Wasdag

Van alle huishoudelijke karweitjes is de was doen wat mij betreft het favoriete onderdeel. Je stopt alles in de wasmachine, zet hem aan en gaat een boek zitten lezen.‘Ik doe de was’ kun je dan in alle eerlijkheid tegen iedereen zeggen. Als de was is uitgedraaid komt het leukste onderdeel: de was ophangen. Geen droogtrommel voor mij, duur, milieuonvriendelijk, maar eigenlijk wil ik dat ophangen gewoon helemaal niet missen. Grote donkere shirts komen aan de waslijn (donker droogt het snelst, wist u dat al?), sokken, onderbroeken en ander klein spul aan het droogrek. Vervolgens zet ik mij (weer met boek) achter het raam om de was in de gaten te houden. Op een ronduit zonnige dag hoeft dat natuurlijk niet, maar er zijn veel twijfelgevallen. Het wil zelfs nogal eens voorkomen dat, bij het betreden van de tuin met de wasmand onder mijn arm, de eerste druppels al vallen! Aarghh! Dan wordt het een dag met alles aan het droogrek hangen (dat hangt veilig onder het balkon van de bovenburen), uit het raam loeren of het alweer droog wordt, en zoja, de grote spullen alsnog aan de waslijn te knijperen. Dan op wacht en bij het zien van de eerste druppels weer naar buiten sprinten om de boel te redden. Ja, dat zijn vermoeiende dagen. Maar op een zonnige winderige dag, als het ‘onder je handen droogt’ zoals mijn bovenbuurvrouw altijd zei, dan is het heerlijk oogsten van de lijn. Alles kastdroog, netjes even opvouwen en dan mooie stapeltjes maken voor in de linnenkast. Dan ervaar ik het voldane gevoel van de tevreden huisvrouw. En met een beetje geluk heb ik mijn boek ook uit!