Vanaf nu heet je Pjotr

Sfeervolle voorstelling: Vanaf nu heet je Pjotr. Als we de zaal binnenkomen zitten vijf vrouwen achter hun fabrieksnaaimachines. Er wordt keihard gewerkt onder begeleiding van stampende herrie. Hier wordt kleding van overleden soldaten gerepareerd en van nieuwe etiketten voorzien. Er komt een nieuwe vrouw werken, de Joodse Judith. Zij heeft haar dochtertje achtergelaten en op het hart gedrukt dat zij nu als een jongetje gekleed moet gaan in de waan dat zij dan veiliger zou zijn. Helaas wordt Judith juist te werk gesteld omdat ze een 'zoontje' heeft en geen dochtertje.
In deze voorstelling van de Nieuwkomers van Orkater zit weinig tekst, maar veel theatraal spel en muziek. De vrouwen spelen viool, cello, klarinet en melodica. Ik hoorde Schubert, maar ook Moloko. De muziek is vaak melancholisch, maar ook ritmisch als er geknipt wordt met scharen of als het geluid van klittenband ingezet wordt.
Dit stuk kan zich overal afspelen, alle namen op de etiketten klinken Russisch, maar er zijn ook twee Islamitische vrouwen.
Fraaie sfeervolle voorstelling, maar ietwat onaf. Het einde kwam bij ons publiek nogal abrupt.
Klik hier voor een voorproefje.
Van Dagmar Slagmolen zag ik eerder al Een mond vol zand .