vrijdag 10 december 2010

Klankschalen

Gisterenavond deed het zaaltje in Casca denken aan een gymzaal tijdens een sneeuwstorm waar gestrande reizigers het zich gemakkelijk proberen te maken op matjes en onder kleedjes. Alleen kwamen deze mensen, grotendeels vrouwen, niet voor een overnachting maar voor een klankschalenconcert. Op een kleed omringd door kleurige waxinelichtjes stond een flink aantal koperen schalen, daarachter nog een aantal kristallen potten. Toen iedereen lag gaf coach Ineke Venrooij uitleg over de gang van zaken: je schoenen uit, dan zijn de chakra's in je voetzolen beter bereikbaar. Slapen mag ook, dan doen de geluidstrillingen net zo goed hun werk. Eerst moesten we ons ontspannen en daarna liepen Ineke en haar helpster door de zaal met muziekinstrumentjes die een soort oerwoudgeluiden maakten. Het geknerp, geklater en geklapper maakte erg nieuwsgierig naar de instrumenten. In de zaal werd gegeeuwd en zelfs gesnurkt. Daarna ging ze over op de klankschalen. Ze streek er langs, waardoor een toon ontstond, of tikte ze aan in een willekeurige gekozen ritme. Ondertussen leek mijn matje steeds dunner, ik voelde elk botje. Toen ik het echt wat saai ging vinden merkte ik dat mijn buurvrouw ging zitten, goed idee. Zo kon ik ook kijken wat Ineke aan het doen was, gelijk werd het concert veel interessanter. Ineke stond als een topkok voor haar schalen, een beetje van dit en een beetje van dat en dan leek ze weer te overpeinzen wat er verder nog bij moest. Na anderhalf uur was het concert afgelopen. Vriendin P. en ik evalueerden ons eerste klankschalenconcert in de foyer. Vriendin P. was zo ontspannen dat ze in slaap is gevallen. Zelf had ik verwacht dat ik meer het gevoel zou hebben geraakt te worden, zoals bij een drumband die langsmarcheert en je de trommels letterlijk in je lijf voelt. Maar niettemin, we waren weer een ervaring rijker.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten