Sinds ik een aantal jaren geleden bedacht dat ik niet alle boeken zelf hoef te hebben omdat ze wel ergens anders aanwezig zijn, bijvoorbeeld in een bibliotheek, heb ik een overzichtelijk rijtje romans overgehouden. Dit zijn de boeken waar ik aan gehecht ben en die ik af en toe nog eens herlees, de rest mocht naar de kringloop of de rommelmarkt.Eén van die boeken heb ik pas weer eens gelezen: De toevallige toerist van Anne Tyler.
Dit tragikomische verhaal beschrijft het leven van Macon Leary, een schrijver van reidsgidsen die niet van reizen houdt. Zijn enige kind is op 12-jarige leeftijd vermoord en Macon doet zijn best zich in dit verdriet staande te houden. Daarbij ontstaat er een verwijdering tussen hem en zijn vrouw en lijkt het of Macon, net als zijn ietwat eigenaardige broers weer terug wil kruipen in het ouderlijk nest. Als hij de hondentrainster Muriel tegenkomt krijgt hij, bijna tegen zijn wil, een verhouding met haar. Anne Tyler beschrijft zeer treffend hoe eenzaam hij is, iets wat hij zelf bijna niet lijkt te beseffen. Behalve tragisch is het zeker ook geestig als Macon bijvoorbeeld zijn huishouden aan het reorganiseren is compleet met uitgekiende systemen om elke dag schone lakens op bed te krijgen gecombineerd met zo min mogelijk was.
Een aanrader dit prachtige boek en een blijvertje op mijn romanplankje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten