Een strak decor met een glanzende vloer en een foto van Amsterdams grachtenwater als achterpand, een mooi toneelbeeld. Daarvoor staat een klein dik mannetje te vertellen over zijn komst naar Nederland vanuit Italië. Hij doet dat wel grappig, vertelt bijvoorbeeld hoe hij met zijn muzikanten over een ijskoude akelige Nederlandse polderweg loopt om te overnachten in een hotel. De volgende dag weer terug over dezelfde lange weg, waar hij ook nog eens kennismaakt met het fenomeen hagel. Eindelijk de warme bus in, die weer terugzoeft. Naar het hotel waar een halte is…Hij trommelt op een houten doos, speelt gitaar, mandoline, en een soort harp en krijgt zelfs melodieus geluid uit een fietswiel. De muziek die hij maakt neemt hij al spelende op en zodoende begeleidt hij zichzelf. De voice-over vertelt ondertussen het reisverhaal van Edmondo de Amicis waar Beppe Costa (want dat is de acteur/muzikant) zich verbonden meevoelt.
Een onderhoudende voorstelling, maar niet meer dan dat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten