Van mij moest ze nooit zoveel hebben, van mijn oudste zoon des te meer. Toen hij klein was moest Dora altijd meespelen en dat liet ze zich gewillig aanleunen. Later kon ze uren op zijn schoot liggen, kwijlend van geluk, en als hij thuis kwam ging hij haar altijd even speciaal begroeten.
Hier een typerende foto van toen ze klein waren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten