Grizzly man

Van het weekend eindelijk eens Grizzly Man gezien, een film uit 2005. Hij baarde toen veel opzien omdat de hoofdpersoon, Timothy Threadwell, opgegeten wordt door zijn eigen lievelingsdier, de beer. Timothy legde de laatste vijf jaar van zijn leven alles vast op film, de zomers die hij doorbracht bij zijn geliefde beren in Alaska. Luguber genoeg filmt hij ongeveer zijn eigen dood, al zit het lenskapje (goddank) op de camera en zijn er alleen wat geluiden te horen. Die geluiden worden overigens niet in de film gebruikt, maar we zien ze slechts afluisteren door de regisseur van Grizzly Man, Werner Herzog.
Enfin, stof genoeg om dit tot een spraakmakende film te maken. Timothy zelf vond ik een wat kinderlijke, bijna kinderachtige figuur. Hij behandelt de beren alsof het grote teddyberen zijn, hij heeft ook een grote teddybeer in zijn tent. Ook is het wat zielig als je hem een paar keer hetzelfde shot over ziet maken, als hij in de camera praat, mét bandana, zonder bandana, mét bril etc. En hoe verontwaardigd hij reageert op de dood van een vosje is onbegrijpelijk voor iemand die zo één is met de natuur. Hij wilde de beren beschermen maar hoe hij dat voor ogen had is me ontgaan. Niettemin heeft hij heel bijzondere filmbeelden gemaakt, een mens zo dicht bij in het wild levende beren, in het uitgestrekte Alaska, is beslist bijzonder.
Tja, en dat hij zijn leven daar beëindigt, hij zegt het zelf al een paar maal in de film, dat is bijna zijn liefste wens. En die kwam uit.