Nico

Je kent hem vast nog wel, Nico, de schreeuwerige oude man die in het Proveniershof woonde. Als hij met veel kabaal de Dekamarkt binnenkwam zocht ik dekking achter een stelling voor hij me kon uitkiezen om zijn moppen (of gemopper) op af te vuren. Anderen liepen weer met hem weg en gingen graag met hem in discussie.
In ieder geval was het een kleurrijk figuur. Zijn huisje is na zijn dood ontruimd en door de woningbouwvereniging opgeknapt. Het was dit weekend ingericht als poëziegalerie Huis van de sprekende lakens. Gedichten hingen aan de schouw, aan de wanden, aan het plafond en in het keukenkastje. Een uitgeknipt silhouet op de slaapplek en keukenvoorwerpen geschilderd op lakens maakten het huisje tot een poëtisch geheel, met als finishing touch een paar rubber laarzen waar Nico zo uitgestapt zou kunnen zijn.