De Broodkast

Gelokt door interviews met twee belangwekkende schrijvers heb ik gisteren een opname van "De Broodkast" bijgewoond. Zoals dat gaat was het heel anders dan ik me had voorgesteld. Waar was ik beland? In het clubhuis van het Ampzing Genootschap? Bij een uitzending van Haarlem 105? Of bij het hobbyproject van Rob Koese, de Haarlemse kaarsenmaker? Waarschijnlijk een combinatie. In ieder geval is er in het grote fabrieksachtige gebouw van kaarsenmakerij Candlelight een klein theatertje gebouwd, simpel maar doeltreffend met, (zag ik het goed?) de gestreepte stoelen uit het oude concertgebouw. Omdat het een radiouitzending betrof had ik muisstilte verwacht, maar hier liep iedereen af en aan, men nam uitgebreid foto’s, begroette oude bekenden en bleef babbelen bij de provisorische bar. Op het podium zaten bijna nog meer mensen dan op de gestreepte stoeltjes.
Het interview met Lilian Blom vloog voorbij, zodat ik me even afvroeg of de uitzending soms één uur duurde in plaats van twee. Maar nee, voor een interview bleek slecht 8 minuten beschikbaar te zijn, zo vertelde Bies van Ede voor hij aan zijn vraaggesprek met Lodewijk Wiener begon. Vervolgens bestond Bies het om van die acht minuten er zèlf zes vol te kletsen, waarop Wiener hem nijdig een veeg uit de pan gaf en met opgestoken veren het pand verliet.
Ziggy Klazes en Mark van der Aart presenteerden de avond, ondersteund door een driftig zwaaiende regiejuffrouw. Zij voerden een gesprek met Marcel Sukel, de voorzitter van Bevrijdingspop en met John Schoorl over diens boek "De soulman van de Achterhoek". Verder werden we nog getrakteerd op een column van Marius Jaspers die een aardig idee had voor het ‘gat van de Raaks’ , Rob Luckerhof van de Kennemer Boekhandel besprak een boek waarvan ik de titel alweer vergeten ben en stadsdichter George Moorman las, uiteraard, een gedicht voor. Als laatsten mochten marketingbazen Cees de Vriese en David de Cock hun mening geven over de slogan: Haarlem smaakt naar meer, het gaf ze géén kippevel. Cees de Vriese suggereerde nog: Hartelijk Haarlem, maar dat geeft mij dan weer geen kippevel.
Tussen de verschillende items maakte het Ampzing Genootschap muziek. Tot slot controleerde de zanger Henny Leeflang het gezelschap op Engelse leenwoorden. Toch typisch dat juist zij dan optreden in het Candle Theater.