dinsdag 29 december 2015

Opgemonterd

'Je valt zo snel in slaap in een ziekenhuis hè' zei de man op de behandeltafel, 'als patiënt dan' haastte hij zich te verduidelijken. Maar de verpleger stelde hem gerust, 'nou als personeel ook hoor', om opgewekt door te gaan met de mededeling: 'het hartfilmpje moet nog even over want het is verdwenen in de cloud'. Mmm, het geeft toch te denken, zou het één met het ander te maken hebben?

maandag 28 december 2015

Een nieuwe hoed

Gezellig hoor, zo'n dukdalf getooid met het wapen van Haarlem.
Alleen een beetje zuinig dat maar één van de drie een nieuwe hoed krijgt, dat is toch een beetje voortrekken.

vrijdag 25 december 2015

Kerstmis

Fijne dagen! Op welke manier dan ook...

donderdag 24 december 2015

Hannes Kuiper 70 jaar

Ja, hij was echt jarig vandaag, zei Hannes gisteren glunderend tegen me, en het was een cadeau dat ik kwam, vervolgde hij. Nou, is dat niet leuk? Ik was op het verjaardagsfeestje van Hannes Kuiper. Hij werd 70 en dat werd gevierd in het Patronaat. Peter Bruyn had het er al maanden druk mee. Hij organiseerde dat bevriende muzikanten Hannes' teksten gingen zingen en er werden opnames gemaakt zodat alles ook nog eens op een gele elpee werd gezet die je kon aanschaffen in een luxe of superdeluxe pakket.
De bandjes traden gisteren uiteraard ook op en dat werd een bonte mix van meest Haarlemse muzikanten, van Maarten Eysker tot Spoon Lifts Moon, van Grey Lotus tot Bob Fosko, de Sgeurvreters met Jan Willem Reitsma, ach wie was er eigenlijk niet.
Alles zeer genietbaar met een uitschieter als de Kliko's die met een tekst als Hee jij daar, aan de overkant van het kanaal, een kwartier wisten te vullen met zeer spannende gitaarsolo's. Ook dochter Jorinde Kuiper zong wat liedjes en wat heeft zij toch een ontroerend mooie stem. Zus Jeanne declameerde het gedicht dat Hannes in haar poëziealbum schreef toen zij negen was (en hij zestien). Toen al met een typische Hannestoon: de zon gaat op, de zon gaat neer, in de wei ligt een fles bier, de man gaat op, de man gaat neer, (of iets van die strekking).
Uiteraard speelde Hannes zelf ook enkele keren mee, helemaal in zijn element. Het openingsnummer samen met vrouw Christine en zijn oude vrienden. En het slotstuk, samen met burgemeester Schneiders, nachtburgemeester Marcel Schmidt en Hannes zelf als burgemeester van de Vijfhoek. Om het plaatje compleet te maken stond ex-burgemeester Jaap Pop hiervan foto's te maken.
Hannes Kuiper is 70 jaar, het was een prachtige avond.



dinsdag 22 december 2015

Wintertuin

De lobelia bloeit al sinds de zomer en nu heeft de geranium zich herpakt en is ook weer aan het bloeien geslagen. De roos, die altijd al een doorbloeier was, heeft het ook nog steeds niet opgegeven.
Het is december 2015 en 15 graden, je vraagt je af hoe warm het straks wel niet in de zomer zal zijn?

maandag 21 december 2015

Kerstjuwelen

Echtgenoot kreeg ze in zijn kerstpakket, zes kleine kerstballetjes, zeer luxe ingepakt alsof ze van de juwelier kwamen. Dus ga ik ze dan ook maar dragen als kerstjuwelen.
Zijn ze niet schattig?

zaterdag 19 december 2015

50 jaar Brinkmann

Dit fraaie tegeltableau werd aangeboden door het personeel ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van restaurant Brinkmann. In 1929 dus toen bedrijven nog lang bestonden en het personeel de baas cadeaus gaf.
Het is te vinden in het gelijknamige restaurant op de Grote Markt. Het behangetje onder het tableau ziet er ook nogal authentiek uit, best bijzonder.

donderdag 17 december 2015

Crazy love

De theatervoorstelling Crazy Love is gebaseerd op de obsessieve verliefdheid van Burt Pugach (Titus Tiel Gornestege) op Linda Riss (Ria Marks), een jong meisje dat hem in eerste instantie niet ziet staan. Als ze toch een relatie krijgen wil ze zich pas aan hem geven als ze trouwen, maar helaas is Burt nog getrouwd met een vrouw die niet wil scheiden. Linda vertrekt en krijgt een andere vriend. Burt begint haar te stalken en te bedreigen, met alle fatale gevolgen van dien. 
Een mooie combi van film noir, muziek en theater. Vooral de dansscènes zijn zwierig en grappig, Ria Marks is echt van elastiek. Toch was het hier en daar wat langdradig en vond ik het als geheel niet heel boeiend.

dinsdag 15 december 2015

Today I love you

Aardige binnenkomer bij het Centraal Station in Amsterdam: de tekst Today I love you breeduit op de brug geschreven. Het is van de hand van Massumo Uberti en hoort bij het Amsterdam Light Festival.

maandag 14 december 2015

Koninklijke Nederlandse Stoomboot-Maaatschappij

In het pand waar de Wintersalon onderdak vindt, aan de KNSM laan 301 in Amsterdam, hangt een prachtig tegeltableau. Het stelt een enorm stoomschip voor, helemaal in jaren twintig stijl. Helaas zijn er een halletje en een trap voor gebouwd, maar een groot stuk is nog zichtbaar.
Het tableau ziet er authentiek uit alhoewel Google meldt dat het pand in 2008 is gebouwd. Aan de andere kant wordt ook gemeld dat het gebouw van Loods 6 behouden is gebleven na de herontwikkeling van het KSMN eiland en dat is maar een paar huizen verderop.
Enfin, oordeel zelf, een extra reden om de salon even te bezoeken...

zondag 13 december 2015

I love Toppop

In het verlengde van I love Pink en I love 84 heeft theatergroep Eglentier zich nu op Toppop gestort. In een flinterdun verhaaltje is een nogal nichterige Ad Visser samen met een steeds maar dikker wordende Penney de Jager op zoek naar een manier om de opkomst van MTV het hoofd te bieden. Uiteraard is het resultaat een bonte stoet aan optredens van foute muziek door wel of niet gelijkende artiesten en daar komt het publiek ook voor dus prima. Er zaten enkele pareltjes tussen: Iggy Pop (Hans Goes) die zich op de potpalmen stortte, Kate Bush (Muriël van Dijk), die werkelijk prachtig zong en de energieke Meatloaf (Yvonne Rooms). De Nederlandse nummers (Manuelaaaa) hielden wat mij betreft de boel wat op, maar dat is persoonlijke smaak, de rest van de zaal dacht er anders over.
Pluim voor de kostuums, zie maar eens plateauzolen maat 46 te vinden.
Ongecompliceerd avondje uit en het wachten is nu natuurlijk op I love Disco.

zaterdag 12 december 2015

Gevonden op Marktplaats Wintersalon

Julien Rademaker beheert al een tijdje de rubriek Gevonden op Marktplaats in Volkskrant Magazine. Hier toont hij de vondsten die hij doet op Marktplaats en vertelt iets over de oorsprong. Al die schatten moet hij natuurlijk ook weer een keer kwijt en daarvoor is nu de Wintersalon in het leven geroepen. In een royaal pand aan de KNSMlaan 301 in Amsterdam heeft Julien stijlvolle hoekjes ingericht compleet met planten en kunstwerken. Hier vind je Memphis design maar ook  messing prullaria, cactussen gecombineerd met etnische kunst en bamboe plantentafeltjes en een teakhouten bankje naast een kamerden.
Ook de expo It was all a dream van Floor van het Nederend vond hier een plaats, smaakvol gecombineerd met grote bladplanten.

vrijdag 11 december 2015

Loes en Marlie

Gisteren was de derde try-out van de kerstvoorstelling Loes en Marlie. 'Merkte u het dat het een try-out is?' vroeg Brigitte Kaandorp na afloop aan het publiek, 'behalve dan dat het straks een tientje duurder is en dat ik steeds mijn tekst kwijt was?' Ik had er niets van gemerkt, het was een vrolijke voorstelling die hier en daar qua tekst misschien iets gesmeerder had gekund, maar de enthousiaste zangers maakten een hoop goed. Het verhaal is gebaseerd op het bekende Scrooge van Charles Dickens met Brigitte Kaandorp in de rol van de geest van de overleden Marlie. Ze bezoekt 's nachts haar zakenpartner, de gierige Loes, (Raymonde de Kuyper) om haar te confronteren met haar gedrag. Het geheel speelt zich af in Bloemendaal en Haarlem wat het allemaal extra herkenbaar maakt. Tijdens de hele voorstelling strompelt Kaandorp rond met een vastgeketende Louis Vuittonkoffer aan haar enkel, symbool voor de materiële zaken waaraan zij zo hechtte in haar leven. Pas als ze Loes heeft overtuigd dat ze haar leven moet beteren is Marlie verlost van de koffer.
Enfin, zoals je van zo'n voorstelling kunt verwachten is het vooral lollig en vrolijk met zelfs ook een klein beetje sentiment op het einde. De liedjes zijn erg aanstekelijk en veelal gebaseerd op bekende kerstliedjes. Het kinderkoortje is snoezig en aandoenlijk en de oudere zangers zingen ook heel behoorlijk. Een pluimpje voor de kostuums die uitgevoerd zijn als de kleertjes van een papieren aankleedpopje: even simpel als grappig en heel handig met verkleden denk ik. De rekwisieten zijn op dezelfde manier uitgevoerd: een gebraden kip is gewoon een plat stuk karton met een kip erop getekend dat in de gleuf van een tafeltje wordt gestoken, handig.
Al met al is Loes en Marlie een aanstekelijke feelgood-voorstelling geworden, geschikt voor het hele gezin.

donderdag 10 december 2015

Schrijven voor Amnesty

Vandaag, 10 december, is de Dag van de Mensenrechten. Aanleiding voor Amnesty International om een schrijfmarathon te organiseren. In het Amnestypand in Amsterdam duurt die marathon 24 uur, in de bieb van Haarlem ietsje korter, van 10 tot 3 uur, maar de belangstelling was erg groot. Vrijwel meteen meldden zich schrijvers aan en er moesten zelfs tafels bijgezet worden.
Voor de luchtige touch kwam het bandje Waterpistol langs met een bliksemoptreden, een zanger en een zangeres met mooi bij elkaar passende stemmen.
Op de foto zie je ze met op de voorgrond biebdirecteur Roxane van Acker die ook aardig meepende.

dinsdag 8 december 2015

Rechts houden

Een teamdag met een workshop fotografie maakte dat we weer met een frisse blik door de Haarlemse binnenstad trokken. Dit bordje bijvoorbeeld hangt er vast al jaren maar ik heb het nog nooit eerder gezien. En waarom het er hangt?

Feestdagen

De Sint is weer weg, snel door met de kerst...
Dit friethuis in de Zijlstraat heeft er al werk van gemaakt.

zondag 6 december 2015

Elfje

'Ze weten het', vertrouwde schoondochter me toe toen we daar bepakt aankwamen om Sinterklaas te vieren. Hè, wat jammer dacht ik, nu al. Wat duurt het  eigenlijk maar kort dat je als kind in Sinterklaas gelooft. Wat achteraf je hele jeugd lijkt te beheersen duurt in werkelijkheid maar een jaar of vier, vijf.
Enfin, daarvoor in de plaats kwamen weer nieuwe dingen. Want oudste kleindochter ontpopte zich tot een spitsvondige dichtpiet met dit elfje:

bibliotheek
daar werk
jij iedere week
jij houdt van lezen
boekenwurm

groet, de sint

Haar jongere zus maakte zich er iets kernachtiger vanaf met:

voor jou dit geld 
briefjes en munten nu ben je wat rijker





zaterdag 5 december 2015

De Sint

Hij is inderdaad oud, Sinterklaas. Een bewijs zag ik in het Frans Halsmuseum: Richard Brakenburgh schilderde al rond 1690 het Sint-Nicolaasfeest. Op het detail zien we een huilend jongetje die de roe in zijn schoen vond. Zijn moeder houdt de schoen plagend op. Flauw mens.

vrijdag 4 december 2015

Markus Selg

Het is een Gesammtkunstwerk zegt Ann de Meester in de audiotour over de tentoonstelling Primitive Data van Markus Selg in de Hallen. En inderdaad lijkt alles helemaal bij elkaar te passen. In alle zalen zie je dezelfde aardetinten terug in de werken van Selg. Hij combineert hedendaagse technologie met beelden van oude culturen, archetypes, voodoo en spiritualiteit. Eigenlijk alles wat in het leven belangrijk is mixt hij en alle beelden die hij gebruikt hebben een betekenis. Zo staat het water voor het leven dat stroomt, voortgaat en de steeds terugkerende slang voor wijsheid terwijl je die ook kunt vergelijken met de kabel waarmee digitale data je huis binnenkomen. Enfin, alles hangt met alles samen.
Selg maakt prints van digitale beelden die hij zelf samenstelt met foto's van het internet. Ook maakt hij beelden van polyester of doodgewoon karton en papiermaché. Op de zolder staat iets wat een soort Egyptische tempel lijkt, eenmaal binnen waan je je in een tent die zo van een modern stamhoofd in donker Afrika zou kunnen zijn.
De hele tentoonstelling is sfeervol en verrassend en als je gaat moet je zeker de audiotour gebruiken want dan is het wat duidelijker waar je naar kijkt.

donderdag 3 december 2015

Sint

Elk kind zal in dit beeld Sint Nicolaas herkennen, de grote kindervriend, maar is het hem wel? Misschien is het wel Sint Augustinus of Sint Lambertus. Wat betekent die grote sleutel in zijn hand en dat olijke draakje aan zijn voeten? Wie het weet mag het zeggen.
Het beeld staat al sinds jaar aan dag op zijn voetstuk boven restaurant de Ark in het Nieuw Heiligland.

dinsdag 1 december 2015

De Sint in Schoterhof

Al is Sinterklaas niet heel erg zichtbaar bij de middenstand, in zorgcentrum Schoterhof is hij erg aanwezig. De binnentuin is getooid met mijters en wimpels en in een vitrine staat een verzameling Sintmemorabilia: oude leesboekjes, schoolstempels en een verzameling chocoladeletters. Uiteraard ook een groep Sinterklaaspoppen en popjes.
Een stukje verderop staat een prachtig poppenhuis, helemaal in Sinterklaassfeer. De goedheiligman heeft hier zo te zien zijn intrek genomen en de pieten zijn bezig met pepernoten bakken en speelgoed inpakken. Het ziet er allemaal schattig uit, piepkleine chocoladeletterdoosjes, banketletters en allerlei nostalgisch houten speelgoed. Iemand heeft hier met zijn hele ziel en zaligheid aan gewerkt.

zondag 29 november 2015

Haarlem wat ben je mooi

Fredie Kuiper en Zangstudio Haarlem sloegen de handen ineen en verzorgden gisterenavond een lofzang op de stad Haarlem. Fredie Kuiper staat haar mannetje als zangeres en accordeonist, niet heel professioneel, maar wel heel innemend. Met gevoel voor humor praatte ze de avond aan elkaar. 'Kijk ik krijg een staart!' zegt ze als haar zendertje plotseling op haar rug naar beneden zakt, improviseren kan ze ook.
Zangstudio Haarlem leverde een koor van maar liefst vijftig man/vrouw sterk. Samen met violiste Suzanne Groot en een begeleidingsband zongen ze liedjes over de Bakenesserkerk en de Melkbrug, geschreven door Fredie. De liedjes van Willem Rosehoudt waren allemaal wat experimenteler van klank, misschien dat daarom de Damiaatjes in het eerste nummer niet echt als de Damiaatjes klonken? Enfin, de avond was zeer geslaagd en eindigde met de uitsmijter: Haarlem wat ben je mooi.
Dirigent van deze avond was Petra Ehrismann (van 'mijn' koor Kippevel) en dat deed ze uitstekend.
Links op de foto Sylvia Hubers die gedichten voorlas en begeleidde op de zaag.

zaterdag 28 november 2015

Jubileumscratch

Het Haarlemse  Koor Lokaal bestaat 25 jaar en dat vierden ze vandaag met een scratch. Scratch betekent: een dagje flink liedjes oefenen met een aantal gegadigden en dat dan aan het eind van de dag ten gehore brengen voor een publiek.
Ik aarzelde nog of het niet te hoog gegrepen zou zijn voor mij maar vriendin M. haalde me over met de belofte van taart en een lekkere lunch dus vooruit.
We begonnen met een warming-up onder leiding van dirigent Wim Dijkstra en wandelden al zingend de Janskerk rond. Dat bleek tevens een oefening in het 'opkomen', zo zouden we bij het eindconcert ook ons entree moeten maken. De rest van de dag bogen we ons over drie andere liedjes: van Mendelssohn, Bernstein en een spiritual dus het was zeer gevarieerd. Uiteraard was dat maar een klein deel van het hele concert, dat verder werd gevuld met nummers van Koor Lokaal zelf en de speciaal aangetrokken sopraan.
Enfin, het was een hele leuke dag en wat vooral opviel was het enthousiasme van de dirigent.  Ik bedacht me dat ik bij optredens van het koor altijd alleen zijn rug zag en nu zijn gezicht. Wat stond die man te stralen, het was werkelijk een genot! Het lukte hem om ons vlotjes drie liedjes te laten instuderen en een vlekkeloze opkomst te organiseren. Chapeau.

donderdag 26 november 2015

Nieuwsgierig

Hans Bossmann wil mensen in beweging zetten en ze het onverwachte laten omarmen. Dat vertelde hij vanmorgen tijdens een 'college' in de Bibliotheek op het station. Hoe je met een andere blik naar de wereld kunt kijken liet hij zien met een kleine demonstratie: het publiek werd uitgenodigd om door een kokertje kijkend rond te lopen waardoor je ervaart dat je beduidend minder ziet dan zonder zo'n beperkte blik. Hij noemde zelf als voorbeeld dat hij ooit op zoek naar de ware een bepaald beeld had van zijn ideale vrouw en haar niet vond. Toen hij haar uiteindelijk vond bleek ze heel anders te zijn dan hij dacht.
Een vrouw uit het publiek vertelde dat ze vaak door de stad wandelt en dat ze steeds een andere route neemt en een ander tijdstip en daardoor meer ziet. Iemand anders stelde zich zelf vaak de vraag: Wanneer heb ik voor het laatst iets voor het éérst gedaan, wat haar weer op ideeën bracht. Hans noemde als voorbeeld een stel dat hij kende die samen afspraken om altijd ja te zeggen als de ander iets voorstelt om te gaan doen. Ook luisterden ze naar de uitgaanstips op de regionale radio en spraken van tevoren af om bijvoorbeeld tip vijf te gaan opvolgen. Origineel idee en iets wat je ongetwijfeld op nieuwe paden brengt.
Bossmann leek wat moeite te hebben om het uur vol te praten maar werd gered door iemand uit het publiek die vertelde dat ze het meereiskaartje van de NS gebruikte op een andere manier dan de NS bedoeld had: ze ging niet gezellig met een vriendin op pad maar vroeg willekeurige reizigers of ze een stukje met hun mocht 'meereizen'. Eén keer ging het mis toen ze in een vrijwel lege trein zat en tegen de conducteur zei: ik reis met die meneer, wijzend naar achteren. Grote schrik, de bedoelde man was inmiddels al uitgestapt zonder dat ze het gemerkt had. Gelukkig speelde de conducteur haar spelletje heel vriendelijk mee: 'o ja, met die meneer reist u mee hè?'. Enfin, het publiek ging heen vol met nieuwe ideeën, o.a. over treinvervoer.


dinsdag 24 november 2015

Herman

"Ik kwam Herman Brusselmans net tegen op de wc" gnuifde de vrouw tegen haar vriendin. Het was pauze tijdens de literaire middag in de bieb. "Hij stond te wachten en toen zei ik 'U mag hier ook op hoor'. 'Maar dat is de dames' zei hij toen en toen zei ik 'maar dat mag wel hoor' ". Ze genoot nog zichtbaar na van haar meet and greet met een echte celebrity.
Waarmee maar weer bewezen is dat echte genoegens schuilen in de kleine alledaagse dingen.

maandag 23 november 2015

Zo ging Haarlem gekleed, van 1900 tot nu

Leuke tentoonstelling met volop 'o ja weet je nog' momentjes: Zo ging Haarlem gekleed, van 1900 tot nu in Museum Haarlem. Er is volop geput uit de nalatenschap van van der Steur maatpakken, een hoek mooi aangekleed met naaimachine, naaigaren, kapstok en een rol met labels. Ook van kousenfabriek Hin en handschoenenfabriek Laimböck staan voorwerpen en textiel.
Aardig aan deze tentoonstelling is dat het verder opgebouwd is uit de inbreng van particulieren, zo trek je meteen veel publiek. Wil je de trouwjurk van Machteld Tilanus bewonderen, dan kan dat op deze tentoonstelling. Wie zijn onderbroeken al die tijd bewaard heeft weet ik niet maar er hangt nu een hele waslijn, van lang naar kort. Verder jurken uit de roaring twenties, kleding uit de oorlogsjaren, de jaren vijftig, en natuurlijk uit de hippietijd. In een kleine nisje hangen een aantal japonnen van de bloemenmeisjes, niet te missen natuurlijk op deze tentoonstelling.
Aardige, smaakvolle expositie, nog te zien tot 24 april.

zondag 22 november 2015

Gentse zooi en Houten Haarlemmers

Het werd een gevarieerd middagje, vandaag in de bieb. David Troch, Frans Thomése en Herman Brusselmans werden geïnterviewd door Judith Uyterlinden, muzikaal omlijst door het Ampzing Genootschap. Dit allemaal in het kader van het jaar 2015, waarin Vlaanderen en Nederland hun culturele samenwerking vieren. Na het toepasselijke nummer van het Ampzing ABN en een gedicht van onze eigen stadsdichter Nuel Gieles was de beurt eerst aan David Troch, stadsdichter van Gent. Judith wist hem te ontfutselen dat hij gedichten maakt van exact 100 woorden, poëziepingpong bedrijft met zijn vrouw en bibliotheekbezoekers blinddoekt om ze willekeurige poëzie te laten uitzoeken. Een originele gast.
Daarna vertelde Frans Thomése dat hij zich verwant voelde met Brusselmans omdat ze allebei putten uit de Gerard Revebron. Klapstuk van de middag was natuurlijk Herman Brusselmans die op alles een geestig weerwoord had. Hij zei ook: Ik lach met alles, literatuur, met mijn publiek, alleen met de aanslag in Parijs, daar kan ik niet om lachen.
Judith merkte op dat hij in zijn laatste boek schreef over zijn impotentie, waarop hij reageerde, ja, ja, veel dames reageren daarop, maar vraag het aan David hier. Zijn vrouw is net zwanger en ze hebben het nog aan niemand vertelt, dus ik dacht... Hilariteit in de zaal.
Op de vraag van Judith om een stukje voor te lezen koos hij een stukje waarin hij korte metten maakte met Zaandam en de Zaandammers en zich afvroeg waarom in Zaandam niemand dit stukje leuk zou vinden, waarop Judith op haar beurt gevat reageerde: nou, als Zaandammer zijnde...
Al met al een onderhoudende literaire middag.

vrijdag 20 november 2015

Ik zie ik zie

Ik zie ik zie is een tentoonstelling over kijken, meldt het Frans Halsmuseum. In verschillende zalen staan kijkertjes opgesteld bij de schilderijen om de aandacht te richten op een detail. Je denkt dat het verrekijkertjes zijn maar daar wordt je genept, het zijn gewoon kokertjes. Evengoed  werkt het toch wel. En op sommige plekken staan inderdaad vergrootglaasjes voor de werken zoals bij dit schilderij Sint Lucas schildert de Madonna van Maerten van Heemskerck waar je het spinnetje anders zo over het hoofd zou zien. Leuk gedaan.

donderdag 19 november 2015

Kippevel

'Jij hebt zo'n mooie gladde huid' zei de man tegen het meisje dat tegenover hem zat terwijl hij haar arm streelde. Ze zaten aan een bureautje in de openbare bibliotheek en de bibliotheekmedewerkster die net langs liep spitste haar oren. Het bureautje waar ze zaten deed dienst als 'loket'. Werd daar nu net een juridisch medewerkster een oneerbaar voorstel gedaan? Ze vertraagde haar pas om poolshoogte te nemen. Toen zei de man: 'en als er bobbeltjes op verschijnen, als je het koud hebt, dan noem je dat kippevel.' Aha, het was onschuldig: Nederlandse les.

woensdag 18 november 2015

De Sint

Hij is weer in het land, Sinterklaas, en zo te zien heeft hij zijn kantoor bij Home Stock ingericht dit jaar. Hij was net eventjes weg toen ik de foto nam...

dinsdag 17 november 2015

The birds

'Een Hitchcockje?' vroeg mijn buurman begrijpend toen hij mij een zwerm spreeuwen zag fotograferen. En ja, het leek sprekend op de film zoals ze zich verzamelden in de toppen van twee bomen aan de overkant. En dan plotseling, op een geheim teken, in één zwerm naar de druif van de andere buurman vlogen om die in vijf tellen leeg te eten.

maandag 16 november 2015

Knutselen met postzegels

Een variant op het knutselen met sigarenbandjes: knutselen met postzegels. Ook leuk...

zaterdag 14 november 2015

Huis Barnaart

Huis Barnaart opende vandaag de deuren zodat belangstellenden de vordering van de restauratie konden volgen. Eerlijk gezegd leek het mij niet erg opgeschoten bij vergeleken mijn vorige bezoek maar nu ik wat restaurateurs heb gehoord snap ik wat een tijdrovend karwei het is. Zo vertelde de restaurateur van de plinten in de Erkerzaal hoe hij te werk ging. Hij liet met een presentatie zien hoe hij het nepmarmer maakt. Niets gaat op de bonnefooi, alles is gepland en afgewogen. Hij gebruikt een speciaal soort gips dat hij verwerkt alsof het deeg is, mengt met kleurstoffen en in een vorm brengt. Als het is uitgehard komt het tijdrovendste werkje, schuren en polijsten. Hij is er weken mee bezig en dan heb je het alleen nog maar over de plinten.
Verderop vertelde een restaurateur over het vergulden van deurlijsten. Als hij het bladgoud op de lijst had geplakt stofte hij de boel af met een eekhoornharen kwastje. Een eekhoornharen kwastje!
Enfin, de restauratie van één zo'n huis houdt een hele groep mensen aan het werk met uiterst gespecialiseerde beroepen en vakmanschap.

vrijdag 13 november 2015

Kunstklas

Het Schoter heeft een Kunstklas. Met getalenteerde en geïnteresseerde leerlingen gaat docent Enny Majoor naar musea en workshops en uiteraard schetsen en schilderen ze onder haar leiding. Vandaag kwamen ze een expositie met hun werk inrichten bij de overburen, bieb Noord. Dat ging in een recordtijd: even na half vier kwamen juf en leerlingen binnen met een karretje vol met werk, kwart over vier hing alles en kwamen de eerste ouders binnenstappen voor de opening. Half vijf werd de expositie geopend met een spetterend hoelahoepoptreden van Luka.
Enny Majoor had last minute nog een verkoop aan de expo gekoppeld, ze had prints gemaakt van het werk die voor slechts 1 euro verkocht werden. Slim om het aanstormend talent ook wat commercieel inzicht bij te brengen.
Behalve schilderijen en tekeningen maakten de leerlingen ook beeldjes, tasjes en stop-motionfilmpjes.
De expositie is te zien tijdens openingstijd tot 6 januari.


donderdag 12 november 2015

Paramaribo-Texel

In dit stuk ontmoeten twee vrouwen elkaar en vertellen zij hun levensverhaal. De één (Leny Breederveld)is nooit verder gekomen dan Texel waar zij heel tevreden leefde met haar man Henk. Als hij overlijdt gaat ze op vakantie naar vrienden in Suriname. De ander (Helen Kamperveen) komt uit Suriname en had met haar Stanley vier dochters. Als hij vreemd gaat zet ze hem de deur uit. Ze halen herinneringen op en blijken veel gemeen te hebben.
Mooi, maar ook grappig stuk met een onverwacht en ook wel wat ontroerend einde. Simpel decor, een houten schutting met een soort steiger, wat uitstekend voldoet.

woensdag 11 november 2015

Sint Maarten

Het is vandaag 11 november en in Haarlem is het Sint Maarten. Vandaag gaan de kinderen de huizen langs om een liedje te zingen en snoep op te halen. Als vanouds staat er een sterke wind en is het regenachtig. In vroeger tijden betekende dat dat je lampion al op de hoek van de straat óf uitgewaaid was, óf in de fik stond want, oma vertelt, in onze lampionnetjes brandden échte kaarsjes.
Enfin, erg druk was het niet aan mijn deur. En net als je denkt/hoopt dat je al het snoepgoed zelf moet opeten bellen er twee schattige meisjes aan met een zelf uitgesneden pompoen. Dat is toch beter dan een huilend kind met een geblakerde lampion.

dinsdag 10 november 2015

Crash

'De computers doen het niet', klaagt de man tegen de mevrouw van de bibliotheek. Hij oogt wat sjofel en wiebelt met zijn gele Dekamarkttasje. Hij is één van de dagelijkse klantjes die zo zijn sociale contacten in de bieb heeft. Je vraagt je wel eens af wat hun achtergrond is. Hij vervolgt: 'en ik wil altijd graag vroeg de beursberichten lezen want dan kan ik daar op inspringen'. Aha.

maandag 9 november 2015

Knutselboekje (2)

En ik knip en kleur nog lekker door in mijn boekje, het is er weer voor...

zondag 8 november 2015

Knutselboekje

Van collega G. kreeg ik dit mooie boekje. Ze heeft het zelf gemaakt, dus extra leuk. Aangespoord door schetsboeken als dat van Christine en alle inspirerende ideeën die ik steeds tegenkom op Pinterest ben ik nu ook bezig met een Art Journal, vergeef me het woord. Er is weinig Art aan, maar wel knip en plak ik dat het een lieve lust is. Met een tekeningetje als tussendoortje. Erg leuk om te doen.

vrijdag 6 november 2015

Design voor de postbode

Niet speciaal gemaakt voor de Dutch Design Week, maar wel gezien in Eindhoven: deze vrolijke en originele brievenbussen. Zo simpel bedacht, maar zo veel leuker en gezelliger dan een gewoon rijtje brievenbussen naast elkaar.
Wat zou de postbode er van vinden?

woensdag 4 november 2015

Schetsboek

Heel leuk om een blik te mogen werpen in de schets/dagboekjes van iemand anders. Dat mocht van Christine Peursum. Ze heeft er verschillende in de vitrine gelegd in de Refter waar ze momenteel exposeert.
Hier zien we hoe haar nieuwe bank en gasfornuis arriveren, maar ook dat ze van haar rugpijn wordt afgeholpen of dat Hannes en zij een ommetje maken in Middenduin.
Op de foto het moment dat ze afscheid neemt van een schilderij.

dinsdag 3 november 2015

Rag

Het is herfst, dus niet vreemd dat je spinnenwebben aantreft in de natuur.
Maar deze spinnenwebben hebben niet het gebruikelijke model wagenwiel, maar hangen als een soort zakje aan de struiken. Ook knap hoor, daar niet van, maar je vraagt je af welke spin hierbij hoort.

maandag 2 november 2015

Kunstlijn (4)

Gisteren, de laatste dag van de Kunstlijn, gauw nog even naar Belcanto gesneld. Daar zag ik mooie ieniemineniekinderportretjes van Marion Boon. Van Evelien Gargasch hing er Arabische kalligrafie, heel illustratief.
De vissen van Anne-Greet List vroegen erom om te worden aangeraakt. Zij maakte ze van echte vissenhuid als aanklacht tegen de vervuiling en overbevissing als ik het goed heb begrepen.
Bij het Kunstcentrum was het druk, hier werd het eerste exemplaar van het boek Voor mijn ogen van Cherry Duijns overhandigd en kon je de gelijknamige expositie bekijken. Er was wijn genoeg stelde Leo Duppen het publiek gerust, dus het bleef nog lang onrustig in het Kunstcentrum.
In het Groot Heiligland vertelde Ytje Veenstra enthousiast over haar werk. Er hing een grote tekening waar ze met kleurpotloden aan werkte. Kleiner werk maakt ze met de collagetechniek: knippen, plakken en tekenen. Ze zette nu de schaar in Dale Cooper van Twin Peaks.
Enfin, in drie dagen Kunstlijn zag ik veel mooie dingen, had leuke gesprekjes met kunstenaars en kwam veel bekenden tegen. Toch was dit nog maar een fractie van wat er geboden werd.
Kan het volgend jaar niet een week duren in plaats van een weekend?

zondag 1 november 2015

Kunstlijn (3)

Het was niet druk in het Hoofdkantoor dus wij hadden alle aandacht van de kunstenaars.
De zoon van Joanne Luijmes nam de honneurs waar voor zijn moeder. Hij liet zien dat zij bezig is met onderzoek naar het 'residu'. In allerlei kleine schetsjes associeert zij van bladnerven naar haarvaten naar veertjes naar een stratenplan, met als resultaat een soort gordijn van allerlei staalkaartjes, je zou het zo aan de muur willen hebben.

zaterdag 31 oktober 2015

Kunstlijn (2)

Om de bomvolle Vishal tijdens de opening van de Kunstlijn te vermijden zochten wij naar een locatie die al open was tijdens deze 'Nacht van de Kunstlijn'. We kwamen terecht in de Smedestraat in het huis van Chrystl Rijkeboer. Haar werk is heel herkenbaar, ze maakt maskers en huisjes van mensenhaar. Ze vertelde dat ze het haar ophaalt bij de kapper en er dan zelf garen van spint. Met dat garen haakt ze haar werk en soms punnikt ze er ook mee, bijvoorbeeld de laddertjes die naar de huisjes leiden.
Voor de serie Superheroes fotografeerde haar man vijf kinderen van twaalf jaar die een masker van haar hand dragen (zie foto). De hele serie is dit weekend te zien in de Engelmunduskerk in Velsen.
In Chrystl's huis was veel te zien, ze had ook echt een looplijst gemaakt. Van Merel Slootheer een paar met plantjes begroeide pumps, van Caroline de Bruijn enkele met touw omwikkelde objecten en van Ella Nitters heel fijn getekende prenten. Intrigerend was het filmpje van Ikram el Messaouidi die steeds verder en verder inzoomde op een kring madeliefjes, zodat het bijna hypnotiserend werd.
Toen we eindelijk uitgekeken waren in dit leuke huis (en wát voor een huis, ik wil ook in de Smedestraat wonen!) was het net tijd voor een optreden van Lucia Hoenselaars met een paar mooie liedjes. Een fijne avond om de Kunstlijn mee te beginnen.

donderdag 29 oktober 2015

Kunstlijn Haarlem

Aanstaand weekend is de Kunstlijn weer in Haarlem. Als voorproefje heb ik vast de Kunstlijn Haarlem Scheurkalender in huis gehaald met zo'n 300 afbeeldingen, een enkele spreuk en gedicht van kunstenaars uit de regio.
Een erg geslaagd aandenken aan deze 30e Kunstlijn, bijna te mooi om af te scheuren!

woensdag 28 oktober 2015

Inkt

Inkt, word een tekentalent is een kinderboek over illustreren. Ceciel de Bie belt aan bij zeven tekenaars (je ziet hun voordeuren afgebeeld) en vraagt ze hoe en wat ze illustreren. De tekenaars vertellen over de eerste tekening die ze zich van zichzelf herinneren, of ze vroeger al wisten dat ze tekenaar wilden worden, hoe ze een eigen stijl ontwikkelden en of ze sommige dingen moeilijk vinden om te tekenen (ja, allemaal wel gelukkig).
Ze geven ook tips en opdrachten zoals: teken een dier dat je het leukste vindt en geef ze verschillende uitdrukkingen. En uiteraard staan er voorbeelden in van hun eigen werk.
Inkt, word een tekentalent, van Cecil de Bie is een erg leuk en informatief boek voor kinderen én volwassenen.

dinsdag 27 oktober 2015

Pieke Bergmans

Gezien op de Dutch Design Week in Eindhoven, deze elegante bobbelige lichtslierten. Ze zijn gemaakt door Pieke Bergmans die veel dingen ontwerpt die half gesmolten lijken.

maandag 26 oktober 2015

De kleuren van Jo Klingers

Jo Klingers kende ik als de wijkkunstenaar van het Rozenprieel. In de jaren zeventig was hij één van de initiatiefnemers die een renovatieplan maakten voor de wijk die anders gesloopt zou worden.
Dat hij nog veel meer gedaan heeft las ik in het boekje De kleuren van Jo Klingers, uitgegeven in eigen beheer door de familie vermoed ik maar te leen bij de bieb. Hierin staan Jo's vroege tekeningen en schilderijen, zoals een pentekening van de Grote Markt, dat bijna schematisch geschetst is en met blokken ingekleurd.  Later maakte hij baksteenplastieken en tegeltableau's zoals voor de Schoter Scholengemeenschap en ontwierp hij patronen voor de de kruispunten in het Rozenprieel. Ook maakte hij objecten waarvan de enorme blauwe koffiepot op de kaft van het boek een geestig voorbeeld is. Tot slot, veel mensen kennen hem misschien van de illustraties die hij maakte voor de wijkkrant van het Rozenprieel en voor het tijdschrift Libelle.
De kleuren van Jo Klingers kun je hier lenen.