
Daarna was het tijd voor feestmuziek. Marcel had, volgens eigen zeggen, enige maanden gitaarles genomen en speelde met zijn band een aantal Bob Dylansongs waar hij verrassend genoeg het juiste stemgeluid voor bleek te hebben.
Vervolgens was de beurt aan Jan Rijbroek, ´herkenbaar aan géén paardenstaart´ die op het podium zijn eigen feestje vierde.
Slotstuk van de avond was een hardrockparodieband, een kruising tussen AC/DC, Jon Bon Jovi en Kiss. Mèt zangeres, en weest niet langer bedroefd dames en heren, Mariska Veres IS ALIVE!
Waarna de menigte zich samenpropte om in het Patronaatcafé tot in de kleine uurtjes verder te gaan feesten.

Geen opmerkingen:
Een reactie posten