Met veel plezier las ik Pogingen om iets van het leven te maken, Het geheime dagboek van Hendrik Groen, 83 1/4 jaar. De schrijver, Hendrik Groen, besluit een jaar lang een dagboek bij te houden als tegenhanger voor het gemopper en geklaag dat hij dagelijks in het verzorgingstehuis moet aanhoren. Samen met een stel andere bewoners richt hij een club op: Omanido, Oud-maar-niet-dood. Doel is om nog uit het leven te halen wat er nog in zit en samen regelmatig uitstapjes te maken. Groen weet hier smakelijk over te vertellen op een laconiek manier en met droge humor. Voor de nodige opschudding zorgt zijn vriend Evert die graag een relletje uitlokt of met uitgestreken gezicht de vreselijkste opmerkingen plaatst. Mooi is ook de verhouding met zijn vriendin Eefje waar hij warme gevoelens voor heeft. Als ze een beroerte krijgt wijkt hij als zelfbenoemd mantelzorger niet van haar zijde.Het dagboek is vlot en grappig geschreven maar Groen kijkt ook met een kritische blik naar de ouderenzorg, bezuinigingen en euthanasie.
Wie Hendrik Groen echt is, dat is nog een goed bewaard geheim, maar je mag willen dat je zelf op die leeftijd nog zoveel levenslust hebt om het leven zin te geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten