zeefdrukken op krantenpapier, een tekening van Loutje met een I-pad, en héle leuke tasjes gemaakt van kranten.Nee, wat ik ècht leuk vond was de kelder waar de jongens van de NZH hobbyclub hun domein hebben. Daar lopen enorme modelspoorbanen door de ruimte, half aangekleed met huisjes en bergen en overal slingert gereedschap. Niets is af, want dat is juist de lol: geknutseld moet er worden. Met geconcentreerde ijver sleutelen de mannen aan spoorbaan en wagons. Hier en daar lijkt er een kleine ramp te zijn gebeurd in de miniatuurwereld, maar dat kan ze niet boeien, omgevallen poppetjes mogen daar best een tijdje blijven liggen. Enkele levensechte coupé's doen dienst als zitje en uiteraard liggen er tijdschriften als de Modelbouwer op de leestafel.
Aan de wanden hangen trofeeën: een oude telefoon, een bordje 'noodrem', borden met spooraanduidingen, NS-emblemen, wissellijsten met vergeelde foto's. In vitrines in de gang bevinden zich modellen van bussen, treinen en auto's, lukraak naast elkaar, enige logische volgorde lijkt niet van belang, de heb daar gaat het om. En alles onder een dikke laag stof, dat spreekt vanzelf.
De enkele vrouw die er rondliep had haar territorium rond de bar waar de frituur al op temperatuur kwam. Want het is een jongenswereld die modelbouwwereld en soms zou je best wel eens voor eventjes een jongen willen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten