Lucky Fonz III

Altijd weer bijzonder hoe een concert een toegevoegde waarde kan hebben voor de muziek. De liedjes van Lucky Fonz III vond ik eigenlijk altijd wat saai, zelfs zeurderig als ik ze thuis hoorde. Maar hij kwam toch steeds op mijn pad, door een filmpje op RTV-NH bijvoorbeeld of een stukje in de Varagids of een opmerking van een collega. Dus zo zat ik gisteren toch in de kleine zaal van het Patronaat. Zat, want het was een zitconcert, wat de aandacht van het publiek erg ten goede kwam.
Lucky Fonz III bleek een jongeman met het voorkomen van een twintiger en de stem van een veertiger, soms zelfs Leonard Cohen-achtig. Zijn liedjes klonken nu prachtig en met zijn wat onnozele charme a la Roosbeef pakte hij het publiek helemaal in. Hij begeleidde zichzelf op gitaar of toetsen, allemaal simpel maar afwisselend en zijn stem lijkt in de verschillende liedjes ook steeds weer anders te klinken.
En het is weer gebeurd, ik ben om, ik ben nu fan van deze singer-songwriter, Lucky Fonz III!