portretten, maar ook alledaagse voorwerpen als een badkuip en een typemachine.
Er is nog meer werk van Kentridge te zien, onder andere de prachtige film Other faces waarin hij een soort stop-motionfilmpje maakt door in zijn werk te gummen en te tekenen, ook weer net zo boeiend.
De tentoonstelling If We Ever Get to Heaven is nog te zien tot en met 30 augustus.