Pol

Dat gevoel als je een geliefd oud kinderboek weer in handen krijgt!
Ik verslond vroeger de boeken van Pol, een aapachtig beertje die dikke vrienden was met een inktvis, een zeerob en een pelikaan. Het zijn stripverhalen maar waar tegenwoordig praatwolkjes worden gebruikt kon je in de oudere drukken aan het icoontje voor de zin zien wie er sprak. Vooral de eenvoud sprak mij aan denk ik nu: Pol belandde op een onbewoond eiland, zaagde alle bomen om, timmerde er een huis van en vertrok weer. Koloniaal gedrag denk ik nu. Of hij holde een boomstam uit om daar een kano van te maken. Enfin, dat gevoel om ze weer terug te zien toen mijn jongste zoon er op zijn beurt verslaafd aan was! Ik kende sommige bladzijden uit mijn hoofd, zo vaak had ik ze kennelijk gelezen.

Ik kwam ze van de week weer tegen, wie weet vinden de kleindochters ze ook nog leuk.