Natalie Matteau

Denk Piaf, Marlene Dietrich, La Pat, en dan een frêle verschijning, charmant met wufte hakjes. Dat is Nathalie Matteau die gisteren optrad in het Patronaatcafé. Een zwoele stem met een snik, Engelse liedjes, Franse, Duitse en zelfs een Nederlandse, compleet met rollende Jacques Brel Rrrrrrr. Fijne band ook, half Nederlands, half Canadees, met onder meer bas, accordeon en een giga saxofoon. En dat voor (bij aanvang) zes man publiek! (Goddank nam de band zelf nog wat achterban mee).
Ik was er één van en ik vond het prachtig.