Hij viel me niet tegen na alle mopperige recensies, de film Kenau. Je moet alleen geen historische documentaire verwachten. Het verhaal van Kenau, het manwijf, volgt vrij de geschiedenis van de strijd die Haarlem voert tegen de Spanjaarden in 1572. Daarnaast draait het verhaal ook om de relatie tussen Kenau en haar dochter Kathelijne die zich niet begrepen voelt door haar moeder. Ze heeft namelijk haar zus Gertruide op de brandstapel uit haar lijden verlost met een pistoolschot. Enfin, spektakel genoeg in deze film die mij beslist bleef boeien. Alleen jammer dat er nauwelijks iets herkenbaar Haarlems in te zien is en ook zijn alle volmaakte parelwitte tanden van de acteurs niet bepaald geloofwaardig.
Ik hoorde dat historicus Els Kloek zich blauw had geërgerd aan de scène waarin de vrouwen zich bloot op de muur vertoonden om zo de Spanjaarden in de val te lokken (historisch totaal niet aannemelijk) maar dat vond ik nou juist wel weer grappig.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Deze week is het Kenau-week op mijn weblog.
BeantwoordenVerwijderenIk ben echt helemaal geïnspireerd door haar!
groetjes van Marlou