Collecte

Het is weer kankerbestrijdingcollecteweek. Dit jaar collecteerde ik voor het eerst niet in de wijk aan de overkant, maar in de straat om de hoek, in een echte arbeiderswijk. Dat was weer een heel ander gebeuren. Om te beginnen werden aardig wat huizen verbouwd, dus daar viel niet veel te collecteren. Verder deed bijna de helft van de bewoners niet open omdat ze
a, niet thuis waren
b, de bel niet hoorden omdat die stuk was (tip: een belreparatieservice is een gat in de markt)
c, er helemaal geen bel wás (ja echt, het huis net helemaal opgeknapt, alles strak in de lak en dan merkwaardig genoeg geen bel)
Ter compensatie strooide de rest van de bewoners gul met briefjes van vijf en tien en kwam een enkele uk een handjevol munten in de gleuf van de bus stoppen.
Eén mevrouw liep me nog achterna met wat kleingeld in de veronderstelling dat het voor de dierenbescherming was, want haar man had gezegd: 'het is vier oktober toch dierendag?'.
En een man die lekker in het zonnetje voor zijn huis zat zei niets te willen bijdragen. Toen ik later aan de overkant van de straat liep stak hij toch over om iets te geven.
Bij één van de laatste huizen gluurde een man om de hoek van zijn voordeur en zei: 'ik wilde net onder de douche gaan'. Ik zag een mollig ontbloot bovenlijf en geloofde hem onmiddellijk. Hij sloot tot mijn opluchting de deur, zo kun je toch nog blij zijn als iemand niets geeft.