Sympathieke film over de sociale voorzieningen in Engeland:
I, Daniel Blake. Hoofdpersoon Daniel Blake belandt na een hartaanval in de ziektewet en daar zal hij zeker nog twee maanden in moeten blijven, zo niet veel langer waarschuwt zijn arts. Hij raakt verstrikt in de bureaucratie rondom de uitkeringen, haarfijn weergegeven in de openingsscène. De telefoniste wil door een aantal vragen testen hoe het met zijn gezondheid is: 'Bent u in staat om uw armen op te tillen alsof u een hoed opzet?' en meer van dat soort. Als het niet zo schrijnend was zou het hilarisch zijn. Enfin, Daniel ontmoet een jonge moeder van twee kinderen die in hetzelfde schuitje zit en ze kunnen elkaar een beetje helpen.
Ik weet niet hoe waarheidsgetrouw deze film is maar regisseur Ken Loach is bekend door zijn sociaal realistische onderwerpen. In ieder geval is het ontluisterend te zien hoe regels het leven en meeleven over kunnen nemen. En o wee, als je zoals Daniel digibeet bent.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten