Geocaching

Het is een soort avonturenspel  voor volwassenen: Geocaching. Met behulp van GPS moet je een verborgen schat zien te vinden. Er komen ook nog vragen en opdrachten aan te pas begreep ik van de groep mensen die vorige week op zoek waren in de bieb. Ergens daar in de kelder staat namelijk een Magische Koffer met de Tijdmachine. Nou, als dat niet spannend klinkt? Als kleine kinderen waren ze ijverig bezig met het verzamelen van informatie om een kluis te kunnen openen waarin het logboek verborgen zat om daarin te kunnen noteren dat zij de opdrachten hadden uitgevoerd. Of zoiets.
Het is vast heel leuk om aan mee te doen en een grappige bijkomstigheid is dat wildvreemde mensen via internet samen een clubje kunnen vormen om het spel te spelen.

De Staat

Vanaf het moment dat ik jaren geleden hoorde dat zanger Torre Florim van De Staat samen met Roos Rebergen een project deed bleef de band in mijn achterhoofd. Gisteren zag ik ze in een uitverkocht Patronaat. Het werd een concert als een goed geoliede machine, stampend, strak, solide en ritmisch. Veel nummers van hun laatste album O met als toegift de Witch Doctor met Torre midden in de zaal en het publiek net als in de opzwepende videoclip eromheen draaiend.
Peter Bruijn twitterde: 'De band is wel een beetje De Dijk voor hipsters geworden' en daar kan ik me wel in vinden, alleen heeft Torre voor mij beslist niet het charisma van Huub van der Lubbe.

Wolletjes

In Overspaarne zag ik behalve de expositie van Titi ook hele gezellige wollige werkstukken. Het zijn producten van bewoners, medewerkers en vrijwilligers naar een idee van kunstenaar Frank Visser, zo meldt een bordje (en je kunt meedoen, elke vrijdagmorgen).
Behalve deze wollige koffiemolen staan er ook wollige plantjes, wollige keukentrapjes, harken en gieters en een wollige vogelhuisje.

Titi Zaadnoordijk

Titi Zaadnoordijk maakt tekeningen en lino's die zich kenmerken door een duidelijke snelle lijnvoering. Ze tekent mensen en dieren en soms gebruikt ze rijgsteekjes in haar werk of plakt ze er gekleurd papier in. Een expositie van haar werk is nog een paar dagen te zien in Overspaarne, het tehuis voor demente bejaarden, en daar zeer goed geheim gehouden. Gelukkig heb ik een informant in Friesland, waar Titi zelf ook woont.
In de drie lange gangen van de benedenetage hangen zo'n 100 (!) werken. In de hal een mobiel, gemaakt door Titi en beschilderd door de bewoners ter ere van de opening van de tentoonstelling.
Naast plat werk maakt Titi ook dieren van krukjes, elegant en grappig.
Op de foto twee werken uit de serie: Beschermengelen.

Jimi's broek

Zondag raakte ik verzeild in het Tropenmuseum waar de tentoonstelling over de Sixties nog steeds staat. Ik heb er niet veel van meegekregen want het was er erg druk en ik kwam er eigenlijk om te tekenen met een sketchcrawlclubje maar de broek van Jimi Hendrix wilde ik wel even zien. Stel je voor, in 1967 scheurde hij eruit tijdens een optreden en wierp hem daarom na afloop door een raampje bij de backstagedeur waar een fan hem opving en al die tijd bewaarde.
Ergens verwacht je toch dat er iets gebeurt als je De Broek met eigen ogen bekijkt. Maar nee. Het is gewoon een rode fluwelen broek met een beetje smoezelige zomen.

Loetje

Bij het woord Loetje denk ik aan een keten met overvolle restaurants en borden met biefstuk maar je kunt er ook gezellig koffiedrinken. En, als je naar Loetje in Amsterdam gaat heb je nog uitzicht op het water ook.
De Amsterdamse Loetje is op zijn Delfts Blauw gestyled, met 'tegeltjes' van de Delfts Blauwkunstenaar Hugo Kaagman.

Sketchcrawl

Sinds ik weer aan het tekenen ben valt het me op hoeveel mensen daar ook mee bezig zijn. Er zijn vele facebookgroepen actief, allemaal tekenaars die hun werk willen laten zien of samen willen komen om te tekenen, een zogenaamde sketchcrawl.
Vandaag kwam er een groepje samen in Amsterdam. Aan een lange tafel in restaurant Loetje stalden zo'n elf dames papier en potloden voor zich uit tussen de kopjes koffie en thee. Schetsboeken werden doorgegeven en bewonderd en informatie werd uitgewisseld. 'Ik heb dit boek zelf gebonden en dacht, ik doe er allerlei verschillend papier in, maar nu vind ik dit bamboepapier eigenlijk helemaal niet lekker om te schilderen. En dat grijze papier vind ik nu eigenlijk ook niet meer zo leuk. Ik wil alleen nog maar wit.' Begrijpend geknik aan de andere kant van de tafel. Het grote formaat boek van een van de dames oogst bewondering. 'Ja, het is wel een mooi formaat, maar het is erg zwaar om mee te nemen en ook niet fijn als je staat te tekenen en je moet het de hele tijd vasthouden.' De andere dames knikken instemmend.
Een andere vrouw zegt: 'Ik hoop dat ik vandaag mijn boekje vol krijg, want dan kan ik lekker weer aan een nieuwe beginnen'. Ook dat snappen ze allemaal. En dan gaat iedereen aan de slag. In zijn zelfgebonden, iets te grote, of bijna volle schetsboek. Lekker tekenen, lekker even helemaal weg zijn.

Tekenen

Je hebt eigenlijk alleen maar papier en potlood nodig en je kunt aan de slag. Met tekenen dus, wat heel eigentijds mindful is omdat je er zo in opgaat, dus hartstikke hip.
Voor deze tekening van Fritz gebruikte ik zelfs alleen maar balpen, een onverwacht prettig medium om mee te tekenen.

Toilet

Op de deur van de toiletten in het Architectuur Museum prijkt dit zelfportret van Eric J. Coolen in peinzende pose. Wat zou hij denken?
'Wat doe ik hier op de deur van het toilet?' waarschijnlijk.

Handig

Vandaag was ik bij Mooizooi, het restantenwarenhuis waar je knutselzin van krijgt. Bijvoorbeeld als je ziet wat ze met simpele melkcontainers hebben gedaan: gebruik ze eenvoudig wéér als container door er één kant uit te snijden. Et voila, je hebt een soort laatje, met een handvat ook nog.
Verder kun je ze gebruiken als kijkdoos. In de melkcontainer op de foto is een schattig supersimpel kerststalletje gemaakt.
Voor wie Mooizooi niet kent, klik hier.

Valentijnsconcert

Gisteren trad 'mijn' Koor Kippevel op in Schoterhof. Terwijl de bewoners gezellig aan een advocaatje zaten zongen wij liedjes in het thema van Valentijnsdag: My dearest, my fairest van Purcell bijvoorbeeld en Alles is liefde en Mag ik dan bij jou.
Onze dirigent Petra Ehrismann zong samen met Desirée Verlaan ook enkele nummers, wat het niveau aanzienlijk opkrikte.

Flint

Felix Strategier van theatergroep Flint heeft als thuisbasis de Roode Bioscoop maar gisteren trad hij op in het Rosenstock Huessyhuis. Zijn repertoire is gevarieerd. Samen met gitarist Joeri de Graaf bracht hij gedichten van Achterberg en Slauerhoff op muziek, las een verhaal voor van Nescio en zong Ierse liedjes en Nederlandse smartlappen. Om deze poëtische avond compleet te maken trad ook Boudewijn Rikmenspoel op met zijn gedichten. Sympathieke avond voor de liefhebber.

Subtext

Ee tienminutenopera, of een opera over slapeloosheid. Ik had geen idee dat het bestond maar gisteren heb ik ze bijgewoond. Ik was bij het concert van Quatre Bouches: Subtext.
Zij zongen drie mini-opera's. In de eerste maakt een man zich druk over zijn feestje en stelt zijn gasten aan elkaar voor, grappig verbeeld door standaards met een hoedje of jas erover. In De Slapelozen neemt de pianiste de rol van slaaptherapeut op zich terwijl de zangers in pyjama verschijnen. Bij A hand of Bridge is tijdens een spelletje bridge ieder voor zich bezig met zijn eigen sores, uitgedrukt door de telefoon of iPad. Alles prachtig en vlekkeloos uitgevoerd door deze vier geschoolde zangers.
Naast de opera's was een belangrijk deel van het concert weggelegd voor elf Joodse volksgedichten, op muziek gezet door Sjostakovich. Dank zij de uitgebreide programmaflyer was alles heel goed te volgen.
Mooi concert in de sfeervolle Waalse Kerk in Amsterdam.

Plattegrond

In de entree van Museum Haarlem hangt deze fleurige plattegrond. Hij is gemaakt door de bewoners van de Hartenkamp. Ze hebben een verstandelijke beperking en vinden een dagbesteding in één van de ateliers aan de Bakenessergracht. Dat zie je terug in de plattegrond want er is op allerlei verschillende manieren aan gewerkt, er werd geknipt, geplakt, getekend, met keramiek gewerkt en geborduurd. Zelfs de lijst werd beschilderd. Het geheel ziet er erg aantrekkelijk uit.
Aanleiding van het maken van de plattegrond was een zomers boottochtje waarvan een foto op de kaart getuigt.
Naast de kaart hangt een keurig mapje met informatie over de beschreven werkstukken en wat ze voorstellen, mooi verzorgd!
Op de foto van het detail zie je onder andere het wapen van Haarlem in kruissteekjes, daaronder een vrije voorstelling van de Amsterdamse Poort in keramiek en een tekening van een rechter. Links daarvan  nog het prieeltje van Dora Dolz.

Een coming of age voor bejaarden

Een jonge man en vrouw geven dansles in een zaaltje terwijl twee oudere mensen komen kijken of het zaaltje geschikt is om hun 40-jarig trouwfeest te vieren. Al gaandeweg de voorstelling blijkt de vrouw steeds vergeetachtiger te zijn, het trouwfeest is daarom afgelast. Als ze wordt opgenomen blijft haar man haar heel liefdevol bezoeken, mooie rollen voor Joke Tjalsma en Paul Kooij. De jonge acteurs, Maurits van den Berg en Yara Alink spelen het echtpaar in hun jonge jaren toen ze elkaar net kenden en alles vol belofte was.
Niet helemaal evenwichtige voorstelling en jammer dat er steeds achtergrondmuziek door de tekst heen klonk, maar als geheel een mooi stuk dat af en toe echt ontroerde.

Werkstuk

'We moeten een werkstuk maken over Escher, heeft u daar boeken over?' De twee vriendinnen hebben er zin in. Als ik vraag hoe oud ze zijn in verband met mee te nemen boeken van de volwassenafdeling zegt de ene: 'Ik ben al twaalf en ik heb ook al eens een boek meegenomen van de volwassenen: Tweelingen voor dummies, want ik ben een tweeling en daar maakte ik mijn werkstuk over.' En dan herinnert ze zich: 'Ik maakte ook een keer een werkstuk over adoptie want ik ben geadopteerd'. Zozo, een ervaringsdeskundige. Hoe zouden haar tekeningen zijn?

Raakstuin

Je loopt over de Raaks, niet echt een heel gezellig stukje Haarlem, en kijkt omhoog. En wam! Daar zo'n drie hoog, woekert en tiert het groen dat het een aard heeft. Een hoopvol gezicht.

Behind a painted smile

Fotograaf Hans de Bruijn is met een nieuw project bezig, hij maakte een aantal portretten van jongeren waarbij hij zich afvraagt: wat is de innerlijke wereld achter de glimlach van een model. Samen met zijn mede-exposanten onderzoekt hij deze vraag.
In de Vishal hangt naast het werk van Hans de Bruijn ook werk van onder andere Kathinka Lampe, grote olieverven, ruw grof geschilderd werk van Sam Dillemans, en de aantrekkelijke hyperrealistisch ogende foto's van Ruud van Empelen.
Van Hans zelf is nog meer werk te zien in de betrekkelijk nieuwe galerie Kruis-weg van Michel van Overbeeke, in de Kruisstraat.

Getekend

Ik zei toch dat ik een nieuwe hobby had? De tekenspullen staan klaar....

Wiesman

Er staat een aardige kleine tentoonstelling in het Architectuurcentrum over Hans Wiesman. Hij maakte kleurige muurschilderingen waarvan er één met muur en al is tentoongesteld op de straat voor het centrum.
Eerder zag ik al een schildering in de oude LTS, klik hier.

Boegbeeld

Met een beetje fantasie kan dit boegbeeld over het water kijken. Het hangt namelijk aan een gevel in Amsterdam-Noord, vlakbij het IJ.


De buren zijn ook geïnspireerd door het water, de boomhut is met golfjes beschilderd en in een op zijn kant liggend bootje huist een free library.

Gevonden voorwerp

Is iemand zijn gebit verloren? Yuk!
Vandaag gevonden op het binnenplein van de bieb.
Het ziet er wat sleets uit, maar toch, je zult er maar om verlegen zitten.