Mijn ouders hielden van modern, vandaar het dressoir met strakke vormgeving en het hippe stoeltje met parmantige armleuningen. Voor een bankstel hadden ze geen plaats en misschien bestond dat toen nog wel niet. Een zwarte ronde kolenkachel was uiteraard onontbeerlijk, ongetwijfeld stond er in de winter een kolenkit naast en een pook. Of de stenen schoorsteen hun smaak was weet ik niet. De bierpul was zeker weten een souvenir van mijn reislustige oma. Wat er op de vloer lag weet ik niet meer. Het lijkt hier hout, maar voor parket hadden ze geen geld en kale vloerdelen waren te armoedig. Het zal zeil geweest zijn. De woonkamer waarin deze meubels staan was de vroegere slaapkamer van mijn opa en oma van hooguit 3,5 bij 3,5 meter. Zoals zoveel echtparen in die tijd woonden mijn ouders in.
En dat schattige kindje was ik natuurlijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten