De verkeerde

Jaren geleden waren er in de bibliotheek waar ik werkte nog eindeloze rijen catalogusbakken. Soms moest je uren achtereen aan die bakken cataloguskaartjes invoegen, een saaie klus. Op een dag, ik was er al minstens een uur aan het werk, hoorde ik voetstappen achter me. Twee armen vlijden zich om mijn middel. Mijn vriendje? dacht ik in een flits, maar die is hier toch helemaal niet? Ik keek op in een wildvreemd gezicht. ‘O’ zei de jongeman, ‘je bént het helemaal niet’.