Wat weten die stadsgidsen toch altijd veel te vertellen. Vanmorgen liep ik mee met een wandeling in het kader van de Dag van de Architectuur met als thema: eten en drinken. De gids die ons begeleidde schudde het ene na het andere feit uit zijn mouw, allemaal even interessant. Bijvoorbeeld dat het Spaarne vroeger de enige weg over water van Leiden naar Amsterdam was en dat het water voor de komst van de leerlooierijen gebruikt kon worden voor het brouwen van bier. Dat Haarlem toen zo groot was als een flink dorp maar dat er wel 150 bierbrouwerijtes waren, zeer kleinschalig natuurlijk, maar toch! En dat achter dat kleine luikje in de gevel naast de Waag een pomp zat waarmee grondwater opgepompt werd dat drinkbaar was. En dat de Vishal tegen de Bavo aangeplakt zit omdat het gebouw zo in de schaduw stond, handig met al die vis. En nog veel meer razend interessante dingen waarvan ik de helft alweer vergeten ben.'s Middags hoorde ik tijdens een lezing in het Architectuurcentrum nog zo wat van die aardige feiten: dat wij een Riviervismarkt hebben omdat vroeger veel riviervis in het Spaarne werd gevist en door de Haarlemmers werd verorberd. En dat dat nu uit de mode is geraakt door de vele graten, wat eeuwig zonde is volgens de vertelster. Dat je ook hanekammen kunt eten, al smaken ze naar kauwgom en dat je in de middeleeuwen alleen vuur mocht stoken als je stenen muren had. Allemaal verteld door culinair historica Lizet Kruyff die met gemak nog twee uur over haar onderwerp: De rol van de keuken in de woning door de eeuwen heen had kunnen doorvertellen. Ze was trouwens niet erg te spreken over het culinaire niveau van Haarlem, fataal daarbij is het feit dat de gebroeders Brinkman (die van de Grote Markt) de Tong Picasso hebben uitgevonden, een doodzonde volgens Lizet. Dat wordt gelukkig wel weer enigszins goedgemaakt door de heruitvinding van het Jopenbier, maar we zijn er nog lang niet....
Enfin, smakelijke verhalen op de Dag van de Architectuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten