Nico

Je kent hem vast nog wel, Nico, de schreeuwerige oude man die in het Proveniershof woonde. Als hij met veel kabaal de Dekamarkt binnenkwam zocht ik dekking achter een stelling voor hij me kon uitkiezen om zijn moppen (of gemopper) op af te vuren. Anderen liepen weer met hem weg en gingen graag met hem in discussie.
In ieder geval was het een kleurrijk figuur. Zijn huisje is na zijn dood ontruimd en door de woningbouwvereniging opgeknapt. Het was dit weekend ingericht als poëziegalerie Huis van de sprekende lakens. Gedichten hingen aan de schouw, aan de wanden, aan het plafond en in het keukenkastje. Een uitgeknipt silhouet op de slaapplek en keukenvoorwerpen geschilderd op lakens maakten het huisje tot een poëtisch geheel, met als finishing touch een paar rubber laarzen waar Nico zo uitgestapt zou kunnen zijn.

Toneelschuur

Het lijkt hier niet druk op deze foto van de Toneelschuur. In werkelijkheid zat het café vol met fans en bezoekers van een uitverkocht Hartblok, de nieuwste voorstelling van theatergroep Eglentier.

Op de foto de dj's Floor, Dirk en ik (eventjes zonder Ik) die 'herkenbare muziek voor ouderen' draaiden (de aanhalingstekens zijn van mij).

Vijfhoekkunstroute

Viel het u ook op? Al die omhoog kijkende mensen vandaag in de Vijfhoek? Die waren een gedicht aan het lezen dat aan de gevel wapperde, een nieuwigheidje dit jaar bij de Vijfhoekkunstroute.

En verder natuurlijk heel veel schilderijen, galerie’s, gasttentoonstellingen en open ateliers. Ach, het is morgen ook nog, dus neem zelf maar een kijkje.

Simone Memel maakte dit beeldige sprookjesmuiltje.

Oranje

Geen idee wanneer het WK begint, maar eigenlijk hoef je alleen maar in de buurt rond te wandelen om te merken dat het aanstaande is. Of zou de Oranjestraat al eerder begonnen zijn met versieren, schatplichtig aan haar eigen naam?

Knipkunst

Gezien in Parijs, in een landelijk groen straatje in de Marais, een etalage met deze papierknipkunst.
Kwijl!

Flurt

Na een bezoek aan het grote mondaine Parijs is het heerlijk om je weer in een kleinschalige Haarlemse activiteit onder te dompelen te weten: Flurt. Het is een mix van de Parade en Pa's Meubelshow, en vond deze Pinksterdagen plaats in de oude NZH-remise aan de Leidsevaart.
Gezellig, gezellig, tout Haarlem schoof weer voorbij en vergaapte zich aan de kunst van Haarlemse artiesten of luisterde naar aangename muziek die door onder andere Hannes Kuiper en dochter verzorgd werd. Ook was daar theater in de vorm van ouderwetsch degelijk vermaak als een vlooiencircus, een handlezeres en een goochelaar.

Een speciale vermelding voor Nelleke van Heiningen die fraaie objecten maakt met schelpen en veertjes. En erg enthousiast ben ik over Puik hergebruik, eindelijk de winkel met restmaterialen waar in 2007 al plannen voor waren en waar Vera Schabbing de leukste dingen voor maakt.

Wordt Flurt de nieuwe Haarlemse Pinkstertraditie?

Parijs

Parijs was op haar voordeligst de afgelopen dagen. De zon scheen uitbundig, maar het was niet te heet. We slenterden op boulevards en zaten langs de Seine. We wandelden op marktjes en bezochten kleine winkeltjes. We zaten op terrasjes en converseerden met handen en voeten. En we zagen mensen, heel veel mensen.

Groeten...

...uit zonnig Parijs.

Et maintenant

…nous allons a Paris! (of zoiets)

Omrijden maar

Het zit nog steeds niet in mijn hoofd dat ik moet omrijden omdat de Prins Hendrikbrug wordt opgeknapt. Keer op keer rijd ik er toch naar toe om halverwege af te zwenken. Waarschijnlijk heb ik het begin juli opgeslagen, want dan ligt hij er weer.
Eigenaardig om te zien dat de brug al die tijd een heel buizenstelsel verborgen heeft gehouden.

Opgepast

Schooltuintjes aan de Marnixstraat.
Als híer nog een vogel durft te komen...!

Schilder mijn verhaal

Stichting Teken mijn verhaal maakt kinderen met een handicap gelukkig door hun gedroomde leven in een strip te verbeelden. Zo kunnen ook zij superheld of kampioen worden.
Als opmaat voor de Stripdagen gingen de tekenaars vandaag aan de slag in de bieb, en schilderden over hun ervaring met dit werk. Peter Pontiac, Edith Kuyvenhoven en Wasco waren samen met hun collega's geconcentreerd bezig. Gewend aan deadlines als zij zijn ging het in een vlot tempo.
Vanaf maandag worden alle schilderijen geëxposeerd en wie wel eens een echte Pontiac of Wasco aan de muur zou willen: op zaterdag 5 juni worden de werken geveild, dus grijp je kans. Opbrengst voor de stichting natuurlijk!

Johnny Dowd

Een tijd niet zien optreden, de Amerikaanse zanger Johnny Dowd. Oud geworden, hij deed opeens erg denken aan Verheijde, mijn fietsenmaker zaliger. Niettemin, hij stond er, gisteren in het Patronaat, met zijn band en zangeres Kim Sherwood-Caso. Hun stemmen passen heel goed bij elkaar, zijn slepende krakerige stem met het Texaanse accent combineert fijn, net wringend, met haar glasscherpe, wat eentonige geluid. Jammer daarom dat ze het liedje God created woman niet samen zongen maar met een stel gastzangers/muzikanten. Aan de nummers van de nieuwe CD Wake up the snake moet ik nog even wennen, maar al met al een prima concert.
Johnny Dowd is een van de weinige muzikanten die ik ooit na afloop van zijn concert een dansje heb zien wagen tussen het Patronaatpubliek, een dierbare herinnering.

Joepie!

Ik rij in een scootmobiel!

Transport

Ja, zo kan het natuurlijk ook.

Photoshop voor beginners

Nog heeel veeel te leren....

Ma's meubelshow

Phoenix 13 was het natuurlijk wel aan zijn naam verplicht om uit de as te herrijzen: na de onfortuinlijke gebeurtenis vorig jaar zou Pa’s Meubelshow niet meer plaatsvinden. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en vandaag, op moederdag, was daar de Ma’s Meubelshow. Krijtende en springende kinderen, dansende opa’s en oma’s, kunstenaars, buurtbewoners en andere Haarlemmers, iedereen was er weer, gezellig. En er was kunst natuurlijk, daar ging het uiteindelijk om.
En daar was ook weer de band The Shit, deze keer niet met krantenpakken, maar in een glamour disco outfit, mèt een liedje opgedragen aan hun, in de zaal aanwezige (behalve die van de zanger dan) moeders, het is tenslotte wel moederdag vandaag!

Gevelstenen

Prettig klein en overzichtelijk, de tentoonstelling in de Hoofdwacht over Haarlemse gevelstenen en uithangborden. Je vindt er informatie over de geschiedenis en restauratie van de stenen, een gaper, een prachtig uithangbord van Haarlemmer Olie en voorbeelden van oude en nieuwe gevelstenen. Eerlijk gezegd spraken de moderne stenen me het meeste aan, zoals die ene met een apestaartje. Ook ‘mijn’ Vergulde Salm was op de expo aanwezig.
Voor slechts 1 euro kun je een wandelroute kopen om een en ander nog eens met eigen ogen te bekijken.

Vakantievoer

Geschikt bevonden voor een weekje Frankrijk, de volgende drie verhalenbundels.
Columns uit de Volkskrant van Sylvia Witteman: Ik verzin dit niet. Ze wordt wel de koningin van de overdrijving genoemd, ze schrijft geestig en kan vreselijk doordraven en laat de soms bizarre wereld van Amerika en Rusland door haar ogen zien, erg leuk.
Van Joep van Deudekom: Het perfecte reisverhaal. Hilarische verhalen over zijn reizen en tegelijk redenen om zelf maar nooit meer op vakantie te gaan. Bij het lezen ervan hoorde ik steeds zijn stem, bekend van de radiocolumn De Joep van Deudecolumn, ook zo grappig.
En dan David Sedaris: Wanneer je omringd bent door vlammen. Korte autobiografische verhalen van een Amerikaan die in Europa woont. Hij zet zichzelf neer als een klein onhandig mannetje die voortdurend achter zijn vlottere en charmantere vriend Hugh aanhobbelt, erg geestig. Beetje in de trant van Bill Bryson. Hij schrijft over zijn worsteling met de Franse taal en als hij wil stoppen met roken lijkt het logisch om daarvoor drie maanden naar Japan te gaan.

Souvenirs

Helemaal in mijn nopjes ben ik met deze ansichtkaarten van de Franse rommelmarkt, € 0,20 per stuk.

Retour

Ben d’r weer, terug uit Frankrijk waar een soort voorjaarsherfst was ingetreden.
Gelukkig was daar de cuisinière waar we ons omheen konden scharen.