vrijdag 31 december 2010

Kuiven en kraplappen (2)

Van die leuke expo over klederdrachten is ook een boek! Leuk om al die foto's nog eens te bekijken en wat meer informatie te lezen. De interviews die je op de tentoonstelling via een ouderwetse telefoon kunt horen, staan op een CD-tje, dat bij het boek hoort, ook aardig als je het authentieke dialect wilt beluisteren.
Kuiven & kraplappen, vrouwen van Spakenburg door Bert Verhoeff en Hannes Wallrafen, te leen bij de bieb.

donderdag 30 december 2010

Kuiven en kraplappen

In de OBA (de grote nieuwe bieb van Amsterdam) kun je met gemak uren zoek brengen. Er zijn niet alleen massa's boeken,CD's, DVD's en niet te vergeten honderden tijdschriften, maar ook diverse exposities tegelijkertijd. Momenteel een expo over de homoleerscene in Amsterdam, een verzameling monstrueuze jaren zeventig vazen, door iemand liefdevol bijeengebracht, en een geinige tentoonstelling over Spakenburgse klederdracht. Niet alleen wat het precies is, maar er hangen ook foto's van vrouwen in burgerkleding en van dezelfde dames in klederdracht, zoek de verschillen!
Erg grappig zijn de foto's van Bert Verhoeff van de dames in hun dagelijkse doen: met een kanten mutsje op in het zwembad bijvoorbeeld, of in klederdracht op de bank met de laptop op schoot. En wat te denken van Ootje's haarlak? (Veur ming kuuf!)

woensdag 29 december 2010

Erika Stucky & the Roots of communication

Gisteren was ze er weer, in het Bimhuis: Erika Stucky. Ze bracht behalve een drummer ook twee blazers mee die de alpenhoorns bespeelden van ruim drie meter lang. Gekleed in een supertuttige dirndl-achtige jurk bracht ze haar show met speels gemak. Toen ze de microfoon naar zich toedraaide en dat een stroef geluidje gaf, zag je haar denken, mmm, kan ik dat gebruiken? En al zingend probeerde ze dat nonchalant uit, zò muzikaal is ze. Vervolgens vertelde ze langs haar neus weg met welk drankje je het hart van een man kunt veroveren ('you take the left eye from a baby crocodile and then...') en zong vervolgens I put a spell on you op een heel eigen manier. Mooi concert.

dinsdag 28 december 2010

Pieterse & van Pamelen

Van Frank van Pamelen had ik nog nooit gehoord, maar Jan P.Pieterse kende ik wel, de dichtende boekjesgooier die ook bij de manifestatie Haarlem schreeuwt om cultuur kwistig zijn boekjes het publiek in smeet. Dat deed hij gisteren weer in de Schouwburg bij de voorstelling Pieterse & van Pamelen schrijven geschiedenis. Beide heren bewegen zich in het genre van de light-verse en zo was de avond ook, lichtvoetig, niet spectaculair, maar wel onderhoudend. Het publiek moest belangrijke historische persoonlijke gebeurtenissen aandragen waar van Pamelen met zijn vlotte babbel een geheel van smeedde terwijl Pieterse uit zijn dichtbundels declameerde. Van de speciale gast (ooit aangekondigd als aanstormend talent) Katinka Polderman had ik wel iets meer verwacht, maar ze paste nu ook wel onder de noemer van de hele avond: best aardig

zondag 26 december 2010

't Kan vriezen

't kan dooien.

En dan krijg je dit.

De Janskliniek in de Ridderstraat is getooid met deze prachtige kristallen.

zaterdag 25 december 2010

Fijne kerstdagen

Kerst anno 1958. Echte kaarsjes in de boom (die zeker weten nooit aan gingen). Ik wees ongetwijfeld naar het koekje dat daar bovenin hing. De krulllen zijn al snel verdwenen uit mijn haar, net als de strik. Maar de kerstengel hangt nog steeds elke kerst bij mijn ouders boven het kribbetje.

Fijne kerstdagen!

vrijdag 24 december 2010

Kouwe fiets

Zielig!
Kouwe framebuizen, bevroren rem, vernikkelde spaken...

donderdag 23 december 2010

The kids are allright

Twee lesbische moeders vormen in deze film met hun zoon en dochter een doodgewoon gezin. Dochter ergert zich groen en geel aan haar moeder (en terecht!). Zoon wil graag weten wie zijn biologische vader is. Als de spermadonor op de proppen komt levert dat een hoop onrust op.
Sympathieke film met de geweldige actrices Annette Bening en Julianne Moore

woensdag 22 december 2010

IJspegels (2)



Het kan vriezen, het kan dooien.

dinsdag 21 december 2010

IJspegels

Nee, deze foto is niet in Siberië genomen, maar in Haarlem. In de Alexanderstraat om precies te zijn, op 21 december, het begin van de winter.
Dat belooft wat.

Potiche

Ik vond het een aardig niemendalletje, de film Potiche, waarvan je niet goed weet of het nu een klucht is of een persiflage. Catherine Deneuve en Gerard Depardieu zijn altijd aardig om naar te kijken, alhoewel de laatste wel een beer is geworden. Deneuve speelt de (huis)vrouw (Potiche) van een paraplufabrikant. Zij neemt (volkomen ongeschoold) zijn werk over als hij ziek wordt en ze doet het vele malen beter en met meer succes zonder dat duidelijk wordt waardoor. Ze gaat nota bene ook nog een liedje zingen als ze een verkiezingsstrijd wint, flinterdun allemaal. Mijn buurvrouw werd echter helemaal lyrisch over deze film en zag er allerlei paralellen in met haar eigen wereld. Tja, dat kan ook natuurlijk.

maandag 20 december 2010

Rineke Dijkstra

Rineke Dijkstra is vooral bekend geworden door haar foto's van pas bevallen moeders en van dunne breekbare tienermeisjes bibberend in badpak. In de Hallen toont ze ook weer kwetsbaarheid met haar serie foto's en video's van dansende tieners, The Krazy House. Vooral de filmpjes zijn fascinerend, ik merkte dat ik aan de ene kant dacht, wat duurt dit lang, maar aan de andere kant keerde ik wel steeds terug om te kijken. De jongeren dansen op hun favoriete nummer tegen een witte achtergrond waardoor ze geïsoleerd worden. De één staat een beetje dromerig te draaien en de ander hakt er op los. Wat ze gemeen hebben is de blik achteraf die vraagt: 'was het zo goed?'
Schattig was dit meisje dat in het begin heel gegeneerd en opgelaten de camera inkeek maar gaandeweg steed meer loskwam.

zondag 19 december 2010

Uitzicht

Vanuit mijn warme huiskamer...

zaterdag 18 december 2010

Sneeuwhond

Vorige jaar maakten de studenten in de straat nog een doodgewone (nou ja..) sneeuwpop, maar ze zijn duidelijk gegroeid, kijk maar:

woensdag 15 december 2010

Niet zoo wijd uit elkaar schrijven

Weer zo'n leuke, mooi verzorgde tentoonstelling in het Historisch Museum: Leren voor het leven, verdwenen vakscholen in Haarlem. In het kort wordt de geschiedenis belicht over opkomst en ondergang van ambachts- en huishoudscholen. Wat de expositie zo leuk maakt zijn de oude spulletjes, in het bijzonder de schriftjes van vroegere leerlingen. Hoe zorgvuldig men in het verleden met de spulletjes omging, het werd allemaal genoteerd in de cahiers, (geëmailleeerde emmers behoeven een ander sopje dan zinken teiltjes!). Het stukje hiernaast uit 1962 lijkt nog uit Joop ter Heul te komen, zoals de leerling over haar 'mevrouw' schrijft. En, tot slot, een vermaning voor de schrijfster die misschien niet zo veel inspiratie had voor haar opstel: Niet zoo wijd uit elkaar schrijven!

maandag 13 december 2010

Kerstboekenboom

Ik ben de naam van de winkel alweer vergeten, want ze verkopen saaie herenkleding, maar de etalage is wel zeer inspirerend! (Ergens in de Zijlstraat).

zaterdag 11 december 2010

Kerststol

Tadaa, de grootste kerststol ter wereld! Gisterenochtend op perron 3 van station Haarlem werd de ruim 70 meter lange stol aangesneden en uitgedeeld. 70 Meter, dat is zo lang als het paarse doek op de foto dus...

Toen wij om 1 uur in de trein wilden stappen was hij nog steeds niet op en dromden jinglebellmeisjes de trein in om uit te delen. Lekker!


vrijdag 10 december 2010

Klankschalen

Gisterenavond deed het zaaltje in Casca denken aan een gymzaal tijdens een sneeuwstorm waar gestrande reizigers het zich gemakkelijk proberen te maken op matjes en onder kleedjes. Alleen kwamen deze mensen, grotendeels vrouwen, niet voor een overnachting maar voor een klankschalenconcert. Op een kleed omringd door kleurige waxinelichtjes stond een flink aantal koperen schalen, daarachter nog een aantal kristallen potten. Toen iedereen lag gaf coach Ineke Venrooij uitleg over de gang van zaken: je schoenen uit, dan zijn de chakra's in je voetzolen beter bereikbaar. Slapen mag ook, dan doen de geluidstrillingen net zo goed hun werk. Eerst moesten we ons ontspannen en daarna liepen Ineke en haar helpster door de zaal met muziekinstrumentjes die een soort oerwoudgeluiden maakten. Het geknerp, geklater en geklapper maakte erg nieuwsgierig naar de instrumenten. In de zaal werd gegeeuwd en zelfs gesnurkt. Daarna ging ze over op de klankschalen. Ze streek er langs, waardoor een toon ontstond, of tikte ze aan in een willekeurige gekozen ritme. Ondertussen leek mijn matje steeds dunner, ik voelde elk botje. Toen ik het echt wat saai ging vinden merkte ik dat mijn buurvrouw ging zitten, goed idee. Zo kon ik ook kijken wat Ineke aan het doen was, gelijk werd het concert veel interessanter. Ineke stond als een topkok voor haar schalen, een beetje van dit en een beetje van dat en dan leek ze weer te overpeinzen wat er verder nog bij moest. Na anderhalf uur was het concert afgelopen. Vriendin P. en ik evalueerden ons eerste klankschalenconcert in de foyer. Vriendin P. was zo ontspannen dat ze in slaap is gevallen. Zelf had ik verwacht dat ik meer het gevoel zou hebben geraakt te worden, zoals bij een drumband die langsmarcheert en je de trommels letterlijk in je lijf voelt. Maar niettemin, we waren weer een ervaring rijker.

donderdag 9 december 2010

Hans Teeuwen en The Painkillers

Ga nooit vooraan staan bij Hans Teeuwen als je een pet op hebt, (of misschien wel als je graag wilt dat hij hem afpakt en opzet, er waren opvallend veel hoofddeksels aanwezig...). Het was een aardig optreden, Teeuwen heeft een mooie stem en is beslist een entertainer, maar toch had dit concert niet je dàt voor mij. Aardige jazzy nummers, waarvan ik Letter to my enemy erg geslaagd vind. Ik denk dat hij ook heel goed Zappa zou kunnen zingen. Verder natuurlijk onvermijdelijk (Hans Teeuwen zou Hans Teeuwen niet zijn...) een liedje dat het vrouwelijk geslachtsdeel bejubelt: I love your cunt, en ook dan geldt: ga nooit vooraan staan bij Hans Teeuwen, ook al draag je géén pet.

dinsdag 7 december 2010

Jopening

Vandaag, maar ook gisteren en morgen werd en wordt de Jopenkerk geopend. En dat gebeurde op een mooie manier: een enorm zwart gordijn schoof open en onthulde niet alleen twee reusachtige Jopenbiervaten maar ook twee operazangeressen die het prachtige Bloemenduet zongen. Geen idee wat dat met Jopenbier te maken had, maar het klonk schitterend. De Jopenkerk zelf is ook prachtig geworden trouwens, met een eigentijdse hippe allure, hoekjes, doorkijkjes maar toch groots. Toch vond ik het in oude staat ook erg prettig.
Neem zelf een kijkje, ik kan het aanraden.

zondag 5 december 2010

Dagje ouder

Bij de Schalm weten ze het wel: Sint is ook geen 100 meer!
Weg met dat paard! Alleen, hoe kom je hier de daken mee op?

zaterdag 4 december 2010

Weer of geen weer

Al je boeken zijn uit dus je moèt wel naar de bieb…

vrijdag 3 december 2010

Op de hoge, hoge daken

"Kijk dan, gauw, daar, op het dak: Zwarte Piet!"

"Waar, waar?"
"Jammer, hij gleed nèt langs die regenpijp naar beneden..."



Des hommes et des dieux

Franse monniken leven tussen het Algerijnse volk, ze worden uitgenodigd voor een besnijdenis en hun arts verzorgt de zieken van het dorp. Het kan en het gaat in goede harmonie. We zien de abt de Koran bestuderen.Maar dan breekt er een burgeroorlog uit en worden de monniken belaagd door terroristen.Ze komen nu voor een dilemma te staan, kiezen ze voor hun eigen hachje of blijven ze stand houden en bij het Aglerijnse dorpje. Interessant om te zien hoe verschillende bij iedereen hun geloofsbeleving, is.

woensdag 1 december 2010

Rampen tampen

De vreselijke titel van dit toneelstuk doet voor het ergste vrezen. Maar het valt mee. Het duo Fred en Ria Reevalk verzorgt een benefietavond voor een nader te bepalen goed doel. Dat zij dat doel zelf zijn dat wordt al snel duidelijk. Als een stel rasechte B-artiesten worstelen de twee zich door de avond, compleet met schlagers en ontboezemingen. De humor is van melig tot hilarisch. Fred (Dick van den Toorn) heeft van zichzelf al het juiste prethoofd voor de rol van gelikte artiest en Debbie Korper is geknipt voor de rol van Ria. Niet spectaculair, maar wel goed voor een aardige avond.