Haarlemse Helden

Eigenlijk was alles de moeite waard wat ik gisteren gezien heb bij de Haarlemsche Helden in het Patronaat. Sue the Night vond ik prachtig, drie meisjesstemmen bij elkaar, originele liedjes. Dan Good Meat, die erg aan de Doors doen denken, maar dat vind ik nou net leuk, geweldig die stem uit dat iele zangertje. Vervolgens Bat Country, die nog steeds één been in het Haarlemse heeft staan, een van hun beste concerten volgens hun trouwste fan R. Verder eindelijk de Marginalen gezien, leuk! Een beetje een kruising tussen de Kift en Tom Waits en met veel vuur gebracht. Grappig ook, bijvoorbeeld het nummer Constipationblues en een hilarisch liedje over een geleend boek dat niet werd teruggebracht. (iets met woest en Proust...). Als afsluiting (voor ons dan) de vrolijke ska van the Bouncers.

Woonbeurs

Gezien op de woonbeurs: getekende decors a la Rieks Swarte.
Het is een trend...

En als logisch gevolg op de getekende kartonnen 'strip'bank, deze diapositieve bank met als grapje de kussens die vast aan de bekleding zitten.

Verkiezingen

De strijd om het stadsdichterschap is losgebarsten! Willem Brand, één van de kandidaten, bezong vanmorgen op de Botermarkt bij wijze van verkiezingscampagne de handel en wandel van kaasboer Stan.
De eerste verkiezingsronde is vrijdag 12 oktober in Bibliotheek Centrum. Je kunt je nog opgeven, uiterlijk a.s. zondag!

Cool en stijlvol

In de nieuwste JFK (tijdschrift for great men zoals ze zelf zeggen), in de rubriek Sound & Vision:
Bat Country all over!

Styling: Bonne Reijn,
design t-shirt: Floor van het Nederend.

Model: Barry Hay.

Velsertunnel

Deze torens kende ik alleen vanuit de verte, maar je kunt er ook van dichtbij langsfietsen.
Ze staan ergens in Velsen, want we zien hier de ventilatietorens van de Velsertunnel. Gebouwd in de jaren vijftig, wat goed te zien is aan de typische fiftiesdesign van de gaten.

Partner in pumps

Mijn fantasie sloeg op hol toen ik het opschrift zag op dit apparaat: Partner in Pumps! Zomaar ergens langs een snelweg in Amsterdam-Noord. Voor mijn geestesoog zag ik ze paraderen, de breedgeschouderde bouwvakkers, helm op, arm in arm, heupwiegend op pumps, roze pumps in maat 46. Partner in pumps!
Helaas, de website leert dat het hier om pompinstallaties gaat. Wat een deceptie.

De wereld van zwerfvuil

Hij ligt in het IJ, deze enorme wereldbol. Peter Smith maakte de bol, die een doorsnede heeft van 5 meter, van zwerfvuil. Schandalig eigenlijk dat er zoveel zwerfvuil bestaat dat je daar zo'n enorme bol van kan maken, maar wel weer leuk dat iemand zoiets doet. Peter wil zo laten weten dat dit is wat de mens aan het doen is: de aarde bedekken met plastic afval.
Hier kun je er meer over horen.

Zaandam

Wat wordt Zaandam leuk! Naast dat originele hotel met de Zaanse huisjes is er nu ook een grachtje gegraven in de winkelstraat en staat er een stadhuis in een soort folkoristische sprookjesstijl.

Verder een stel herenhuizen in een erg vrije weergave van de Zaanse stijl.
En wat te denken van de details, tulpen als traprandje!

Conditio sine qua non

Grappig, deze beeldengroep van een stel acrobaten. Gezien in Alphen aan de Rijn, midden op een rotonde, leuke plek. Gemaakt door Robbert van der Horst, die, blijkt al googelend, het strokasteel maakte dat ooit midden in een Drents landschap stond. Waar Rieks Swarte busreisjes heen organiseerde en daarbij als een waanzinnig enthousiaste reisleider optrad. En die ons ook alle ins and outs over Veenhuizen vertelde, het gevangenisdorp dat daar vlakbij was. Waardoor ik daar beslist eens heen moest. Alles grijpt ineen. Enfin, ik dwaal af.
Leuk beeld, dat Condition sine qua non. In Alphen aan de Rijn dus.

Rampentraining

Rampentraining voor stewardessen is de nieuwste voorstelling van Golden Palace. Een tiental stewardessen oefent zo kek mogelijk een brandje blussen en van een glijbaan glijden, daarna snel controlerend of hun haar nog goed zit. Als de oefeningen steeds zwaarder worden en de paniek toeslaat onder de dames komt een ervaringsdeskundige over haar bijna-dood-ervaring vertellen, wat de stemming niet bepaalt doet bedaren.
De stewardessen bewegen soms bijna als robots, wat een absurd effect heeft en af en toe lijkt de voorstelling wat op een bizar ballet.
Aardige voorstelling met leuke technische elementen, maar als geheel niet echt spectaculair.

Kunstboom

Je kijkt toch raar op als je, zittend in een Amsterdamse bus, vanuit je ooghoek ineens een lila boom ziet staan. Het ziet er intrigerend uit, nogal surrealistisch.
Google vertelt dat het hier een ´kunstboom´ betreft, een ten dode opgeschreven populier die van zijn bast is ontdaan en door Mari Shiels paars is geverfd. Te vinden aan de Burgemeester Roëllstraat.

Kleren maken de pop

Op zoek naar cultuur in Twente belandden we in het Goors Historisch Museum. Naast de vaste expositie over de textielgeschiedenis van de streek staan door het museum heen vitrines met poppen en hun kleertjes, meest zelfgemaakt, zo te zien uit particuliere verzamelingen. De expositie blinkt niet uit in exclusiviteit of design, maar wel in herkenbaarheid. Ik was nooit een toegewijde poppenmoeder, maar vond het wel leuk om kleertjes te maken en ik herkende warempel patroontjes. Uiteraard van de Barbie waar ik kennelijk toch een soort fascinatie voor heb ontwikkeld, maar ook de jurk voor pop Evalientje (ik denk een project van het weekblad Eva) kwam me zeer bekend voor. Waarschijnlijk niet voor te stellen voor de kinderen van nu dat hun oma´s vroeger eerst een patroon helemaal moesten uittekenen om dat vervolgens uit een lapje stof te knippen en in elkaar te naaien, voordat een pop eindelijk een jurkje aankon. Die patroontjes en lapjes liggen ook op de expositie, al die tijd bewaard met het idee: dat maak ik nog wel eens af..... Enfin, nu ligt het in een museum, zo zie je maar!

Goor

Ik was in Goor. De inspirerende naam van dit plaatsje doet het bestaan vermoeden van ansichtkaarten met de kreet: ’Groeten uit schoon Goor’. Ik heb ze niet gevonden (maar misschien niet goed gezocht).
Wat we wel vonden was dit bijzondere bouwwerk: Aan de Stegge, het kantoor van een bouwbedrijf.
Het ontwerp van Barend Scherpbier is geïnspireerd op Gaudi en Hundertwasser. Tijdens kantooruren mag je even binnenneuzen, heel leuk. Het geheel is misschien wat grover uitgevoerd dan Hundertwasser of Gaudi zelf gedaan zouden hebben, maar zeker zo kleurrijk en prettig om te zien.

Zoek

Mamaaaaa!

Potverdorie, je mag helemaal niet alleen oversteken!

Wild breien

In het dorpje Kats in Zeeland wordt wel heel wild gebreid.

Jan Haas

'Duizenden jaren deel van een massief op het punt van bewegen' staat er bij dit beeld in Vlissingen. Mmmm, bewegen door middel van het opwindsleuteltje? Wel grappig in elk geval. Gemaakt door Jan Haas.

Glijvlucht

Bijzonder boek, Glijvlucht van Anne-Gine Goemans. De jonge Gieles is geobsedeerd door het idee een held te zijn. Hij woont praktisch in Schiphol omdat zijn vader daar werkt als vogelverdrijver. Gieles heeft een plan bedacht om zijn eigen tamme ganzen te trainen naar een dalend vliegtuig te vliegen om ze dan vervolgens zelf weer weg te lokken en zo een held te worden. In dat vliegtuig zit zijn moeder die na weken weer terug komt uit Afrika. Buiten dit verhaal speelt er nog een andere geschiedenis in het boek namelijk dat over de drooglegging van de Haarlemmermeer. De meer dan dikke sympathieke Waling waar Gieles mee in contact komt vertelt naast dit verhaal ook zijn eigen levensverhaal.

Een origineel gegeven, boeiend geschreven en onverwacht interessant door de toevoeging van de drooglegging.

Kant

Een simpel hekwerk. Voor hetzelfde geld (nou ja, waarschijnlijk voor iets meer geld...) maak je er iets origineels van!
Dit is een fietsenstalling in Alphen aan de Rijn waar de vlinders in de afrastering gekantklost zijn.

Korenlint

Voor het eerst deed 'mijn' Koor Kippevel mee aan het Korenlint, reuze spannend natuurlijk. Omdat ik wat vroeg was voor de voorafgaande repetitie viel ik met mijn neus in de boter: er waren opnames voor Levenslied, die leuke serie over een Haarlems koor (klik hier). Het bleek de laatste draaidag van seizoen 2 te zijn. Op de Nieuwe Groenmarkt stonden de koorleden  te zingen op een podium (playback weet ik nu!), gedirigeerd door Anna Drijver. Als kers op de taart bleek onze repetitieruimte te zijn omgebouwd tot oog van de orkaan. Daar in Wijkcentrum Binnensteeds waren de kleedruimtes van de cast, poederden de grimeerdames en werd de catering verzorgd. En misschien kinderachtig, maar o wat is het leuk om ineens oog in oog te staan met Peter Faber of met Leny Breederveld die je vriendelijk gedag zegt. Ik heb trouwens een tijdje geleden nog een gooi  naar een baantje als koorfigurant gedaan, maar helaas, te oud, alsof niet praktisch alle koorleden vrouwen van 50 plus zijn. Maar dit terzijde.
Wat ze altijd zeggen over filmopnames klopt, het is voornamelijk een kwestie van wachten. Toen ons koor Binnensteeds binnenkwam zat er een zwijgende groep rond de tafel, wat te bladeren en te sms-en. Eerlijk gezegd zag het er niet gezellig en zeker niet glamourvol uit. Maar toch.
Enniewee, terug naar onze optredens, erg leuk om het Korenlint eens van de andere kant mee te maken en te kunnen zeggen dat je ooit in de Philharmonie hebt opgetreden. En het ging best goed. (Toch?).
Op de foto dus geen filmopnames van Koor Kippevel, maar van het koor van Levenslied.

Broodkantoor

Mijn keuze uit het overvolle programma van vandaag (korenlint, monumentendagen, tango dansen, Stad als podium...) is het broodkantoor van pastor Blommert.
Een klein huisje maar piekfijn gerestaureerd.
Door een deurtje in de Lange Veerstraat kom je via een steegje bij een achterhuis waar men vroeger brood en turf uitdeelde aan de armen, een voorloper van de voedselbank dus eigenlijk. Dat gebeurde door twee uitdelers en een thesaur die toezicht hield. Dit alles werd weer genoteerd op lijsten die nu in het huisje hangen.
Meer over het broodkantoor op de tentoonstelling Geen cent te makken in het Historisch Museum.

Archeon

Ik heb collega's die verkleed naar het Archeon gaan om zich daar totaal onder te dompelen in andere tijden. Enig, maar niets voor mij. Ik vind het wel leuk om me in te beelden hoe het zou zijn geweest, ooit, in de prehistorie of in de middeleeuwen. Dat lukt nog niet erg tussen een groepje gillende schoolkinderen met plastic zwaarden en in fluorescerende hesjes, maar als je alleen in zo´n rieten huisje bent, met platgestampte lemen vloer, een vuurplaats en een slaaphoek met schapevellen, dan komt mijn fantasie op gang. Slapen naast de koeien en de geiten, hoe zou dat zijn geweest? Als enige warmtebron een rokerig vuur. En alles wat je in bezit had moest je met heel veel moeite bijeengaren, ruilen of zelf maken. Geen wonder dat mensen vroeger veel zuiniger op hun spullen waren dan nu. Ik mijmer nog even over kruiden verzamelen en zelf konijnen villen maar dan stormen de felgele hesjes weer binnen om afkeurend „'t stinkt hier!”, te roepen.

Oud en vertrouwd

Op onze vakantie stonden we tijdens een plotselinge plensbui te schuilen in een portiek in Oost-Souburg. Het bleek naast een bibliotheek te zijn dus we wipten er even binnen om de bui af te wachten. De aardige mevrouw achter de balie hielp me even aan een plattegrondje van Vlissingen zodat ik wist hoe we moesten fietsen naar ons overnachtingsadres. Niks geen cashless betalen voor een kopietje, gewoon 5 cent bij haar afrekenen. Toen het bleef regenen checkten we ook even onze e-mail, bekeken de treintijden per internet en lazen een tijdschrift samen met wat anderen aan een ronde leestafel.
En daar in die ouderwetse bibliotheek wist ik het ineens weer. Het gaat niet om de uitleencijfers of het hippe logo, de retail of de loungeplek. Het gaat om het gevoel welkom te zijn, te kunnen schuilen, samen te zijn en geholpen te worden en daar in die ouderwetse bibliotheek van Oost-Souburg had ik ineens weer dat gevoel.

Beelden aan Zee

Ik hou helemaal niet van beton, maar het museum Beelden aan Zee kan mijn goedkeuring zeker wegdragen. Als een soort bunker ligt het in de Scheveningse duinen. Op de een of andere manier is de maat precies goed en is het prettig om daar in de zalen en op de terrassen rond te wandelen. Het is ook verrassend ingedeeld met een groot half ingegraven terras bij het café, de verschillende museumzalen en de doorkijkjes naar buiten om uiteindelijk op het gebouw de Scheveningse skyline te zien (als je op een bankje gaat staan dan).
Momenteel staat er de expositie The Rainbow Nation, hedendaagse beeldhouwkunst uit Zuid-Afrika. Je krijgt hier een beeld van de geschiedenis van de moderne beeldhouwkunst uit Zuid-Afrika en de rol die politiek daarin heeft gespeeld, erg interessant. Uiteraard heel diverse kunstwerken, zoals een bijna levensgrote taxibus van plastic kleerhangers (Gordon Froud) of de werken van Wim Botha die koppen snijdt uit bijbels of encyclopedieën.
Het imposantste en waarschijnlijk meest gefotografeerde werk van deze tentoonstelling is het werk Lovers in tango van Mary Sibande, waarbij een legertje figuren marcheert (lijkt het) voor een vrouw gekleed in een mix van traditioneel uniform en baljurk.
Verder te zien op deze expositie de wording van het Mandela monument gemaakt door Arie Schippers (wordt binnenkort onthuld door Tutu, leuk om nu eens te zien hoe zo´n beeld tot stand komt), en een kleine expo van Zuid-Afrikaanse fotografen.

Papier Biënnale 2012

Je weet niet wat je ziet als je in Den Haag langs de Prinsessegracht loopt: Een enorme vloed aan boeken die uit een raam van een herenhuis lijken te spoelen! Het gaat hier om een tijdelijk kunstwerk van Alicia Martin dat ze maakte voor de Papier Biënnale voor de locatie Museum Meermanno.
Hier zagen we onder meer woordenkroonluchters ter grootte van een hele kamer en slingers van zinnen van Ebon Heath, terwijl Ros Rixon haar boeken ´fileert´, met een scalpel snijdt ze er zinnen uit die ze verwerkt als draden. Erg leuk is de vormgeving van de begeleidende teksten: de koptekst is half uitgesneden en naar achter geklapt waardoor de schaduwwerking een rol speelt terwijl de kleinere uitgesneden letters van de rest van de tekst op de grond zijn gedwarreld.
De tweede locatie van de Papier Biënnale is Museum Rijswijk. Nog te zien tot 25 november.

Eldorica

Nóg een leuk klein festivalletje, beetje a la de Parksessies, ietsje alternatiever misschien: Eldorica, gisteren in het Staten Bolwerk. Geïnspireerd op het werk van Jurriaan Andriessen, Eldorica, een boek over het leven in de ideale wereld. Muziek, massage, bedrijfjes, kunstenaars, kruidenthee en zon.
De gehaakte schminktent is gemaakt door Ronja Mooij.

Schalkwijk aan zee

Dit is natuurlijk de ultieme jongensdroom, een brand bestrijden met een echte brandweerspuit!
Dat kon gisteren in Schalkwijk aan Zee, een klein gezellig festivalletje rond het oude belastinggebouw. Clowns, bandjes, informatieve kraampjes, een enorme zandbak en eten en drinken, je hoefde je niet te vervelen. Schalkwijk kan best wat leuks gebruiken, dus, goed idee!

Spinvis in Caprera

Een optreden van Spinvis in Caprera, het ligt zo voor de hand dat je je afvraagt waarom het gisteren pas de eerste keer was dat hij daar optrad. Zijn dromerige teksten in combinatie met de pittige begeleidingsband passen uitstekend in het openluchttheater. Die drie drupjes regen verhogen de sfeer alleen maar.
Toch blijft het jammer van de tassencontrole bij de ingang. Zoiets wekt smokkelgedrag op....