'Ja, en soms schiet mijn heup er plotseling uit' vertrouwt de vrouw met de rollator de toiletjuffrouw toe, 'meid, dat is toch zo lastig. En ik heb er al voor in het ziekenhuis gelegen, maar het heb niks geholpen'. De toiletjuffrouw beaamt en humt begrijpend en het gesprek sukkelt door in het tempo van de vrouw. Ze heeft het nu over haar buurman, 'die moest bloed geven en dat vindt hij eng' en vertrouwelijk zegt ze er achteraan 'het is een man hè'. Ja, de toiletjuffrouw begrijpt het meteen. 'Maar ik zeg tegen hem' gaat ze door 'man, ik ben al honderdvijftig keer geprikt!' en ze verduidelijkt 'dat kan ik gelukkig zelf. Ik moet het in mijn buik doen en gelukkig ben ik vol, dus ik pak zo een plooi en hup die naald er in'.
Er komt een toilet vrij en de vrouw rukt zich los uit haar verhaal. 'Ik vertel je zo de rest wel' zegt ze terwijl ze de wc deur opent. De toiletjuffrouw bromt. De dag is nog lang.
dinsdag 12 januari 2016
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten