We waren in het Muzieum in Nijmegen. Hier kun je een donkerbeleving ervaren, zoals zij dat daar noemen, onder leiding van een blinde of slechtziende gids. Voorafgaand aan de beleving krijg je een blindenstok om je weg mee te vinden en een korte uitleg. Terwijl je wacht op de gids kun je wat spelletjes doen, op een braillemachine typen of een informatief filmpje bekijken.Dan wordt ons groepje van vier het donker ingeleid. Soraya, de gids, schudt ons de hand en neemt ons mee een huiskamer in. Het is heel raar om zo overgeleverd te zijn aan een vreemde in het pikkedonker. Ik ben blij dat ik de mensen uit mijn groepje ken want regelmatig grijp ik per ongeluk iemand vast in plaats van de muur. Al tastend ontdekken we wat er allemaal in de kamer staat zoals een computer met braillelineaal en uiteraard een boekenkast met brailleboeken. Soraya vertelt dat de brailleboeken veel dikker zijn dan gewone omdat de brailletekens in reliëf zijn en groter dan gemiddelde letters. Gesproken boeken vindt ze niks, ze leest liever zelf.
We worden door een parkje geleid, compleet met geluiden van trams en huilende kinderen en stappen een supermarkt binnen. Ga maar eens boodschappen doen als je blind of slechtziend bent! Soray doet dat altijd met iemand samen of ze vraagt hulp aan één van de winkelbediendes. Het zou in je eentje niet te doen zijn concluderen we, met zoveel keus en zoveel op elkaar lijkende verpakkingen. Tot slot stappen we een cafeetje binnen en mogen een drankje bestellen dat we met kleingeld moeten betalen.
Als we even later weer in de schemer staan zijn voor mijn gevoel de rollen op slag weer omgedraaid. Nu ben ik niet meer van Soraya afhankelijk, maar zij van mij. Hoewel, is dat wel zo?
Eenmaal buiten valt ons meteen het lange reliëfpad op dat blinden op een veilige manier door de stad moet leiden. Voor we hier naar binnen gingen lag het er natuurlijk ook, maar toen zagen we het niet: Muzieum is echt een eyeopener.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten