woensdag 4 februari 2015

Mevrouw Jansen

Het was druk aan de toonbank. Mevrouw Jansen wisselde van standbeen en klemde haar tasje onder haar arm. De verkoper was in gesprek met een blonde vrouw. De vrouw keek de verkoper aandachtig aan als of ze de woorden van zijn lippen zoog. De verkoper betoogde en knikte en pauzeerde toen even. En toen, mevrouw Jansen knipperde even met haar ogen, boog de vrouw zich voorover en bewoog met haar wang langs  de kaak van de verkoper alsof ze zijn stoppels wilde testen. Zeker haar man, dacht mevrouw Jansen, of nee, gezien de leeftijd  eerder haar zoon. Ze was voldaan bij deze conclusie die het voorval verklaarde. De klant betaalde en trippelde weg. De volgende klant, een vrouw in een geruite jas, nam uitgebreid bezit van de toonbank. De verkoper nam de tijd en begon een wijdlopig gesprek. Mevrouw Jansen zuchtte maar eens. Maar opeens werd haar aandacht getrokken. Ook deze vrouw maakte hetzelfde intieme gebaar met de verkoper. Weer die streek van wang langs wang. Mevrouw Jansen geloofde haar ogen niet. Hij zou toch niet zijn hele familie hier op bezoek krijgen? Wat een merkwaardige manier van doen. Of wacht eens, zou het misschien iets te maken hebben met die reclameactie van dat scheerapparaat? De vrouw in de geruite jas besloot eindelijk tot een koop. Mevrouw Jansen was aan de beurt. Ze rechtte haar rug. Meneer Jansen was binnenkort jarig. Ze wist wat haar te doen stond.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten