Na de doosjesexpositie in Galerie help u zelven staken we over naar de oude tricotfabriek van Winterswijk. Het gebouw ligt pal op de zon, hulde aan de gastvrouwen die daar de hele dag in de hitte vriendelijk welkom stonden te heten.Hier ging de doosjesexpo verder met werk van schoolkinderen. Schattig te zien wat zij belangrijk vonden om 'in een doosje te doen' : mijn oplader, mijn paard, of haarlokjes van de hele familie.
Ook hing hier werk van 10 kunstenaars die allemaal een connectie met textiel hebben. Monumentale kleding, vilten druipsels, punnikwerk, kanten breisels, en spinnewebachtige, ja wat zijn het eigenlijk, doeken?
Erg leuk vond ik de kastjes van Ursula Woerner, opgebouwd uit oude laatjes en pootjes van verschillende meubelstukken.
Ook maakte zij een serie libelles gemaakt van sleutels, brillenpoten en wat ze zo voorhanden had, erg inventief.Buiten bij de oude fabrieksschoorsteen stuitten we op dit monument voor Piet Mondriaan die in zijn jeugd in Winterswijk woonde. De positie van het beeld geeft aan dat hij de dingen anders ziet dan anderen. Zijn blote voeten verwijzen naar zijn voorliefde voor dansen.
Dansen? een dansende Mondriaan, je krijgt ineens een heel ander beeld van de schilder...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten