Spannend hoor, de voorstelling God zegene de greep. (Als je nog verrast wilt worden kun je nu beter niet verder lezen).
Om te beginnen kunnen er maar twintig mensen naar binnen. Bij de ingang moeten we wachten en krijgt iedereen een kastje om zijn hals en moet bij het corresponderende nummer gaan staan. Dan mogen we in die volgorde naar het toneel waar een capsule staat. Is het een duikboot? Is het een ruimteschip? Geen idee maar het ziet er erg echt uit. De capsule gaat dicht, totale duisternis, waarna geluiden beginnen te klinken en daarna gezang. Het is even heel gek als je 'jouw' kastje iets hoort zeggen, de anderen kijken je aan of jij degene bent die praat. Volgens de stemmen stevenen we af op een 'totale ramp', maar wat er precies is gebeurd blijft onduidelijk. De voorstelling hingt wat op twee gedachten, enerzijds grappig (een stem begint het spelletje: ik ga op reis en neem mee) anderzijds beschouwend en poëtisch, (een stem: "Kijk naar iemand die je aardig lijkt, kijk naar de hals, de haartjes"). Het geeft beurtelings een ongemakkelijk gevoel ("Kijk naar mijn borsten") of een giechelige stemming. In ieder geval wel apart ervaringstheater.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten