Het is even rommelig, het begin van de voorstelling Popje, hou je muil. Ik dacht naar het verhaal van een uitgeblust huwelijk te kijken maar het zijn eigenlijk losse sketchjes die gebaseerd zijn op het leven van een echtpaar met een schoenenzaak. Zo begint de vrouw liefdevol tegen de schoenen te praten alsof het kleine kinderen zijn om op een ander moment weer in gezang uit te barsten, wat ze trouwens heel goed kan. Deze voorstelling van Servaes Nelissen is op zijn best als er poppen in het spel komen, in dit geval aangeklede schoenen. Dan vergeet je al snel dat de zwarte pianist eigenlijk een lakschoen is en het nuffige dametje een laarsje met hakje.Ilse Warringa is van alle markten thuis, ze heeft een geweldige stem, is lenig en kan goed acteren. De kracht van Servaes Nelissen zijn zijn sukkelige typetjes, maar vooral zijn poppen..
De voorstelling eindigt vrolijk met een slapstickachtige scène die het rommelige geheel helemaal goed maakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten