vrijdag 30 mei 2008

Martha Wainwright

Ze komt uit een zeer muzikale familie deze Canadese Martha Wainwright: haar moeder is al sinds jaar en dag een duo met haar tante (Kate en Anna McGarrigle), haar vader zingt (Loudon Wainwright III) en haar broer Rufus heeft onderhand als enigszins excentrieke zanger een cultstatus bereikt.
Zoveel mensen als bij een concert van Rufus krijgt ze niet op de been, maar gisteren was Paradiso toch aardig gevuld. Ze heeft een stem waar je glas mee kunt snijden maar die in de paar Franse liedjes die ze zong toch ook weer warm en zwoel klinkt. Met wat charmante Nederlandse zinnetjes palmt ze de zaal in en gaat los met haar enorme volume.
Het geluid is niet super, af en toe knalhard of rondzingend, maar aan Martha ligt het niet, die gooit alles in de strijd. Wat Lee Towers heeft met zijn arm heeft Martha met haar been, een soort majorette-knieoptrek-beweging. Ze zingt niet alleen haar eigen nummers maar ook See Emily play van Pink Floyd en een fantastische bewerking van Stormy Weather als laatste toegift.
Nu wil ik graag nog de rest van de familie zien optreden.

donderdag 29 mei 2008

Nepklinkers (3)

Dit is het hek dat Joost Swarte heeft ontworpen voor het Johannes Enschede Hofje. Een mooi, zich herhalend patroon, helemaal Joost Swarte.
Plotseling kreeg ik me daar een geweldig idee! Als Joost nu eens een patroontje ontwerpt voor de nepklinkers…Zo zouden we Haarlem helemaal op de kaart kunnen zetten, wereldwijd. Drommen toeristen zouden vanaf het station op hun Haarlemse huurfiets het Joost Swartepad kunnen volgen! En, nog beter, we doen geen profiel, maar een printje!! Fietsers ook blij. Een slingerend lint door de stad van attractie naar attractie. Misschien moet dat dan toch met een soort wals gebeuren, een stempel, maar dat probleem lost Joost vast ook wel op.
Kan iemand hem vast inseinen?

dinsdag 27 mei 2008

Beestje

Dit beestje vind ik hier en daar in mijn tuin. Ik heb de hele ‘Tirion insectengids’ al doorgeploegd maar daar kan ik hem niet in vinden. Iemand een idee?
En moet ik hem zien kwijt te raken, of juist koesteren?

zondag 25 mei 2008

Nepklinkers

'Keurig fietspad' denk je, als je over de Gedempte Oude Gracht rijdt.
Tot je een klein aanhechtingsfoutje ontdekt. Deze klinkers zijn nep!
Er is kennelijk iemand met een profielwals over het nog natte asfalt gereden.
Was dat nou niet iets voor de Grote Houtstraat geweest? Lekker gauw klaar en geen verzakkingen.

zaterdag 24 mei 2008

Herman van Veen

De paar keer dat ik Herman van Veen heb zien optreden, jaren geleden, was ik erg onder de indruk. Gisteren zag ik hem weer in de Philharmonie. Eigenlijk viel het wat tegen. Hij gaf de hele voorstelling het gevoel het publiek aan een touwtje te hebben. De zaal zat vol met fans, maar het was wel wat makkelijk. Veel gegoochel met pingpongballen en zilveren confetti, en een soort potpourri van oude succesnummers. Zijn nieuwe liedjes waren wel mooi, maar zijn stem, hoe vol en prachtig vaak, raakt toch wat sleets. En om tot drie maal toe een mop met een baard te vertellen, tja, dan zie je daar toch ineens een oude opa staan. Het hoogtepunt vond ik het lied wat zijn gitariste, Edith Leerkes, en violiste Jannemien Cnossen, samen zongen, prachtige stemmen.
Wat het weer goed maakte was dat hij na twee korte toegiften zich niet te groot voelde om nogmaals terug te komen toen een handjevol diehard-fans maar door bleven klappen. Voor een driekwart lege zaal zong hij een laatste liedje. Kijk, en dat is dan weer erg sympathiek!

vrijdag 23 mei 2008

Breen

We hebben hem! De foto die Henk Breen maakte van de Heilig Hartkerk in het Kleverpark en vervolgens op de één of andere manier bewerkte en prachtig inkleurde. We hadden er al een tijdje een oogje op. Vorige week hing hij nog in de Jopenkerk tentoon en nu bij ons in de huiskamer. We hebben nu dus een echte 'Henk'.


maandag 19 mei 2008

Kiek

Net gelezen, het boek 'Een kleine kans' van Marjolijn Hof. Hoofdpersoon is het meisje Kiek. Haar vader is arts in oorlogsgebieden en Kiek is altijd een beetje bang als hij weg is. Ze probeert op haar zelfbedachte manier de kans dat er iets ergs met hem gebeurt te reduceren. De kans dat je een vader èn een huisdier hebt die allebei doodgaan is kleiner dan dat alleen je vader doodgaat, dus wil Kiek een muis die het niet lang meer zal maken.
Helaas raakt haar vader vermist en de spanning die dat bij haar, haar moeder en haar oma geeft wordt heel direct verteld, met geen woord te veel of te weinig. Het is een kinderboek, het loopt goed af in zoverre dat haar vader weer gevonden wordt maar een been moet missen omdat hij op een landmijn is gereden. De woedende reactie van de oma is wel typerend voor de stijl van het boek: 'Ik ben pisnijdig. Ik heb hem op de wereld gezet en toen was alles nog heel!'
Een aanrader voor alle mensen vanaf een jaar of 9.

zondag 18 mei 2008

Vijfhoekkunstroute (3)

Wat is het toch leuk, zomaar een huis binnen te wandelen, een beetje rond te kijken naar de tentoongestelde schilderijen of beelden en een kletspraatje te maken met de bewoners, of andere aanwezigen. Je 'doet' dan de Vijfhoekkunstroute, maar ondertussen (en ik ben vast niet de enige) is het heel leuk om een beetje te gluren hoe andermans tuin, keuken en huiskamer eruit zien. En wat een leuke huizen staan er in de Vijfhoek! Als ik al niet zelf een huis naar mijn zin had, kreeg ik nu acuut verhuisplannen...

Trouwens, de geborduurde schilderijtjes blijven me achtervolgen, nu weer op Place du Tertre/Sophiaplein, waar Gerrit van Dijk uitverkoop/uitdeling/ruilbeurs hield. Ik heb stand gehouden en niets meegenomen!

Na de vijfhoekwandeling belandden we in de Jopenkerk waar het Ampzing Genootschap zich sterk maakte voor het Haarlems lijflied. Ter opfrissing, (en nu àllemaal...) luister hier.

zaterdag 17 mei 2008

Vijfhoekkunstroute (2)

Vandaag gezien in de Jopenkerk, deze sfeervolle rangschikking van foto's, oude botjes en andere voorwerpen, van Gijsbert Lameijer.

Naast vele voorproefjes van de kunstroute ook deze beelden van Jules Kockelkoren, gecombineerd met dia´s, een mooi contrast met de oude verveloze ruimte.

En natuurlijk trad Electric Hannes op met op drums Mr. Luna ofwel Marcel Schmidt en op gitaar Koos? of was het Guus?
Hannes genoot zelf het meest: 'Ik ben Hannes de Vijfhoeker en ik speel de Vijfhoekblues!'


vrijdag 16 mei 2008

Tuttig

Ik kan er niets aan doen, ze komen steeds weer op mijn pad: tuttige handwerkjes.
Deze stond nota bene zomaar op straat op mij te wachten daags na koninginnedag (geen hond wou het kopen waarschijnlijk....). Helaas dreigde echtgenoot met scheiding als ik het mee zou nemen. Hopelijk heeft iemand anders dan de vuilnisman zich erover ontfermd.
En het stukje huisvlijt hieronder, riep dagenlang 'koop mij, koop mij!', vanuit de Schalm.
Echt iets voor mijn Haarlem collectie, maar ik heb het weerstaan.
Ik weet niet hoe lang ik dat nog vol blijf houden.

donderdag 15 mei 2008

Vijfhoekkunstroute

Gek, ik kan in het Haarlems Dagblad niets terugvinden over de Kunstlijn in de Vijfhoek*, maar misschien heb ik er glad overheen gekeken. Enfin, dan zal ik hier maar wat reclame maken.

Kleinschalig en gezellig, dat is de Vijfhoekkunstroute. Overal in de Vijfhoek wordt dit weekend geëxposeerd. In de Nieuwe Kerk, in de hofjes, in ateliers en in door vrienden beschikbaar gestelde woningen kan het publiek een kijkje nemen. De eerste keer dat het evenement plaatsvond stond er bij elk open huis een bezem buiten, als teken van gastvrijheid. Ik weet niet of dat dit jaar weer zo zal zijn, maar het was wel handig.
Een nieuwtje dit jaar is de kunstruilbeurs die zal plaatsvinden op het Sophiaplein. Een initiatief van De vrienden van genootschap Badmutsz onder het motto: Kunst van en voor het Volk. Hier kunt u uw Huilend Zigeunerjongetje inruilen tegen bijvoorbeeld een felbegeerd kunstwerkje van Cecile Dreesman, en dat met gesloten beurs.

De opening van de kunstroute is vrijdag a.s. om 19.30 uur in het Proveniershof.

*Naschrift: ja, ik keek met mijn neus, maar ik verwachtte ook minstens een dubbele pagina in het Uit-katern...

dinsdag 13 mei 2008

Kleef (2)

Begin van dit jaar doken hier de foto's op van zwembad Kleef, van de buitenkant wel te verstaan. Nu heeft Henk Sloos in de krochten van het Noord-Hollands Archief deze fraaie foto's van het bassin opgeduikeld.

Hier zien we het zwembad vanaf de jongenskant, de scheiding was strikt! Deze jongens spartelen in het pierebadje, links achter het hek was het tussenbad, waar je nog net kon staan, daarachter, achter een lijn was het diepe. Op de achtergrond links en rechts de kleedhokjes. Als je die niet kon bemachtigen moest je je omkleden in het schaaphok, de gemeenschappelijke kleedkamer, daar onder het afdakje. Je verkleedde je dan het liefst onder een handdoek met één of andere verkleedtruc, want o wee, als iemand een bloot stukje vel zag!
De betonnen pier in het midden was het domein van de badmeester.

Een blik op het zwembad van de tegenoverliggende kant. Rechts naast het onbezette bankje was volgens mij de entree. Bij zonnig weer ging je op je handdoek zitten voor de kleedhokjes want er was verder helemaal geen mogelijkheid om te zonnen of op een grasveld te liggen.
Badmutsen waren toen nog verplicht. Hé, ben ik dat niet, met die witte badmuts?

vrijdag 9 mei 2008

Hou het simpel

Geen flyers, geen posters, geen persberichten. Nee, gewoon een boodschap met een krijtje op de stoep geschreven. Waar de doelgroep er niet om heen kan, namelijk vlak voor de ingang van het zwembad.
Daar bij de Houtvaart snappen ze hoe het ook kan!

donderdag 8 mei 2008

Natalie Matteau

Denk Piaf, Marlene Dietrich, La Pat, en dan een frêle verschijning, charmant met wufte hakjes. Dat is Nathalie Matteau die gisteren optrad in het Patronaatcafé. Een zwoele stem met een snik, Engelse liedjes, Franse, Duitse en zelfs een Nederlandse, compleet met rollende Jacques Brel Rrrrrrr. Fijne band ook, half Nederlands, half Canadees, met onder meer bas, accordeon en een giga saxofoon. En dat voor (bij aanvang) zes man publiek! (Goddank nam de band zelf nog wat achterban mee).
Ik was er één van en ik vond het prachtig.

