Ik had me iets meer voorgesteld van de expositie van Jean Tinguely in het Stedelijk. Waarom, tja, misschien omdat ik een soort draaiende kleurige kermis verwachtte? In werkelijkheid waren de meeste machines roestig en bruin en werkten ze pas als je op een knop drukte en dan ook alleen als het apparaat eerst 15 minuten had 'uitgerust'. En hoever die 15 minuten al om waren kon je bij lang niet alle machines zien. Enfin, toch leuk om gezien te hebben. Leuk ook dat er veel correspondentie bewaard was gebleven van een eerdere expositie in de jaren zestig.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten