Niet veel soeps

Het is rustig in de bibliotheek. In de grote zaal is boekenverkoop. De meeste klanten heb hun weg daarheen al gevonden maar een enkeling komt me aan de balie vragen waar de verkoop is. Daar komt vaste klant mevrouw P. op me af met haar kenmerkende tred: grote stappen en het hoofd meedeinend in de maat. 'Is er niet binnenkort een boekenverkoop?' vraagt ze. Het verbaast me dat haar dat ontgaan is, ze is er doorgaans als de kippen bij. Als ik haar vertel dat ze boft want juist vandaag is de verkoop van start gegaan, reageert ze gematigd. 'Er zit niet veel bijzonders meer bij de laatste tijd, en wat jullie via die webwinkel verkopen is ook niet veel soeps, voor veel te hoge prijzen ook'. We klagen samen nog wat door over de verminderde waarde van het papieren boek en dan gaat ze toch even een kijkje nemen. Na een uurtje komt ze weer langs met een mager plastic tasje in haar hand. 'Ik heb er toch nog één gekocht' meldt ze, 'maar waarschijnlijk heb ik het al', en weet ik niet meer waar ik het gelaten heb, vul ik in gedachten aan terwijl ik aan de stapels boeken denk die ze in de loop der jaren verzameld moet hebben. 'Maar het was niet veel' zegt ze nog maar eens en stapt weer verder. Het plastic tasje schommelt mee in de maat.