dinsdag 6 mei 2008

Bevrijdingspop

Eigenlijk had ik het hele bevrijdingspopgedoe langs me heen willen laten gaan, maar ja, Joan Armatrading…
Jaren geleden, toen ik nog op kamers woonde draaide mijn buurmeisje altijd elpee’s van iemand met een diepe donkere stem. Wie is toch die man, vroeg ik me af. Dat bleek dus Joan Armatrading te zijn. Nu hoorde ik gisteren hetzelfde om me heen bij haar optreden, wie is die man? Is het nou een man of een vrouw? Daar zal haar onflatteuze haar en dito pak wel aan meegewerkt hebben. Maar haar stem was nog net zo fantastisch als toen. Prachtig in liedjes als Show some emotion, Me myself and I and All the way from America, oude hits die alle aanwezige vijftigers graag weer wilden horen.
Jammer alleen van al die dringende, duwende, kakelende en bellende mensen om me heen. Nee, ik ben geen festivalganger.

maandag 5 mei 2008

C.J.Boyd

Eigenlijk kwamen we voor The Drift, een band uit San Francisco die met o.a. contrabas en trompet een soort psychedelische electrorock maakt. Wel aardig, maar veel gedoe met knopjes.
Maar het voorprogramma was echt een verrassing!
Een bijzonder harige man, blootsvoets, met basgitaar en mondharmonica hield het Patronaatcafé een klein half uurtje in zijn ban. Ik denk dat hij een loop gebruikte (heet dat zo? Een ding dat opneemt wat je speelt en a la minute weer laat horen) om zichzelf te ondersteunen en verder dus alleen maar die vier snaren en wat veegjes mondharmonica. Heel bijzonder. Die man was C.J.Boyd.
Luister hier.

zondag 4 mei 2008

Er is er een jarig

In Galerie 37 staat momenteel de expositie van Anneke Hilhorst over kinderverjaardagen. Anneke Hilhorst, de weduwe van Ed van der Elsken en in zijn voetsporen getreden, heeft kinderen gefotografeerd van 1-12 jaar op de belangrijkste dag van hun leven. Mooie kleurige foto´s zijn het geworden met taart, slingers en verjaarspartijtjes maar ook huilende uitgeputte kinderen. Ook hangt er een selectie van oude foto´s met verjaardagsspelletjes, bijeengezocht door Hans Aarsman. Maar het schattigst is eigenlijk het speelfilmpje, samengesteld uit oude privéfilmpjes. Zo herkenbaar dat je bijna ongemerkt mee staat te knikken, jaja zo was het! Bekijk het hier!
De tentoonstelling is nog tot 1 juni te zien in het Groot Heiligland.

zaterdag 3 mei 2008

Smederij

Wie het weet mag het zeggen. Zat hier nu echt een smederij vroeger?

Of is het een staaltje van geschiedvervalsing zoals bij de Staatsloten?
Deze tekst is te vinden op de Gedempte Oude Gracht, naast Hunkemöller.

donderdag 1 mei 2008

Testament

Eindelijk heb ik hem uit, de kloeke pil van Peter Voskuil over Lennaert Nijgh, Testament. Zeer grondig werk heeft hij geleverd, bijna van dag tot dag wordt Lennaert´s leven beschreven lijkt het. Hoe talentvol hij was, maar ook hoe hij op latere leeftijd weinig op papier wist te zetten. Hoe hij absoluut niet met geld om kon gaan en dat hij met al zijn ex-vrouwen op goede voet bleef, en zij ook met elkaar. Dat hij niet alleen voor Boudewijn de Groot teksten schreef, maar ook voor vele andere Nederlandse zangers zoals Rob de Nijs. Als enig kind was hij een moederskindje, vandaar ook de vele foto´s en documenten uit zijn jeugd die het boek illustreren, door moeder allemaal bewaard. Door de vele persoonlijke foto´s heb je het gevoel in zijn eigen plakboek te snuffelen, bovendien is het erg mooi uitgegeven. Verder bevat het een uitgebreide bronneninformatie en vele verwijzingen.
Misschien een iets te klein lettertje bij de foto-onderschriften, maar beslist een standaardwerk.
Lees hier meer over Peter Voskuil.