donderdag 31 januari 2008

Landgenoten

Het kan bijna niemand zijn ontgaan: Beatrix wordt vandaag 70 jaar.
Elke keer als ze weer op de televisie komt met een of ander oud fragment valt op hoe apart ze praat. Bij de hele oude stukjes denk je nog, ach, in die tijd klonk iedereen op televisie als Philip Bloemendaal, maar tegenwoordig praat ze nog steeds zo, zorgvuldig, geaffecteerd, bekakt, ja, keuninklijk dus.
De enige in Nederland die ook zo spreekt is prinses Laurentien.

dinsdag 29 januari 2008

Opzij!


Is de Kinderhuissingel nu al maanden één grote zandbak, in 1993 kon je dit beeld zien! Een stuk of twintig stevig doorstappende olifanten die met de trein naar Haarlem waren gekomen. Zij marcheerden dwars door de stad naar het circusterrein in Schalkwijk. En dat deden ze snel, in een vloek en een zucht waren ze weer voorbij.

maandag 28 januari 2008

Kleef

Naar aanleiding van mijn stukjes over zwembad Kleef meldde Marijke Hammann dat ze nog foto’s had van het zwembad. Erg leuk, want foto’s of anischten van Kleef zijn nauwelijks te vinden.
Deze zijn denk ik genomen vanaf de Heussensstraat aan de overkant van het watertje. Rechts van de boom, tegen het gebouwtje aan, verzamelden wij ons totdat de badmeester het sein gaf dat we naar binnen mochten.
Let ook even op de prachtige gedateerde vuilnisbakken op de voorgrond. Men had toen aanmerkelijk minder huisvuil dan tegenwoordig.













Op de volgende foto is het zomer en zien we inderdaad een bescheiden troepje bij de ingang wachten. Rechts en links waren fietsenstallingen. Degene die onbekend is met het zwembad moet het maar van me aannemen: achter al deze gebouwtjes school een buitenbad!
De kenners kunnen deze foto waarschijnlijk wel dateren aan de auto op de voorgrond (waarschijnlijk de reden dat deze foto is gemaakt).













Dank aan Marijke!
Als iemand nog foto’s van het interieur heeft hou ik me aanbevolen.

zondag 27 januari 2008

Ampzing exposeert

Net op tijd deden we vandaag even Het Kolkje aan in Spaarndam. Het was de laatste dag van de Ampzing tentoonsteling waar drie leden van het genootschap exposeerden. Van Henny Leeflang, die bezigheden elders had, hingen er kleurige schilderijen. Eric Coolen is de maker van de typische Ampzingplaten, met de klare lijn en met kleuren die doen denken aan werk van Joost Veerkamp met wie hij ook samenwerkt. Leuk, die woordspelingen die erbij zijn gemaakt, waarbij je altijd twee maal moet lezen voor je je realiseert wat er nu werkelijk staat: Kappers met een ‘hairexamen’.
De gemanipuleerde foto’s van Henk Breen worden bijna tekeningen en geven een sfeervol beeld van Haarlem. Een blik op het Spaarne met de gevangeniskoepel, en een foto van de kale bouwput van wat ooit de Deo was, met zicht op de Heilig Hartkerk. Met prachtig gekleurde luchten, kwijl!
Die staan op mijn verlanglijstje!

vrijdag 25 januari 2008

Topek@

Ik kende hem niet, Rob Mast, de man aan wie de tentoonstelling in Galerie 37 is gewijd. Na het zien van de expositie Topek@ heb ik wel een beeld van hem gekregen. Stukje bij beetje leer je hem wat kennen, deze kalende (nog geen) vijftiger met hippe bakkebaarden, puntlaarzen en hoed. Echtgenoot, vader, fotograaf, fototriviaverzamelaar, Haarlemmer, oprichter van fotomagazine Topeka, motorrijder en zeer gewaardeerd medewerker van Spaarnestad Photo. Een man met vele contacten en een heel brede belangstelling. Vorig jaar is hij plotseling overleden op 47-jarige leeftijd. Vrienden, familie en bevriende kunstenaars hebben nu deze tentoonstelling samengesteld.
Zijn familie gunt ons een blik in zijn jeugd en zoon Floris schilderde een portret van zijn vader. Café- en motorvrienden maakten een stilleven met leren jack en motorhelm. De installatie Van Luuk Wilmering is gebaseerd op een tocht samen met Rob door een oud huis en George Moormann vertelt over zijn laatste herinnering aan hem.
Rogier Polman laat de boeken zien waar hij en Rob altijd naar op zoek waren, bijvoorbeeld in De Schalm, met titels als: Klappertanden in de Tropen, Besnijden voor beginners en Gummen kunt u ook! Soms zette de één dan zo'n boek in het zicht, in de wetenschap dat de ander vast ook binnenkort in de winkel zou komen.
Michèle Baudet toont een film waarop haar (inmiddels ook al overleden) man Hans Asselbergs een concert geeft waarbij Rob ook aanwezig was. Hans is als een alchemist bezig met klankschalen, wijnglazen en keukenlepels, een tikje op dit, een snufje van dat, bij elkaar vormt het een experimenteel klankbeeld. Op zich al de moeite waard om naar deze tentoonstelling te gaan.
Rob Mast heeft veel mensen gekend en geïnspireerd. Het is aangrijpend om dat te zien in deze ode aan hem. Heel bijzonder.
Nog te zien tot 3 februari, Groot Heiligland 37.
Hiernaast snapshots van Mast waar een memoryspel van is gemaakt.

dinsdag 22 januari 2008

Vanuit de lucht

Wat een verrassing van het Haarlems Dagblad, een heel jaar lang een paginabrede luchtfoto van Haarlem en omgeving in de krant. Smullen…
Om te illustreren dat Haarlem er dan soms heel anders uit ziet dan je gewend bent, deze luchtfoto uit het boek Haarlem vanuit de lucht.
Langs dit molentje liepen we altijd, op weg naar zwembad Kleef. Geen idee dat er nog een soort meertje achter dat molentje lag!

maandag 21 januari 2008

Oudbouw

hemis
Ik heb me gisteren suf gepiekerd hoe de Gedempte Voldersgracht er vroeger ook weer uit zag. Dank zij de onvolprezen Digitale Kennemer Atlas ben ik er achter. Er was gewoon een straat op de plaats waar nu het Palazzo staat, de Vestestraat. Waar ik regelmatig doorheen reed nota bene.
Hulde aan Frank van der Wijden die heel veel heeft vastgelegd voordat het verdween. De boogramen op de achtergrond van de foto zijn van de Jopenkerk.

zondag 20 januari 2008

Nieuwbouw

Hoe gaat het met de voortgang van het prestigieuze Raakscomplex?
De woningen naast de Jopenkerk zijn opgeleverd en de bewoners zijn vlijtig bezig met inrichten. Het gebouw zo pal naast de kerk heet Palazzo, geen vergissing mogelijk.
Let op de sierlijke ronde hoeken onder het naambord, een echo van de golvende zijmuren.

Wel weer onhandig met inrichten.
De gebruikte stenen zijn een beetje smalletjes, met veel cement ertussen. Het staat wel aardig maar is het wel stevig? Als we even inzoomen op de foto zien we dat op de hoek ook elk verband ontbreekt…. Zeg niet dat ik niet gewaarschuwd heb!

Palazzo is als totaal best om aan te zien.

Het volgende pand is de Lakenhal. Hier had de architect duidelijk connecties met een glashandelaar en een gordijnenfabrikant. Hoe zou hij anders op het idee komen om de ramen van de kamers tot op de grond te laten doorlopen. Aan de straatkant dus, zodat je fijn in je eigen etalage zit. Als het dan ook nog een slaapkamer is geeft het geheel meer een indruk van een beddenzaak of iets bordeelachtigs dan van een fijn huis.
Nou, hopelijk hebben de bewoners er geen problemen mee.
Tot slot nog dit, een halfrond halfbegraven koepelachtig ding. Misschien heeft het iets met een parkeergarage te maken, geen idee.

Het erge is dat ik me nu al geen voorstelling meer kan maken hoe deze straat er vroeger uit zag.

zaterdag 19 januari 2008

Zeel


Vandaag was het Zeel in de Jopenkerk, ofwel een uitverkoop van kunst en huisvlijt. Bovendien kon je je portret laten schilderen.
Goed idee om de Jopenkerk nog even te gebruiken nu die toch leeg staat.
Hopelijk werd het later op de dag wat drukker, ondanks het slecht weer.

vrijdag 18 januari 2008

Rijwielen

Laatst stond er een stukje in het Haarlems Dagblad over Eelco Fetter. Eelco verzamelt en repareert antieke fietsen in de oude drijfriemenfabriek. Hij was helemaal lyrisch over een 88 jaar oude fiets van het Haarlemse merk Edego.De rijwielen op deze foto zijn vast een kolfje naar zijn hand. Daar staan mijn opa van moederszijde (rechts) en een buurman naast hun rijwielen geposteerd. Strohoed op, klaar om er op uit te gaan. Het is omstreeks 1925. De fietsen zien er solide uit, ze hebben een bel en licht. Misschien zijn ze ook wel van Edego, we zullen het nooit weten.


donderdag 17 januari 2008

Barrevoetestraat

Het was druk in de Barrevoetestraat, mei 1918. Er was namelijk eenheidsworst te koop!
Mooie foto van de Digitale Kennemer Atlas.
In dit pand zit nu drankenhandel Melgers.

Barrevoetestraat_1

Tegenwoordig is het nog steeds druk in de Barrevoetestraat, al verkopen ze er geen worst meer. Het is nu ongeveer de akeligste straat in Haarlem om doorheen te fietsen. Net te krap voor geparkeerde auto’s en rijdend verkeer. Als je al door kunt rijden moet je minimaal één maal van je fiets afspringen om je leven te redden op de stoep.
Mag deze straat worden afgesloten van autoverkeer?

woensdag 16 januari 2008

Bookcrossing

Sinds een paar dagen staat in de hal van de Stadsbibliotheek een kastje met bookcrossingboeken.
Hier kun je je eigen boeken te vondeling leggen, of op reis sturen, hoe je het wilt noemen. Via internet kun je de avonturen van je boek volgen, als de vinder tenminste enthousiast meedoet aan het project.


dinsdag 15 januari 2008

Straatnaambordjes

‘Einde aan de kakafonie’ kopt het Haarlems Dagblad vandaag. Er moet een halt toegeroepen worden aan de bonte verzameling straatnaambordjes vindt de gemeente en geeft daarom Arjan Karssen de opdracht nieuwe bordjes te ontwerpen. Van mij hoeft het trouwens niet, juist wel leuk die diversiteit. Mogen die echt antieke wel blijven zitten, dat past juist mooi bij het straatbeeld toch?
Aardig dat Arjan Karssen speciaal naar een lettertype heeft gezocht dat bij Haarlem past: De Haarlemmer, ontworpen door Jan van Krimpen.
Wat gebeurt er trouwens met de oude bordjes? Worden ze per opbod verkocht (voor een nog nader te bepalen Haarlems doel?), verloot onder de belangstellenden uit de desbetreffende straat, of gaan ze naar het Historisch Museum?
Ik wil deze wel als dan toch alle straatnaambordjes vervangen gaan worden.

Atonement

Best een mooie film, de prijswinnaar Atonement. Mooie beelden, geweldige entourage, prachtige kleding en fijne acteurs. Keira Knightley, James Macevoy en Vanessa Redgrave zijn niet de minsten. Maar waarom is het tegenwoordig mode dat de films zo’n twee uur duren? Ik vind 100 minuten een goeie tijdsduur voor een film. Als het langer duurt wordt het toch snel wat langdradig.
Eén van de hoofdpersonen is Briony, een meisje dat toneelstukken schrijft. Je hoort haar aan het begin van de film typen op een schrijfmachine. Dat getik loopt langzaam over als ritme in de muziek, iets wat steeds in de film gebeurt. Op het einde van de film blijkt het een subtiele verwijzing te zijn naar het uiteindelijke schrijverschap van Briony, inmiddels een oude vrouw.

zondag 13 januari 2008

Carver

Gods wachtkamer, de nieuwste voorstelling van Carver, gaat over de frustraties van een dochter die tussen twee vuren in zit, haar dementerende moeder en haar energieke en aandachtvretende kinderen. In een sober maar effectief decor zien we Beppie Melissen, als de dochter, worstelen (soms letterlijk) met haar gevoelens voor haar moeder (Joke Tjalsma) en kinderen. Het spel van moeder en dochter is heel herkenbaar, soms schrijnend, maar ook vaak weer grappig, maar gaf niet de diepgang die ik verwacht had. Daartussendoor buitelen de zoons (Merijn de Jong en Roel Voorbij) als een soort circusact à la Waardenberg en de Jong. Zij zouden met zijn tweeën zelf wel een avondvullend programma kunnen maken met fysiek theater. Het levert mooie toneelbeelden op als de zoons geheel gehuld in elastisch hansop waar dan eens een hoofd, dan eens een arm uitsteekt, bijna surrealistisch als twee bewegende, levende stenen op een verhoging zitten, prachtig uitgelicht. Of als ze, als een siamese tweeling, zich in één piama worstelen. Toch heb je daardoor het gevoel naar twee verschillende voorstellingen te kijken, een acrobatenact naast een theatervoorstelling.
Kortom, een voorstelling die mooi is vormgegeven en amusant is om naar te kijken, maar waar ook niet zo veel van beklijft. Nog een vermelding waard is de muziek van Truus Melissen. Met haar vreemde schuifelende geluiden bij de eerste scène geeft ze meteen een sfeer weer van oud en vergeten.
De publiciteitsfoto is van Mieke Struik.

zaterdag 12 januari 2008

Docentenconcert

Gezellig met je moeder luisteren naar het concert van je muziekjuf, dat kon vandaag op het Muziekplein in de Philharmonie. Docenten van het Muziekcentrum Zuid-Kennemerland draaiden vandaag de rollen eens om en gaven zelf een uitvoering.
Het werd een gevarieerd concert, van klassiek tot jazz. Pianiste Marina Suzuki speelde prachtig Bach, Evert van Amsterdam gaf een fraaie vertolking van Piazzolla op de accordeon en Lorenzo Mignacca imponeerde met zijn trompetspel.
Waar niet iedere toehoorder het mee eens was.

donderdag 10 januari 2008

Op kamers

Je zou er bijna weer voor op kamers gaan, dit Grote Hema handboek voor eerstejaars studenten en kamerbewoners. Het ziet er erg leuk en kleurig uit. Voor de illustraties zijn allerlei oude Hema reclames en verpakkingen gekozen. Deze dame en heer illustreren een stukje over gesjeesde studenten.

De inhoud is praktisch en kernachtig, bijvoorbeeld 'Wie rookt in bed is gek.', bij een stukje over brand. Of over het huishouden: 'Afwassen. Het blijft verschrikkelijk.'
Voor de gemoedstoestand van de eerstejaars is dit gedicht opgenomen van Chris van Geel:

Narigheid
Zit je in de narigheid
neem dan een kloek besluit;
Trek je wandelschoenen aan.
trek ze dan weer uit.

woensdag 9 januari 2008

Beroemde klok

In het nieuwe fotoboek van Erwin Olaf 'Grief' poseren treurende weduwen in zorgvuldig geënsceneerde decors. De vrouwen op zijn foto's stralen een eenzame treurigheid uit zoals je ook ziet op de schilderijen van Edward Hopper.
Deze foto is genaamd Grace. De vrouw staart uit het raam, een verkreukeld zakdoekje in haar hand verwijst naar haar verdriet. Maar dan het gekke: aan de wand hangt de klok van mijn ouders! Ineens krijgt zo'n foto een heel andere betekenis. Zo vertrouwd en dan in zo'n heel ander decor. Heel merkwaardig...

dinsdag 8 januari 2008

Verfpret

Zag je vanmorgen die woest poetsende vrouw op perron 1? Dat was ik. Ik probeerde het bankje schoon te maken waar ik mijn boodschappentas op gezet had. Met omgevallen verfpot erin. Een verfspoor tot aan mijn huis. Ik zou mijn kind helpen zijn nieuwe kamer in Amsterdam te schilderen, want o, ik ben toch zo handig. Zit ik doorgaans pas na een half uur onder de verf bij dit soort klussen (pasje achteruit om mijn werk goed te keuren, stap daarbij op het verfdeksel, niets in de gaten, nog wat ronddrentelen met besmeurde sloffen etcetera), vanochtend was daar een nieuw record: de deur was nog niet achter ons dichtgevallen of ik ontdekte een veeg witte verf op mijn schoen. Wat raar! Hoe kan dat nou? "Hee mam, er zit verf op mijn zadel!" Hè? En ook op mijn handschoen. En op mijn handvat! Pas op het station ontdekte ik de omgevallen verfpot die op wonderbaarlijke wijze om zich heen had gegrepen. Zucht.
De muur is geverfd. Heeft niet gedekt. Ook niet na twee keer.
De andere muur mag-ie zelf doen.

zaterdag 5 januari 2008

Surprise

Vluchtige cadeauverpakking?
Of is het een alternatief slot?

donderdag 3 januari 2008

Busker

Gisteren stond in het Haarlems Dagblad een artikel over gemeentelijk ontwerper Martin Busker en het stempel dat hij letterlijk op zijn verbouwingen zet. Zijn initialen zijn bijvoorbeeld in een stoepje verwerkt of op een hemelwaterbak. Ultiem hoogtepunt is de nieuwe gevelsteen op de Scheepmakersdijk waarvoor zijn torso model heeft gestaan. Gelukkig geeft hij zelf ook toe dat er ijdelheid bij komt kijken. Buiten dat vind ik het ook wel weer grappig, een spoor dat je kunt volgen. En nuttig voor de archeologen later, met de initialen MJB valt een en ander goed te dateren.
Een tijdje geleden maakte ik een foto van deze vriendelijke gevelsteen, op een huis achter het archief aan de Jansstraat. Zou dit ook werk van MJB zijn?

woensdag 2 januari 2008

Voor photoliefhebbers

Drukwerk van vroeger is vaak zo mooi. Dit mapje vond ik tussen wat fotospullen. Het is een omslagje waar je vroeger je foto’s in meekreeg van de fotozaak, in dit geval Foto-, kino- en projectiehandel Steinmetz, Rijksstraatweg 14. Bij het Soendaplein staat er ten overvloede bij. En ook nog, ietwat pocherig, Oudste en grootste speciaalzaak in Haarlem-Noord. Nou nou!
Een telefoonnummer met vijf cijfers, afdrukjes kostten maar zeven cent en op een rolfilm zaten slechts acht kostbare opnamen! Prachtig zo’n plaatje van een photograferende mejuffrouw en aan de binnenkant zo’n leuke krulversiering. Wanneer zou dit mapje gebruikt zijn? Op de bon wordt zelfs melding gemaakt van lantaarnplaten en het geheel is geschreven in de òude, oude spelling.