Dit boek is een dubbelroman over de vriendschap tussen Jan en Renske en beschreven vanuit beide hoofdpersonen. Je kunt beginnen met Ja en eerst het stuk van Renske de Greef lezen, of het boek omdraaien en dan met Nee beginnen, het stuk van Jan Hoek. Op zich al apart. Ik begon toevallig in het boek van Renske en toen ik later het stuk van Jan las leek me dit de logische volgorde, maar misschien ervaar je dat weer anders als je het andersom leest. Beide stukken gaan over dezelfde week in hun leven waarin ze kamperen, ruzie maken en feesten. De hoofdpersonen verschillen enorm van elkaar, Renske is lang en extravert en verlangt veel aandacht, bijvoorbeeld in de vorm van sex. Jan is klein en maakt moeilijk contact en is nog net geen maagd meer. Ze zijn al jaren dikke vrienden maar in deze week blijken de verhoudingen te verschuiven.De hoofdstukken hebben òf dezelfde titel, of juist de tegenovergestelde. Alleen in het laatste hoofdstuk van beide delen krijgt het verhaal bij elk een andere wending.
Eigentijdse roman waarbij je je af gaat vragen wat autobiografisch is en wat niet, temeer daar de schrijvers hun eigen naam in het boek gebruiken, nogal fascinerend. En ik vind het altijd intrigerend als je iets vanuit verschillende gezichtspunten kunt lezen, dus ik kwam hier helemaal aan mijn trekken.
Van Renske de Greef las ik eerder En je ziet nog eens wat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten